18 พฤศจิกายน 2547 17:25 น.
if
เธอเองคงเหนื่อยใช่มั้ย
ที่มารู้จักกับผู้หญิงเอาแต่ใจอย่างฉัน
ทั้งรัก ทั้งหวง โทรกวนเธอแทบทุกวัน
เชื่อคำพูดเพื่อนเธอทุกอย่าง
จนเหมือนไม่เชื่อใจ
แค่เพื่อนบอกเห็นเธอไปกับใครมา
ก็ร้องไห้เสียน้ำตาหวั่นไหว
เพียงเพราะไม่ต้องการเสียคนที่รักไป
เลยทำให้เธอลำบากใจ..คนดี
พรุ่งนี้สัญญาจะมาแต่งต่อนะค่ะ วันนี้รีบไปจริงๆค่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 17:20 น.
if
เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนเย็นชา
แล้วทำไมถึงยังอยากมารู้จักฉัน
รู้รึเปล่า ฉันก็ซึมๆเฉยๆอย่างนี้ทุกวัน
ไม่ได้ร่าเริง เบิกบานเหมือนใครๆ
วันๆนึงฉันแทบไม่พูดจา
ก็ไม่รู้ว่าจะพูดจาเรื่องไหน
เช้าก็มาเรียน ตอนเย็นก็กลับบ้านไป
ชีวิตประจำวันจำเจไม่น่าสนใจหรอกคนดี
ขอบคุณนะที่อยากเป็นเพื่อนฉัน
เราก็อยากมีเพื่อนเหมือนกันโปรดรู้
แต่ความเจ็บปวดที่เราเคยได้รับมาจากเพื่อน
......มันเจ็บปวดน่าดู
ขอก่อนนะแค่ลองคบเธอเป็นเพื่อนดู
อย่าพึ่งมาสัญญาเป็นเพื่อนตาย...
18 พฤศจิกายน 2547 17:09 น.
if
ถึงแม้ไม่ใช่พี่ชายคลานตามกันมา
แต่รู้มั้ยว่าเป็นห่วงแค่ไหน
คิดถึงมากด้วยเมื่อพี่ชายอยู่ไกล
น้องสาวคนนี้คิดถึงสุดหัวใจ
รู้มั้ยพี่ชายคนดี
วันนี้ทำงานเหนื่อยหรือเปล่า
รู้บ้างไหมเล่ามีคนห่วงอยู่ทางนี้
อยากไปดูแลพี่ชายใกล้ๆ
เหมือนช่วงเวลาที่เคยมี
พี่ชายช่วยบอกหน่อยซี..
ยังจะกลับมาหาน้องสาวคนนี้อีกไหม?
พี่ไม่ต้องกลัวนะ คำกล่าวของใครๆ
ที่หาว่าพี่ชายจะมาปันใจรักน้องสาวคนนี้
แค่พี่เข้าใจ คงไม่ต้องสนคำใครหรอกพี่ชายคนดี
แค่เรามั่นคงว่า..จะเป็นแค่พี่ชาย....
น้องสาวอย่างนี้
ความรู้สึกที่เราต่างมี คงไม่ทำให้ใครอึดอัดใจ
15 พฤศจิกายน 2547 17:15 น.
if
คนดีเหนื่อยมั้ย ท้อมั้ย
รู้สึกไม่สบายอยู่หรือเปล่า
เห็นวันนี้เธอดูเงียบและเหงา
ดูซึมเซาแปลกตา
เพื่อนฉันคนร่าเริง หายไปใหน
รึใครขโมยใจไปจริงดังว่า
เพื่อนที่ร่าเริงของฉันเลยเฉยเมย..เย็นชา
ดูไม่เหมือนก่อนหน้านี้เลย
คนดีจ๋า..หิวไหม?
ไปทานข้าวกันมั้ย..เผื่อสบายใจกว่านี้
ไม่เอานะฉันนี่ไงเพื่อน...
แคร์เธอมากด้วยนะคนดี
มีอะไรบอกกันได้มั้ยคนดี รอรับฟัง
ไม่อยากพูดตอนนี้ไม่เป็นไร
แต่ขออยู่ต่อเป็นเพื่อนเธอได้มั้ย..เธอจ๋า
ไม่ต้องอายนะถ้าเพื่อนอยากร้องไห้มีน้ำตา
ปล่อยให้มันไหล..มา
ใหล่เพื่อนเธอตรงหน้า
ยังว่างให้เธอซบมา..เช็ดน้ำตาที่ไหลริน
กรรักเพื่อนทุกคนนะ เพื่อนจ๋า.........ให้รู้ไว้เธอคือเพื่อนฉันตลอดไป
15 พฤศจิกายน 2547 17:03 น.
if
ความจริงก็อยู่ใกล้กัน
แต่ใจเธอใช่มั้ยที่ห่างฉันอย่างนี้
ยิ่งนับวันเธอยิ่งห่าง
เรายิ่งไกลกันทุกที
เวลาก็เหลือน้อยเพียงเท่านี้
เหตุใดคนดียังใจร้ายต่อกัน
รู้มั้ยทุกวันนี้ฉันรอ ฉันรอ
ยอมรับมีบ้างที่ท้อ หวั่นใหว
แต่ให้เชื่อเถอะไม่ว่าจะท้อ ต้องทนเท่าไร
หนึ่งเดียวที่ฉันทนและรอได้
......มีแค่เธอ
หน้าส่วนตัว
1111
