31 มีนาคม 2551 10:03 น.
				
												
				
								keekie
		
					
				
ท้องฟ้ามืดมิด ..
.
.
ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ .. 
เจ้าหายไปพร้อมกับแสงผ่องแพ้ว 
เหลือเพียงฝันว่าดาวอันพราวแพรว 
เอ่ยคำแว่วแผ่วเบาว่าเจ้ารัก .. 
ท้องฟ้าที่มืดดำ .. 
เจ้าเพาะบ่มความช้ำอันหน่วงหนัก 
ใครหนอใครส่งเจ้าเข้าพิงพัก 
ความช้ำเอยช้ำนักเมื่อรักร้าง 
ดาวน้ำตา .. 
เหตุใดจึงเหลือเจ้ามาอยู่เคียงข้าง 
ดาวกลางใจลาลับจนเลือนลาง 
ดาวน้ำตากลับอยู่กลางแทนดาวใจ 
ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ 
เหลือเพียงเพลงขานขับอยู่ใกล้ใกล้ 
ดาวเอ๋ยดาวเคยพราวพร่างกลางดวงใจ 
เจ้าลาลับร้างไกลหัวใจดาว ..
.
.
ความว่างเปล่ากับตัวฉัน .. 				
			 
			
				14 มีนาคม 2551 14:49 น.
				
												
				
								keekie
		
					
				
จันทร์เอย...จันทร์แจ่มหล้า ..
ส่องสว่างสู่พื้นพสุธา .. ทางฝัน
นำดวงจิตดวงนี้จากหมอกควัน
ก้าวสู่เส้นทางเส้นนั้น .. ฝันแห่งใจ 
จันทร์เอย...จันทร์แจ่มฟ้า...
เด่นนภาแสงนิ่มนวลชวนหวั่นไหว
ท่ามทางฝันทอดยาวไร้แสงใด
จันทร์ยังคงสดใสในใจนี้
 
จันทร์เอย...จันทร์กระจ่าง
ข้าเพียงแสงไฟรายทางอันริบหรี่
เทียบไม่ได้ดาวปรายฟ้าประดามี
แต่ทั้งใจดวงนี้มีจันทร์เดียว
 
จันทร์เอย...จันทร์จรัส
เจ็บกร่อนกัดใจข้ายามโดดเดี่ยว
ท้อแท้ท่ามทางฝันอันคดเคี้ยว
แต่หนึ่งเดียว ปลายฟ้าพาอุ่นใจ
 
จันทร์เอย...จันทราภา
โปรดส่องแสงประดับฟ้าอย่าร้างไร้
ทุกวันเพ็ญในมุมมืดไกลแสนไกล
ยังชื่นชมแสงสดใสไม่เปลี่ยนแปลง