24 กันยายน 2545 15:13 น.
LUNA SEA
ไม่อยากให้เธอรู้...คิดอย่างไร
ไม่อยากให้เธอเห็น...เป็นแบบไหน
ไม่อยากให้เธอรู้........ความในใจ
ไม่อยากให้เธอรู้........ฉันรักเธอ
ขอเก็บรักของฉัน...ไว้อย่างนี้
คอยเวลาที่ใจ.............ของเธอเผลอ
แต่คอยแล้วค่อยเลื่อน...เหมือนละเมอ
ก็เพราะเธอไม่เผลอ.....แม้เศษใจ
24 กันยายน 2545 14:54 น.
LUNA SEA
ก็อยากบอกออกไปว่ารักเธอ
ก็อยากเจออยากคุยอยากไปหา
ก็อยากเห็นไม่อยากให้ไกลตา
ก็อยากพาหัวใจมาฝากเธอ
24 กันยายน 2545 14:51 น.
LUNA SEA
ขอบคุณที่ให้ฉันรู้จักความรัก
ขอบคุณนักที่ให้ฉันรักการให้
ขอบคุณที่ให้ฉันทั้งหัวใจ
ขอบคุณกับสายใยที่ให้มา
อยากบอกว่าฉันนั้นยังรักเธอ
อยากลพเมอพบเธอเสน่หา
แต่ฉันนั้นก็ไม่อาจสบสายตา
ต้องจากลาเพราะฉันนั้นรักเธอ
24 กันยายน 2545 14:17 น.
LUNA SEA
พระอาทิตย์ยังมีวันตกดินสิ้นแรง
แต่ยังคงเจิดจ้าฉายแสงแก่เช้าวันใหม่
เรื่องมรสุมร้ายๆในชีวิตนี้จะร้องไห้ทำไม
ยิ้มรับเข้าไว้แล้วฝ่าไปจนสุดสายทาง
อนาคตที่อาจจะดีหรือเลวร้ายรอเราอยู่
ใยจู่ๆจะท้อแท้ยอมแพ้จนต้องอ้างว้าง
สิ่งดีๆในชีวิตที่ชูชื่นอยู่ข้างทาง
ทำไมไม่เก็บมาซะบ้างเป็นพลังใจ
อาจจะมีบางทีที่แสนจะเหนื่อยล้า
ในบางครานํ้าตาอาจช่วยเหลืออะไรได้
แต่ถ้าเราไม่สู้ก็จะไม่เหลือสิ่งใด
ฉะนั้นเช็ดนํ้าตาแล้วสู้ฟันฝ่าไปไม่นานคงมีหนทาง
24 กันยายน 2545 14:00 น.
LUNA SEA
ริ้วระรื่นคลื่นช้อยชดลดแรงคลื่น
มัจฉาตื่นเวิ้งนํ้าอันกว้างใหญ่
นกนางนวลทานลมหวนรัญจวนใจ
ปลุกความฝันอันเกรียงไกรให้รื่นรมย์
อาทิตย์แจ่มแอร่มแสงเริ่งแย้มดับ
ความเยือกเย็นเย็นยับดับทุกข์ขม
หลับตาพริ้มยิ้มระบายกับสายลม
ลบรอยตรมล้มทุกข์ปลุกความดี
หน้าส่วนตัว
617
