14 มีนาคม 2547 11:09 น.
				
												
				
								kOrOkOsO
		
					
				
ทรชาติ
ทรชาติมนุษย์สุดสัตว์ทราม
เลวหยาบสามโลกฆ่าไม่ปราณ
เลื้อยตัดเลื้อยสอเศียรเพียรเผาผลาญ
ธรรมะฐานขาดปราศจากวัดสิ้น
สองท่อนแยกแตกวิ่นบิ่นพระงาม
สัตว์ชั่วหยามไร้ยางอายแดดิ้น
ไม่สำนึกคึกคะนองจ้องตัดกิน
ทั้งพระถิ่นพระเวียงเรียงหน้าขุด
รกชาติเกิดมาตกนรกอเวจี
ไร้ขุมสถิตที่เผามือเท้ากุด
ลงกระทะทองแดงจับหัวมุด
อย่าได้ผุดเกิดมาห้าสิบภพ
จงรับกรรมใช้ชดอดสูเลย
แม้หน้าเผยอย่างหมาอย่าพาคบ
ต้องทนดิ้นทุรนทุรายคล้ายศพ
ค่อยคอยพบภพใหม่เมื่อกรรมหมด.				
			 
			
				12 มีนาคม 2547 15:57 น.
				
												
				
								kOrOkOsO
		
					
				
จอมขวัญ
เปลไกวมือแกว่งแข่งเสียงงอแง
ลูกอ๋อแอ้แบมือขอนมขวด
ระฆังสั่นลั่นก่อนพระชีสวด
พระใหม่บวชแย่งอวดสวดแข่งดัง
ลานร่มไทรใกล้ตลิ่งริมน้ำโขง
เรือผูกโยงโค้งน้ำวนชนฝั่ง
สองหนุ่มสาวตาน้ำข้าวไร้ดั้ง
มือจับรั้งเชือกเสือกหัวเรือเก่า
ถีบตลิ่งทิ้งท่าน้ำจับพายจ้ำ
เลาะเกาะลำข้ามโขงห้วยตึงเฒ่า
วิวสองฝั่งดูสงบเงียบหงอยเหงา
ตายายเฝ้าเล่านิทานอ่านกล่อม
ชั่วครู่เรือจอดทอดสมอตอนค่ำ
พ่อหนุ่มสาวรีบจ้ำเดินด้อมด้อม
ถึงชานเรือนบ้านปลูกคล้ายกระท่อม
ย่องแอบจูบเจ้าอ้อมลูกจอมขวัญเบา
ชื่นดวงใจปานเหลือจะบอกใคร
รักเจ้ายิ่งหัวใจใยซึมเศร้า
เคยพนอกอดสอดแขนรัดเอา
แหย่กระเซ้าเย้าเล่นเอ็นดูเสมอ
พ่อต้องพลัดเจ้าลาพรากจากไป
แดนไกลไห้คิดถึงหวนจวนพบเจอ
เอารูปอ้อมดูต่างหน้านะเธอ
คงไม่เพ้อเห่อใครแทนที่เอย.
				
			 
			
				10 มีนาคม 2547 18:08 น.
				
												
				
								kOrOkOsO
		
					
				
เพลงเรือ
๑      เดือนสิบสองน่านน้ำ        ประเพณี
หลังทอดกฐินมี                        สืบโพ้น
ระเบียงม่านนที                       เรือท่อง  กระบวน
สลับแนวกรรเชียงโน้น            เทียบม้าฝั่งชล
๑     เพลงเรือเพลงเห่ร้อง       ชลมารค
ประหนึ่งขับปี่พาทย์                 คู่ห้อง
ประโคมร่ำราชบาตร               บอกสั่ง  
ประดับแถวตีฆ้อง                   ร้องสั่นลั่นคลอง
๑     เรือครุฑนาคห่างพ้อง       ประสาน
เสียงส่งดังกังวาน                    ผ่องล้ำ
ขยับรับร้องผสาน                     กลมกล่อม  
จับจิตไพเราะจ้ำ                      เล่นร้องทำนอง
๑     ขับเสภารสล้วน               เสนาะหู
จักยากหาฟังรู้                        ทั่วหล้า
จักไทยแห่งเดียวดู                  จำจด  
จักอย่าลดค่าอ้า                       จักฟ้าใต้ไทย
๑     ประเพณีมิ่งแม้น              เลิศงาม
เสริมส่งประชาตาม                  สืบถ้วน
ธรรมเนียมรักขิตคาม               ขอบเขต  สยาม
จักชั่วสืบทอดล้วน                    ลูกไท้ไทยยล. 
 
				
			 
			
				10 มีนาคม 2547 18:04 น.
				
												
				
								kOrOkOsO
		
					
				
นาง แมวสวาท
๑     ขาวละมุนหุ่นห้อง             สำอาง
ผิวนุ่มเนียนนวลนาง               นิ่มน้อง
อกอวบอิ่มมะปราง                   สุกผ่อง  ยองใย
จักน่ากินตาต้อง                       หื่นผู้เทียวยล
๑     หากพบสบเนตรแม้น       นางใด
หลงลุ่มหลงปานไหน                กว่าหั้น
ผิดถูกบ่คิดไกล                        เมามั่ว  เมามัน  
สำนึกชั่วดีขั้น                          ป่องท้องยางอาย
๑    เปรียบขนฟูฟ่องฟ้า            อวดโฉม
เดินส่ายสะโพกโจม                  จู่จ้อง
กระโดดขบกัดโรม                    รันร่อน  ห่อนสู้
เขี้ยวแยกยิงฟันป้อง                 ลูกน้อยกลอยใจ
๑     นางแมวสวาทค้อน           ขึงตา
ระแวดระวังกา                         กกไว้
หวงหึงห่วงลูกยา                       ละอ่อน  ซ่อนใน
เกาะกกปกรักษ์ใกล้                  แม่แม้นหมายห่าง
                                               
				
			 
			
				10 มีนาคม 2547 17:58 น.
				
												
				
								kOrOkOsO
		
					
				
กลิ่นไรผม
ราชาวดีพุ่มโปร่งโรงหลังคา
รสสุคนธ์ผกาเลื้อยไต่เลื้อยพัน
ใบเขียวเรียวไข่ไม่สากหลากพรรณ
สองสายพันธ์เถือกเถาเหลือกเหล่ากอ
กลิ่นเจ้าหอมอ่อนอ่อนผ่อนใจยิ่ง
ชวนสะอิ้งจวบทิ้งเจ้าเคล้าคลอ
นั่งนั่งนอนทิ้งงานรุมเร้ารอ
เคลียคอสอชมลั่นทมห่มดล
โมกทิวาราตรีจำปีสาว
ไข่ดาวขาวเหลืองเอื้องสกนธ์
มะลุลีสีเสียดเหนือเบื่อแอ่งชล
พิกุลทนมลเยาว์มาลย์ธารพงไพร
เกาะรั้วพวงสีแสดชอบแดดจัด
ห่างติดคัดเค้าหอมโชยโรยไกล
กลิ่นฟุ้งขจรขจายค่ำคืนวันไป
รื่นชื่นใจเหมือนกลิ่นไรผมนาง