พระอาทิตย์ยังมีวันตกดินสิ้นแรง
แต่ยังคงเจิดจ้าฉายแสงแก่เช้าวันใหม่
เรื่องมรสุมร้ายๆในชีวิตนี้จะร้องไห้ทำไม
ยิ้มรับเข้าไว้แล้วฝ่าไปจนสุดสายทาง
อนาคตที่อาจจะดีหรือเลวร้ายรอเราอยู่
ใยจู่ๆจะท้อแท้ยอมแพ้จนต้องอ้างว้าง
สิ่งดีๆในชีวิตที่ชูชื่นอยู่ข้างทาง
ทำไมไม่เก็บมาซะบ้างเป็นพลังใจ
อาจจะมีบางทีที่แสนจะเหนื่อยล้า
ในบางครานํ้าตาอาจช่วยเหลืออะไรได้
แต่ถ้าเราไม่สู้ก็จะไม่เหลือสิ่งใด
ฉะนั้นเช็ดนํ้าตาแล้วสู้ฟันฝ่าไปไม่นานคงมีหนทาง