24 กุมภาพันธ์ 2552 12:56 น.

คราเมื่อคราว ดาวมาหล่น ชนผืนโลก

KIRATI


คราเมื่อคราว ดาวมาหล่น ชนผืนโลก
เกิดเป็นโศก_นาฏกรรม วันสังหาร
สรรพสัตว์ ทั้งวัฏฏะ อันตรธาน
ไร้รอยกาล จะสานคง ดำรงพันธุ์

กาลีกาล เมื่อนานเก่า มาเล่าทวน
เพื่อพิศครวญ หวนเมื่อโลก ต้องโศกศัลย์
อุกาบาต พินาศล้าง สร้างโลกันตร์
กี่นานวัน สวรรค์คืน ฟื้นโลกา

หายนะ เพราะดาวดา อุกาบาต
จุมพิตฆาต พินาศสิ้น ทั้งดินฟ้า
มหาภัย ได้พรมพลัด สัตว์นานา
สูญสิ้นลา ล้างสิ้นโชค ในโลกไป

มาบัดนี้ ชี้ว่าภัย คล้ายคล้ายก่อน
ลางจักจร มารอนราน สานสืบไข
ใช่ด้วยดาว พราวนภา ว่าดวงใด
จะพุ่งพราย ส่ายมาชน ระคนมี

แต่เพราะเคราะห์ เพราะผองชน บนพื้นโลก
บริโภค กินโลกกลม จนหม่นศรี
มุ่งกำไร ใฝ่ระบาย หน่ายใยดี
ตัดพงพี นทีเน่า เผ่าทำลาย

กักเป็นเรือน เกลื่อนพิษไอ ไปปกคลุม
จนล้านรุม กักสุมเกรียม เตรียมสลาย
ธรณิน จะเคลื่อนคลอน เพื่อร่อนลาย
แม่น้ำวาย ทะเลคลั่ง เพื่อฝังเรา

อีกไม่นาน มหากาล แห่งวิบัติ
การกำจัด สรรพสัตว์ วิบัติเฉา
จะเกิดให้ ในไม่ช้า ฆ่าผองเรา
เหตุเพราะเขลา เอาแต่เสพ สังเขปเมิน

ธุรกิจ แค่จิตมอง มีสองอย่าง
หนึ่งคือสร้าง แต่ฝั่งตน ยลสรรเสริญ
สองเพื่อชีพ ผู้ร่วมโลก โชคเผชิญ
หนึ่งคือเงิน สองคือธรรม ค้ำโลกา

				
19 กุมภาพันธ์ 2552 14:14 น.

โคลง ตามีผู้เลี้ยงหมู {^_^}

KIRATI


ตามี ฤา คือพ่อค้า      หมูเป็น
ขายสด บ่ รับเงินเซ็น   เบื่อให้
เพียงพอ ขายไป่ บ่ เห็น เงินเชื่อ คืนกลับ
ลอยลับไป่ แลเชิดไซร้   หน่ายแค้น ทวงตาม

แกมีฟาร์ม หมู อยู่เลี้ยง  เป็นพัน
ขุนหมู ที่ตัว ตันตัน     หนักอ้วน
รู้เพียง เมื่อหมู ตกมัน   ขังคู่ เลยนา
รับรองผล ว่า รายล้วน   แน่ท้อง หมูเฮย

ตาแกเชย ชมอยู่ ห้า    หกปี
หมูของแก บ่ ยินดี      ยิ่นร้าย
แกพาบ่น บอกใครมี     วิธี วานบอก
เมียแกตอบ ปศุสัตว์คล้าย แน่รู้  กลจัด

ปศุสัตว์ กูรูรู้           ความยา
ตามที่ ตาเกริ่นมา       ก่อแจ้ง
ผสมเทียม เยี่ยมกลพา   วิธี ดีเฮย
ตาพาลเอ่ย ทำเสแสร้ง   ว่ารู้  อยู่ความ

กลับถึงฟาร์ม แกเกริ่นร้อง ยังงง แม่เอย
ผสมเทียม ผสมทง       หยั่งว่า
ปศุสัตว์ แน่ะมา มั่นคง   ผลค่า ตามหมาย
เหตุไฉน หยั่งชักช้า     อยู่แท้ หมู่เรา

จึงจูงเอา เหล่าหมูขึ้น     รถพลัน
พอขับถึง ดงป่าชัน       หลบเร้น
พาหมูแม่ อวบตัน       แถวตอน เรียงหนึ่ง
ผสมเทียม หมู่ หมูเน้น   ถ้วนแล้ว เกือบตาย

เกือบวางวาย ชีพนี้      ของตา
แลต่อมา สัปดาห์        ใคร่แจ้ง
แกพาหมู ไปนา         เกรงว่า ไม่ติด
ดาบสองนี้ ตาคอแห้ง     รุ่งเช้า ป่วยซม

ป่วยระงม พานผ่านพ้น   สองครา ตาเฮย
นอนบนเตียง เดี้ยงลุกมา บ่ ได้
ยายเอย แม่จงแลพา    หมูว่า เป็นไร
มันนอนซม เยี่ยงตาให้   แม่รู้ บอกที

เมียตามี เดินไป่แล้ว     กลับมา พ่อเอย
หมูมันแปลก ไปนักหนา   พ่อแก้ว
มันเอาแต่ วนเวียนหา    คอยท่า เทียบรถ.................แปร๊นๆๆ แน่ะ.......
มันบีบแตร เรียกแกแล้ว  อย่างนี้ ทุกวัน พ่อเอย... {^_^}
      
				
18 กุมภาพันธ์ 2552 10:09 น.

ตำนานเนื้อคู่

KIRATI


ณ ดินแดน...ที่แสนไกล...ในฟากฟ้า
สองเทวา...พาผิดกฎ...เกณฑ์สวรรค์
จำยินยอม...ด้วยพร้อมใจ...ในโทษทัณฑ์
สองเทวัญ...ต้องตักดิน...จนวายปราณ

เวลาหน่วง ล่วงเลยพ้น...ต้องทนขุด
แต่ดันผุด...อุตริ...สองประสาน 
ฆ่าเวลา...แกล้งปั้นคน...ให้ลมปราณ
เป็นตำนาน..เรื่องคู่ครอง...ของคนเรา

สองเทวัญ...พลันสนุก...ที่ฉุกคิด  
ให้ชีวิต...หุ่นคนปั้น...เป็นภูเขา
ไว้มากมาย...หลายกองเกิน...เพลินสองเรา
ความรู้เขา...จ้าวสวรรค์...พลันโกรธา

รับโทษทัณฑ์...ดันมาหาญ...ทำอย่างอื่น 
จนดาษดื่น...แน่นสวรรค์...เป็นหนักหนา
เพิ่มโทษทัณฑ์...แกล้งให้หมอง...สองเทวา
จงแบ่งผ่า...หุ่นเป็นสอง...แล้วโยนไป

สู่โลกา...หล้าเบื้องล่าง...อย่างละคู่
ที่กองอยู่...คู่เพียรปั้น...ให้พลันหาย
แต่ละคู่...จงแยกเรียก...ว่า”หญิง-ชาย”
จงกระจาย...แยกให้ถ้วน ...ทั่วแผ่นดิน

หากแม้นร่าง...สร้างสมคู่ อยู่แยกไว้
เกิดต้องใจ...ผิดในคู่ ...อยู่ถวิล
บาปกรรมหมอง...เจ้าต้องรับ...สองเทวินทร์
ต้องโรยริน....ปั้นหุ่นคน ...จนนิรันดร์

แต่...หากแม้น...ร่างทั้งคู่...ต่างดูคล้าย
ฤาได้หมาย...คืนกายคู่...สู่สวรรค์
เรียกดินเดิม...เนื้อคู่เติม...กันและกัน
สองเทวัญ...ถือเสกสรร ...พลันผิดคลาย

สองเทพพร่ำ...ร่ำรับคำ...จากสวรรค์
เริ่มสร้างสรรค์...งานเนื้อคู่...อย่างที่หมาย
กาลเลยผ่าน...เป็นตำนาน...เรื่องหญิงชาย
เนื้อคู่กาย...ของผองชน...เป็นต้นมา

				
18 กุมภาพันธ์ 2552 09:55 น.

เขียนกลอน...ตามครู

KIRATI


วลีร่าย คิดพร่ำ อรัมภบท
ด้นตามกฎ ลดมุข สนุกสนาน
ตามกลอนเลิศ ประณีต อดีตกาล
ที่สืบนาน คู่ฟ้า มหานคร

ด้วยร่ายเริง เชิงชั้น บรมครู
สถิตอยู่ คู่ฟ้า ศิลาอักษร
มิเทียบจิต คิดหาญ รานฤทธิกร
เพียงพิศพร ร่อนเริง เชิงคำประพันธ์

เพียงยินยล ผลคำ จำนรรจ์เสนาะ
คำครูเพราะ เสกพจน์ ดั่งกฎสวรรค์
ลลิตเรียด เพรียบพจน์ ที่บทประพันธ์
คำครูสรรค์ สืบศิลป์ ถิ่นนครา

จึ่งน้อมนบ จิตโน้ม เพื่อก้มลงกราบ
ประจงจิต คิดทราบ เพื่อจะรักษา
ขอจิตเพียง เรียงพจน์ บทอักษรา
ตามปรารถนา ว่ากลอน อักษรภิรมย์

				
18 กุมภาพันธ์ 2552 09:39 น.

ควันหลง...วันแห่งความรัก

KIRATI


ด้วยเนตรเคล้า เย้ายวน.... ชวนสะท้าน
ด้วยกลิ่นกานต์ กรุ่นกาย... ที่ได้หอม
ด้วยเรื่อแก้ม แจ่มปราง... มิสร่างดอม
ด้วยกายก่าย เกยกล่อม... น้อมนิทรา

เมื่อกายล้า อ้อนอุ่น.... ละมุนไล้
เมื่ออ่อนใจ อ้อนใจ.... ให้ปรารถนา
เมื่อสุขอิ่ม ปริ่มรัก.... ด้วยแววตา
เมื่อนิทรา กอดหอม.... ถนอมนอน

จักเหมือนเดือน คู่คราว.... กับดาวสรวง
จักเหมือนพวง บุปผชาติ.... รักเกสร
จักเหมือนแม้น แผ่นน้ำ.... ห่วงดินดอน
จักเหมือนมาส สิงขร.... อ้อนโอบดง

หมายมั่นรัก จักรัก...ประจักษ์จิต
หมายใจติด โซ่ทอง...ยอมประสงค์
หมายสิ้นลม ลงพร้อม...เสน่ห์คง
หมายเพียงพงศ์ สืบขาน... ตำนานลือ
				
Calendar
Lovings  KIRATI เลิฟ 71 คน

วฤก

โคลอน

เชษฐภัทร วิสัยจร

เพียงพลิ้ว

อัลมิตรา

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ผู้หญิงไร้เงา

แทนคุณแทนไท

กุ้งหนามแดง

แมงกุ๊ดจี่

ประภัสสุทธ

รการต์

พฤหัส กฤษชยรักษ์

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ร้อยฝัน

pigstation

หิ่งห้อยน้อยใจ

ลักษมณ์

มนต์กวี

สองตุลา

ท่องเมฆา

ก้าวที่...กล้า

กวีปกรณ์

ดอกบัว

เฌอมาลย์

ว.มหรรณวา

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

ครูพิม

คอนพูทน

สายธารน้ำใจ

ก่องกิก

คีตากะ

ขุนศรี

พิมญดา

ยาแก้ปวด

ทิพย์โนราห์ พันดาว

บนข.

กันนาเทวี

กิ่งโศก

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

ครูกระดาษทราย

แก้วประภัสสร

KIRATI

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

ห้าเจ้าจอม

**.. เช่นรวีโชติ..**

แกงเขียวหวาน

มวลภมร

ดาวศรัทธา

cicada

เปลวเพลิง

หญิงบ้า

เ ที ย น ห ย ด

din

เบยองจุน

สีเมจิก

นักสืบไร้ชื่อ

ชากร

บุญพร้อม

พาดกลอน

แย้ม ไกลวันเกิน

แม่น้ำในฟ้า

Arm

Jackie

ไผ่ลู่ลมม

ศรีปาด เฟสเก่าโดนระบบลบเฉยเลย

ศุทธิกมล

Prayad

Parinya

จิ๊กจ้า

  KIRATI
ไม่มีข้อความส่งถึงKIRATI