14 กุมภาพันธ์ 2547 17:53 น.
magic
วันนี้..วันแห่งความรัก
ซึ้งนัก..ซึ้งนัก..รักหนักหนา
แต่เราสิ..มีหน้าที่ตามบัญชา
ต้องอยู่เวร..ไปจนกว่าจะสี่โมง
เฮ้อ..หัวใจตั้งแต่เช้าเจ้าห่อเหี่ยว
มองแลเหลียวทางไหนก็ไม่เห็น
นั่งเฝ้าโต๊ะทำงาน..จนถึงเย็น
ต้องคอยเป็นผู้ดูแล..แก่ปวงชน
รับโทรศัพท์..จับเอกสารงานที่ค้าง
ทำทุกอย่างหน้าที่ดีทุกหน
อยากแฮปปี้วาเลนไทน์..กับบางคน
แต่ก็จนด้วยหน้าที่มีต้องทำ
สี่โมงแล้ว เย้ ๆ ได้กลับบ้าน
หน้าชื่นบาน..ยิ้มได้ด้วยยินเสียง
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง โทรศัพท์เพราะสำเนียง
รีบรับเสียงที่ดังเข้าฟังดู
นี่ นี่ นี่ หัวหน้านะ..แม่ลูกน้อง
ฉันขอร้องเธอหน่อยขอให้อยู่
มีงานด่วนมากมายให้เธอดู
ขอให้อยู่..ช่วยทำงาน..ให้ฉันที..
...............................................
(เฮ้อ....วาเลนไทน์ของฉัน)^_^
...............................................
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:30 น.
magic
วันนี้คือวันแห่งความเหงา..
มีแต่เราเท่านั้น..อยู่ที่นี่..
โดดเดี่ยวเดียวดาย..เขียนบทกวี..
ให้คนที่มีรักได้เบิกบาน..
ขอให้คู่รักทุกคู่บนโลกนี้..
มีแต่สิ่งดีดี..ชั่วกัลปาวสาน..
ขอให้รักกันนานแสนนาน..
ขอให้หวาน..รักสดชื่นรื่นฤดี..
อยู่ที่นี่..ตรงนี้อวยพรให้
ส่งสู่ใจทุกคู่ได้สุขขี
เรียบเรียงร้อยถ้อยคำเป็นกวี
ใจเหงาเหงา..ดวงนี้..ขออวยพร..
................................................^_^
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:01 น.
magic
โอ้หนอ..เจ้าความรัก
ช่างยุ่งนัก..แสนวุ่นวาย
ป่วนเปี้ยน..กลายเข้าใกล้
ทำหัวใจ..ให้ไหวเอน
คราวนี้..มาไม้ไหน
มาทักทาย..หรือหยอกเล่น
ใจนะ..ใจเย็นเย็น
ขอได้เห็น..เจ้านานนาน
ที่นี่..มีน้ำใส
ดื่มชื่นใจ..ให้เบิกบาน
พักผ่อน..เชิญสำราญ
จะอยู่นาน..ตามสบาย
เจ้าบ้าน..แสนยินดี
จากวันนี้..จนวันตาย
ความรัก..เหมือนสหาย
ที่รอคอย..เพื่อพบพาน
ด้ายแดง..แอบเก็บไว้
มัดหัวใจ..มาเนินนาน
ปลายหนึ่ง..มัดผูกคาน
แกะปมคลาย..หมายเจ้าชม
คล้องปลาย..ที่คลายออก
ผูกเป็นดอก..รักให้สม
มัดเจ้า..ความรักชม
ปมหัวใจ..ได้คู่กัน
........................................
ู^_^ สำหรับวันนี้จ้า ^_^
........................................
12 กุมภาพันธ์ 2547 09:31 น.
magic
แผ่นดินนี้ ที่เกิด ประเสริฐนัก
ได้พิงพัก อาศัย เป็นบุญหัว
แล้วใยเล่า เจ้าทำชั่ว ไม่เคยกลัว
ประโยชน์ตัว มักได้ ไม่อายเลย
ทรัพย์แผ่นดิน ถิ่นที่ เจ้าเหยียบย่ำ
กอบโกยกำ กินโกง หน้าตาเฉย
บาปหนอบาป รู้จักไหม คงไม่เคย
กระไรเลย เกิดมาเพื่อ เนรคุณ
สักวันหนึ่ง เจ้าคง ชะตาขาด
แผ่นดินชาติ แห่งนี้ ที่เกื้อหนุน
คงขอคืน คนที่ ไม่รู้คุณ
เมื่อหมดบุญ เจ้านั้น ต้องรับกรรม
ทำสิ่งใด เอาไว้ ต้องใช้หนี้
ทุกข์ทวี เมื่อต้องล่วง จากสวรรค์
ตกนรก หมกไหม้ บรรลัยกัลป์
คงสักวัน ไม่ช้า ข้าคอยดู
..................................................
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:06 น.
magic
เข้มแข็งหน่อยได้มั๊ย....แม่คนอ่อนแอ
เรื่องแค่เนี่ย....ทำท้อแท้ไปได้
ไหนว่าตัวเองแน่นักไง....
เคยบอกกับใครไว้....ว่าหัวใจแข็งแรง
สู้สิสู้....อย่ามีน้ำตา
ถ้ามันดันไหลออกมา....กรุณา..เช็ดให้แห้ง
รู้เอาไว้ซะ....ค่าของน้ำตามันแพง
อย่าพึ่งหมดแรงนะจ๊ะ....แม่คนดี
ยิ้มเข้าไว้....ให้หน้าระรื่น
ทำหัวใจสดชื่น....เศร้าขมขื่นอย่ามี
ตั้งรับกับทุกสิ่ง..ทุกอย่าง..ในชีวี
ผ่านเข้ามาสิ..ร้ายดี..อย่าไปกลัว
ตัวของตัว....ให้เชื่อมั่นตัวหน่อย
อย่า!.อ่อนไหวบ่อยบ่อย....นะจ๊ะแม่ทูลหัว
จำไม่ได้หรือไง....ว่าหัวใจของตัว
ไม่เคยกลัว..ไม่เคยหวั่น..เพราะมันแข็งแรง..^_^
...............................................................................
(เพราะหัวใจ คือ ไม้เท้าวิเศษ ที่แสนจะแข็งแรง จำเอาไว้เลย)
...............................................................................
หน้าส่วนตัว
1414
