14 กรกฎาคม 2548 17:46 น.

โอ๊ย....กัด

magic

เรไร..เขามาหยิก

         กัญญาณัฐมัดติดคาน
อยากมีหลานเล็กเล็กเป็นเด็กหญิง
บอกน้องสาวพี่นี้อยากมีจริง
จะแอบอิงอุ้มชูอยู่ทุกวัน

         เบื่อหลานชายซุกซนบ่นจนเบื่อ
บอกไม่เชื่อเป็นลิงยิ่งดื้อรั้น
น่ะน้องสาวขอเจ้าจงตั้งครรภ์
ช่วยสานฝันให้พี่นี้เป็นไร

         น้องสาวเธอตวาดเสียงดังลั่น
ต้องเป็นฉันทุกหนทนมิไหว
ทีเรื่องอื่นพี่เองเก่งเกินใคร
แล้วทำไมเรื่องแค่นี้พี่ไม่ทำ

         มัวแต่บ้าทำงานจนหัวยุ่ง
มันอีรุงตุงนังทั้งเช้าค่ำ
นั่งหน้าหงิกหน้านิ่วจนผิวดำ
มัวตากตรำแล้วใครที่ไหนมอง.....


เมจิค..ได้แต่พ้อ

         จะประกาศหาคู่ชิดพิสมัย
ก็เกรงว่าจะไร้ใครสนใจฉัน
เป็นเพียงหญิงติ๊งต๊องบ๊องส์ทุกวัน
สาระพันเจ้าปัญหาปัญญาเบา

          จะหาใครเข้าใจมาใกล้ชิด
ก็เกรงว่าดวงจิตผิดต่อเขา
อารมณ์ร้อนโมโหร้ายหน่ายจริงเรา
ใครจะเฝ้าอดทนคนไม่ดี

          จะแอบซ้อนรู้สึกเหงาเก็บเอาไว้
ก็เกรงว่าหัวใจจะวายหนี
อารมณ์เหงาอารมณ์รักมันก็มี
เป็นอย่างนี้วุ่นวายแต่ไรมา

          จะอาการอย่างนี้อีกนานไหม
จะมีใครใจกล้ามารักษา
จะมีใครเอารักมาเมตตา
จะมีใครที่ไหนบ้ามารักเรา....เฮ้อ !!


....................................................
    มีความลับ..โปรดเก็บไว้กับตัว
       อย่าไปมั่วซั่ว..บอกเพื่อน
 เดี๋ยวเจ็บตัว.. แบบหาทางไปไม่ถูก
.....................................................
				
20 มิถุนายน 2548 17:56 น.

คานคุ้นเคย

magic

คานคุ้นเคย....

โอ๊ย.!! อกเดาะเพราะรักไม่เข้าที่
ทำฤดีหญิงแกร่งแรงรักหาย
ช้ำจริง ๆ นิ่งไม่อยู่ใครรู้อาย
แอบรักชายมีป้ายจองต้องอุรา

เคยปิดใจเพื่อน เรไร มันก็ยุ
ไฟรักคุ สู้ สู้ ไม่ดูหน้า
ยังไม่พร้อมรีบลุยเลยน้ำตา
เหมือนคนบ้าบ่นพึมพำนั่งช้ำใจ

โถ..! magic แม่คุณขนุนหนัง
ยามรักพังน่าสมเพทเหตุไฉน
มานั่งบ่นพึมพำช้ำกว่าใคร
บอกแล้วไงมันเหมือนขี่จักรยาน

ก็หัดขี่เหมือนที่ เรไร สอน
แต่ใจร้อนผิดจังหวะจะประสาน
มัวแต่มองขาที่ปั่นหวังชำนาญ
เจอะสะพานข้างหน้าพาลงคู

ก็เพราะใจมันร้อนตอนแรกเริ่ม
ทำฮึกเหิมทฤษฎีว่าที่รู้
ข้ามขั้นตอนเร่งปั่นไม่ทันดู
น่าหดหู่รีบร้อนสอนไม่จำ

ค่อยประคองทรงตัวอย่ามัวเหม่อ
ทำเป็นเผลอนึกว่าเก่งเอ็งน่าขำ
ขี่พลิกแผลงอวดโชว์โถเวรกรรม
ต้องตกน้ำตกท่าจะว่าใคร

ไม่เอาแล้วเข็ดแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย
อย่าสอนเลยฉันขยาดขลาดไม่ไหว
เข่าถลอกขาเป็นแผลแพ้ถึงใจ
จักรยานอะไรน่ากลัวจริง

รถขบวนสุดท้ายออกไปแล้ว
รถสองแถวล้อหลุดก็หยุดวิ่ง
เรือข้ามฟากไปไม่ทันมันก็ทิ้ง
คงต้องสิงสถิตย์อยู่คู่กับคาน

ก้าวขาขึ้นบนคานบ้านหลังเก่า
หน้าเศร้าเศร้าเหงาใจใครสงสาร
ครั้งสุดท้ายเหลือบมองพื้นยืนบนคาน
ที่หน้าบ้าน มอเตอร์ไซด์ ใครมาคอย 

...........................................................
      (อิอิ....ลงไปอีกที ดีไหมหว่า)
...........................................................				
3 มิถุนายน 2548 15:57 น.

ดินก้อนสุดท้าย

magic


ดินก้อนสุดท้าย

 จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า..ขอข้าวขอแกง....
    ขอแหวนทองแดงผูกมือน้องข้า
        ขอช้าง ขอม้า ให้น้องข้าขี่..
            ขอเก้าอี้ ให้...........

เสียงเพลงกล่อม..ของยาย..ได้ขับขาน
หลานพิการ..แขนขา..คราหนุนตัก
โอ้.ละเห่..หลับเถิดหนอ..พ่อหลานรัก
เจ้าจงพัก..กายที่ล้า..อย่าช้าใย

เสียงเด็กน้อย..ถามยาย..ก่อนใกล้หลับ
ว่ายายครับ..แขนและขา..ผมไปไหน
จึงไม่มี..ให้เห็น..เช่นใครใคร
หนูสงสัย..ยายจ๋า..อยากรู้ความ

ฟังนะเจ้า..ยายจะเล่า..ให้เจ้ารู้
สิ่งที่อยู่..ในใจ..เจ้าได้ถาม
กาลครั้ง..หนึ่งนั้น..บนฟ้าคราม
นางฟ้างาม..เทวดา..ท่านปั้นดิน

ประสงค์เพื่อ..สร้างเสียง..สำเนียงเพราะ
เสียงหัวเราะ..เบิกบาน..ทุกบ้านถิ่น
ให้โลกนี้..สดใส..สมในจินต์
จึงปั้นดิน..จากสวรรค์..ประทานมา

ศิลปะ..ที่ฟ้า..บรรจงปั้น
ให้ต่างชั้น..จากสัตว์..จัด แขน ขา
มีทั้งหู..จมูกปาก..ฝากดวงตา
เป็นเด็กน้อย..ขึ้นมา..น่าเอ็นดู

เทวดา..ปั้นเด็กชาย..ให้กำเนิด
ฝีมือเลิศ..น่ารัก..นักไอ้หนู
นางฟ้านั้น..ปั้นเด็กหญิง..มิ่งโฉมตรู
น่าตาดู..จิ้มลิ้ม..ยิ้มผ่องพรรณ

ทีละคน..ปั้นลงสู่..คู่โลกหล้า
เพื่อแต่งเติม..โลกา..พาสุขสันต์
เสียงหัวเราะ..กังวาน..ประสานกัน
จากเด็กน้อย..บนสวรรค์..ท่านส่งมา

มาถึงตอน..สำคัญ..แล้วหลานรัก
เจ้าอยากพัก..หรือฟังต่อ..ข้อกังขา
หนูอยากฟัง..ยายเล่าต่อ..ขอเมตตา
หนูเกิดมา..จากดินนั่น..หรือเปล่ายาย

ยายอมยิ้ม..เล่านิทาน..หลานฟังต่อ
เพื่อไขข้อ..สงสัย..ให้ห่างหาย
เทวดา..ปั้นดิน..เป็นเด็กชาย
ก้อนสุดท้าย..ไม่มากพอ..ต่อกายา

ดินใกล้หมด..ปั้นหูตา.. จมูกปาก
คงลำบาก..หากจะปั้น..เป็น แขน ขา
ให้สมบูรณ์..เช่นเด็กอื่น..ที่ปั้นมา
ทำอย่างไร..ให้ชีวา..กับเด็กชาย

เทวดา..ตัดสินใจ..ให้ชีวิต
ก้อนสุดท้าย..จึงลิขิต..อย่างใจหมาย
ปั้นหัวใจ..ที่แข็งแกร่ง..มอบเด็กชาย
ให้เกิดกาย..กำเนิดสู่..คู่โลกงาม

เจ้าคือดิน..ก้อนสุดท้าย..หลานชายเอ๋ย
อย่ากลัวเลย..เจ้ามีใจ..ใครเกรงขาม
สุดวิเศษ..เข้มแข็ง..แกร่งทุกยาม
เทวดา..บนฟ้าคราม..ตามให้พร

ใครจะล้อ..ให้เจ้า..นั้นเศร้าโศก
อย่าวิโยค..หลานรัก..ยายจักสอน
ใจเป็นนาย..กายเป็นบ่าว..เฝ้าสังวร
รีบเข้านอน..แล้วตื่นมา..สู้ต่อไป

จากวันนั้น..จวบจน..ถึงวันนี้
หลานของยาย..คนดี..ได้เติบใหญ่
อนาคต..การงาน..นั้นก้าวไกล
แม้จะไม่..มีแขนขา..มานำทาง

ข้อพิสูจน์..จากดิน..ก้อนสุดท้าย
อยู่ในกาย..คือใจ..ไร้หม่นหมาง
ส่องชีวิต..ส่องความคิด..พิชิตทาง
ได้อยู่อย่าง..ไม่ท้อ..ต่อชะตา

............................................................
  ดินก้อนสุดท้าย..ช่างเป็นดินที่มีค่านัก
    และฉันเชื่อว่า เทวดา และนางฟ้า
      ปั้นดินก้อนนั้น ให้กับเราทุกคน
        เพียงแต่เราจะหาดินก้อนนั้น
  ที่อยู่ในตัวเราพบหรือเปล่า..เท่านั้นเอง     
............................................................


				
31 พฤษภาคม 2548 10:03 น.

ออกรบสยบร้าย

magic

ออกรบ..สยบร้าย

วันนี้คือ..วันพร้อม..ของจอมทัพ
ออกรบกับ..อสูรร้าย..หมายจะสู้
ชิชะ!! เจ้า..ปีศาจ..มาดศัตรู
มาลองดู..สักตั้ง..อหังการ

คิดว่าแน่..แค่ไหน..จึงได้ซ่าส์!!
เที่ยวระราน..ชีวา..คนกล้าหาญ
ทำเป็นเก่ง..นะเจ้า..อันธพาล
ประจัญบาน..ให้ถอยไป..อย่าได้เจอ

เตรียมอาวุธ..ความกล้า..เอามาไว้
ใส่ดวงใจ..ที่เข้มแข็ง..แกร่งเสมอ
เป็นเกราะป้อง..อันตราย..มิให้เจอ
คำพรเพ้อ..จากคนรัก..จักสู้เคียง

สูดหายใจ..เอาไว้..ให้เต็มปอด
แล้วสวมกอด..มารดา..คราส่งเสียง
หอมแก้มพ่อ..คลอเคล้า..เราคู่เคียง
เป่าโอมเพี้ยง.!..ลงกระหม่อม..จอมดวงใจ

ให้ฮึกเหิม..เติมพลัง..ตั้งใจสู้
อสูรร้าย..แอบดู..อยู่ตรงไหน
มาเลยมา..ซ่าส์นัก..จักไล่ไป
ไม่เอาไว้..ให้ลก..ลูกกะตา

วันนี้คือ..วันพร้อม..ของจอมทัพ
โปรดสดับ..เจ้าวายร้าย..ที่ใจกล้า
มาวัดดวง..กันดู..อยู่ไหนมา
ประกาศว่า..ไม่เคยกลัว..เจ้าตัวดี

..............................................................
      แม้เป็นหญิง..ดูอ่อนแอ..แค่ตาเห็น
       ใช่ว่าเป็น..คนใจอ่อน..ที่อ่อนไหว
            มีพลัง..ของตน..บนหัวใจ
        เก็บเอาไว้..มากมาย..ให้ตนเอง
..............................................................
				
29 พฤษภาคม 2548 16:14 น.

อยากได้ยิน

magic

อยากได้ยิน

กลิ่นดอกไม้..ที่ข้างทาง..ช่างกลิ่นชื่น
แสงระรื่น..ยามฟ้าสาง..กระจ่างส่อง
ใสน้ำค้าง..พร่างระบาย..ไล้ละออง
สัมผัสต้อง..ความห่วงหา..เจืออาทร

ทรายสีสวย..เม็ดละเอียด..เลียดริมน้ำ
ฟองคลื่นงาม..จากสมุทร..สุดจะถอน
ปุยนุ่นขาว..ในหมอนหนุน..เคยคุ้นนอน
เสียงคำวอน..จากห้วงใจ..ไปถึงเธอ

หากสายใจ..นั้นไหลได้..เช่นสายน้ำ
โปรดฟังคำ..อย่าห้ามจิต..คิดเสมอ
แม้หลับตา..ใช่หลับใจ..ใฝ่ละเมอ
ห่างยิ่งเพ้อ..โหยหารัก..เพื่อถักทอ

หากดอกไม้..สีแสนสวย..ร้อยด้วยรัก
จากคนถัก..ใจไม่กล้า..มาวอนขอ
คอยทรายสวย..ฟองคลื่นใส..ใจคอยรอ
รักละออ..ถ้อยจากปาก..อยากได้ยิน

.............................................................
.............................................................

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟmagic
Lovings  magic เลิฟ 0 คน
  magic
ไม่มีข้อความส่งถึงmagic