16 เมษายน 2545 19:55 น.
laks
รักลอยละลิ่วปลิวคว้างอย่างปุยฝ้าย
ไร้ความหมายและอะไรไปทุกสิ่ง
เมื่อชีวิตรักข้ามความเป็นจริง
ความหวังยิ่งเลือนหายเหมือนฝ้ายลอย
16 เมษายน 2545 19:55 น.
laks
Sakura เมื่อ Spring งามยิ่งนัก
ตอนนั้นรักเราหนอก็สดใส
Sakura สิ้นฤดูร่วงพรูไป
รักก็ได้โรยร้างอย่างเดียวกัน
16 เมษายน 2545 00:28 น.
laks
เมื่อลมฝนพัดพร่างลงกลางป่า
สายลมพาดอกไม้โรยร่วงหล่น
กำลังมีบางสิ่งได้เริ่มต้น
กำเนิดบนโขดขอนคอยอาศัย
ดูเหมือนเป็นเผ่าพันธุ์อันไร้ค่า
ไม่งามตาไม่น่ามองสักเท่าไหร่
เป็นเพียงเห็ดราอยู่กลางพงไพร
จะมีใครสนใจหันมองมา
แลเห็นเป็นพืชพันธุ์อันต้อยต่ำ
ที่เหยียบย่ำทำลายง่ายหนักหนา
น่าน้อยใจเกิดมาเป็นเห็ดรา
จะหาค่าสักนิดก็ไม่มี
16 เมษายน 2545 00:00 น.
laks
เขียนถึงเธอของฉันอีกวันหนึ่ง
อย่างคนซึ่งไม่เคยพรากจากความหลัง
แม้ใจจะรวดร้าวราวภินต์พัง
จนต้องหลั่งน้ำตามาก็ตาม
โลกเราอยู่ที่หัวใจมิใช่หรือ
เมื่อยึดถือสิ่งใดไม่อาจห้าม
ต้องกล้ำกลืนเข็ญยุคที่คุกคาม
พยายามห้ามหัวใจมิได้เลย
ความจริงเราจากกันมานานมาก
แต่ทั้งยากจะยั้งใจให้นิ่งเฉย
กับความจริงใจที่คนนี้เคย
ยิ่งห้ามเอ่ยยิ่งชัดตามความเป็นจริง
เคยรักเธออย่างไรไม่เหหัน
แม้นนับวันจะทำตนเป็นคนนิ่ง
แต่หัวใจยากค้านหรือต้านติง
เก็บทุกสิ่งเอาไว้ฆ่าใจตน
เมื่อรักแล้วรักใครไม่ได้อีก
ถึงเธอหลีกหนีต้องพบหมองหม่น
หัวใจมันด้านดื้อถืออดทน
แอบเป็นคนรักเธอเสมอมา
คิดถึงเธอของฉันทุกวันนี้
พร้อมกับมีน้ำเปรอะอิ่มเอ่อหน้า
เจ็บปวดในกมลจนชินชา
ท้าเวลาใครจะชนะใคร
หน้าส่วนตัว
508
