7 มีนาคม 2547 18:52 น.

คนจับสัตว์

**ipereen**

คนจับปลาหมอ
     ปลาหมอกระโดด................จับ
     ปลาหมอดิ้น.......................ขยับ
     บีบปลาหมอแรง.................งับ
     ลูกเอ๊ย...อย่ามัวเล่น เอาปลาหมอไปแกง......ครับ

คนจับอีกา
     อีกาบินผ่าน.......................ยิง
     อีกาตกลงมา......................วิ่ง
     ขากลับแวะเอาเครื่องเคียง........ขิง
     แกงอีกาหมดหม้อ......................อร่อยจริงจริง 				
6 มีนาคม 2547 19:59 น.

แมลงดูดู้ตามล่าหัว

**ipereen**

แมลงดูดู้อยากมีสองหัว
ให้ติดกับตัวจะได้ไม่เหงา
สองหัวคุยกันทุกทุกเช้า
สองหัวคุยกันทุกทุกเย็น

แมลงดูดู้เดินไปพร้อมตัว
เจรจาซื้อหัวจากคนแรกที่เขาเห็น
หัวคนนั้นมองกลับมาอย่างชาเย็น
เอานมเย็นไปแทนก็แล้วกัน

แมลงดูดู้รู้สึกเหมือนถูกตบ
เขาตะปบดินสอแท่งใหญ่กระทันหัน
จิ้มดินสอไปที่คอของหัวนั้น
หั่น..หั่น..หั่น.. หวังให้หัวขาดทันที

หัวร้องลั่นแล้วบอกให้เขาหยุด
ในที่สุด ตัวก็พาหัววิ่งหนี
ทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวในที่นี้
วินาทีที่เขาเริ่มอ่อนใจ

เขารู้สึกเหมือนเป็นตัวประหลาด
เขาเริ่มหวาดวิตกยิ่งกว่าตอนไหน
คนรายรอบจ้องมองเขาแปลกไป
เพราะอะไร เขาไม่เข้าใจจริงจริง

แมลงดูดู้ตัดสินใจวิ่งหนี
ไปในที่ดีกว่านี้ หนีทุกสิ่ง
ทิ้งอะไรทุกอย่างที่อยากทิ้ง
ในที่สุด ก็หยุดวิ่ง แล้วหยุดพัก

แมลงดูดู้วิ่งมาไกล
แมลงดุดู้หอบหายใจอย่างหนัก
แมลงดูดู้ไม่รู้จักที่นี่นัก
หรือจะเรียก..ไม่รู้จักเลยก็ว่าได้

เขาเหนื่อย... เขานั่งบนเก้าอี้
ตัวที่มีคนทำไอติมหกไว้
เขาเหนื่อย... เขานั่งฟังเสียงหัวใจ
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก...เสียงหัวใจดัง

เอ.. ทำไมมันถึงไม่เคยเหนื่อย
มันเต้นอยู่เรื่อยเรื่อย ไม่รู้กี่ครั้ง
โอ้..มายก็อด ทำไมเขาโง่จัง
โอ้..มายก็อด นี่แหล่ะ..คือพลังของร่างกาย

แล้วทำไมเขาจะต้องตามหาหัว
ก็ในตัวเขามีหัวไม่รู้เท่าไหร่
หัวใจ..หัวเข่า ไม่รู้หัวอะไรอะไร
หัวมากมาย หัวไหล่..หัวแม่มือ

เขาตัดสินใจครั้งที่สองของวันนั้น
ให้รางวัลตัวเองกับความซื่อบื้อ
ตัดสินใจครั้งที่สามใช้หัวแม่มือ
จิ้มไปที่คราบไอติม...แล้วเลียด้วยความสุขใจ				
5 มีนาคม 2547 19:34 น.

วัฏจักรการหายใจ

**ipereen**

หายใจหนึ่งครั้ง
สู่วัฏจักรซ้ำเดิม
สลายความหวาน
หกน้ำตาลเดิมเดิม
ศู่กรดสามซี
สองซีอ๊อกซี่ปล่อยเพิ่ม
สี่เอชออกมา
โปรตีนเอถูกเติม

>>> จับเข้าสู่วงจรอนาถ

กรดอ๊อกสี่รับ
จับน้ำปล่อยเอได้
เป็นหกแอซิด
สี่เอชสองก๊าซคาย
คีโตซีห้า
รับน้ำมาก๊าซเดิมกระจาย
ผลักสิบสองเอช
หมุนวนสู่อ๊อกสี่ไง

>>> ตัวรับเข้าสู่การถ่ายทอด

สิบนิโควิ่ง
แยกชิงอิเล็กตรอนมา
บีรับให้ซี
เอรีบเข้ามาหา
สุดท้ายรับไว้
พร้อมไฮฯ ผ่านน็อบช้า
รวมก๊าซกลมกลม
เข้าผสมได้สิ่งธรรมดา

>>> สรุปคณนับพลังงาน

หนึ่งไกลได้สอง
อันรองได้เหมือนกัน
สุดท้ายได้มาก
สิบนิโคสามสิบอัน
ฟลาวินที่รับ
สองจับได้สี่เท่านั้น
บวกลบคูณหาร
สามหก - สามแปดพลัง				
3 มีนาคม 2547 18:54 น.

เรื่องสั้นยิ่งกว่าอะไร

**ipereen**

เชือกยาว 18.2 cm

ว่างงงงงง......ไม่มีอะไรทำ

ตัดแบ่งครึ่ง

ว่างงงงงงง......

ตัดแบ่งครึ่ง

ว่างงงงงงง.......

ตัดแบ่งครึ่ง

ตัดแบ่งครึ่ง

ตัดแบ่งครึ่ง

ตัดแบ่งครึ่ง

ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด

ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด

ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด

ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด ตัด

สั้นรึยังอ่ะ				
2 มีนาคม 2547 01:53 น.

และฉันก็จะยังทำต่อไป

**ipereen**

ฉันมีชีวิตอยู่บนยอดเขา
ที่ตอนเช้าฉันได้สัมผัสกับทิวทัศน์ที่สดชื่น
หรือไม่ว่าเสียงหรีดเรไรตอนกลางคืน
ได้เริงรื่นในสถานที่ปราศจากคน

ทุกทุกเช้าก่อนเธอตื่น..ฉันจะเดินไปรอบบ้าน
แล้วจะขว้างสิ่งต่างต่างไปที่ถนน
เช่น ขวดน้ำ เศษแก้วหรือชิ้นส่วนรถยนต์
หรือสิ่งที่วางอยู่บนพื้น...
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร

ฉันทำเช่นนี้เป็นประจำ
จนเป็นนิสัยที่ต้องทำในวันใหม่
และรู้สึกเป็นสุขอย่างน่าแปลกใจ
ที่ได้อยู่กับเธอที่นี่ อย่างนี้ตลอดเวลา

เช้ามืดที่ยังมืดที่สุด
ฉันเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าผา
ยืนเหนือหุบเขาที่เหลื่อมลึกข้างหน้า
แล้วจึงปาเศษขวดลงไป

คอยฟังเสียงมันแตกกระจาย
พร้อมทั้งทอดสายตามอง...ว่ามันตกลงตรงไหน
ดูนาฬิกาว่าใช้เวลาเท่าไหร่
สภาพเป็นอย่างไรเมื่อถึงพื้นดิน

จินตนาการว่าหากเป็นตัวฉัน
เสียงที่เกิดนั้น..จะเป็นเช่นไรตอนกระแทกกับหิน
คิดถึงความรู้สึกคล้ายกับการบิน
และหากถึงพื้นจะได้ยินเสียงเช่นไร

ตาของฉันจะปิดหรือเปิดอยู่
จะยังทำหน้าที่ดูได้อีกหรือไม่
และสิ่งนี้ฉันก็จะยังทำต่อไป
ก่อนที่เธอหรือใครใครจะตื่นขึ้นมา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ**ipereen**
Lovings  **ipereen** เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ**ipereen**
Lovings  **ipereen** เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ**ipereen**
Lovings  **ipereen** เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง**ipereen**