13 กุมภาพันธ์ 2548 11:38 น.

ไม้กวาดแก้ปัญหา

กวาดบ้านมาตั้งแต่เด็กจนโต ก็เพิ่งมาเห็นข้อคิดดีๆจากเจ้าไม้กวาดดอกหญ้าธรรมดาก็เมื่อไม่นานมานี้เอง เจ้างานบ้านพื้นฐานชนิดนี้ต้องใช้วิทยายายุทธสูงกว่าที่พวกเราคิดๆกัน การกวาดบ้านเรียกได้ว่าเป็นศิลปะอย่างหนี่งที่ต้องอาศัยความอดทน ใจเย็น และความมุ่งมั่นอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว แล้วมันก็ไปพ้องเข้าด้วยกันกับศิลปะในการแก้ปัญหาต่างๆด้วย

จุดประสงค์ของการกวาดบ้านก็คือ เอาฝุ่นมารวมๆกันเพื่อให้สะดวกต่อการโกยทิ้งหรือกำจัดทิ้งไป เคยไหม เวลารีบๆกวาด หรือปัดๆแบบขอไปที แทนที่เศษผงต่างๆมันจะมารวมกันโดยดุษณี ก็กลับยิ่งฟุ้งกระจายใ้ห้ทั่วบ้าน แทนที่งานจะเสร็จก็กลับยิ่งยุ่ง บ้านที่ควรจะสะอาดสะอ้าน ก็ยิ่งเลอะเทอะมากไปกว่าเดิม กับปัญหาแล้ว หากไม่ไตร่ตรองให้ถ้วนถี่ ไม่มองอย่างละเอียดพิจารณา แก้ปัญหาอย่างรีบๆรนๆ มือไม้ใจสั่นไปหมด บ่อยครั้งแทนที่ปัญหาจะได้รับการแ้ก้ มันก็กลับยิ่งกระจัดกระจายแก้ยากยิ่งไปกว่าเดิม ไม่ต่างจากฝุ่นที่ฟุ้งออกจากพื้นบ้าน

สิ่งที่น่าหงุดหงิดใจที่สุดของการกวาดบ้านที่ทุกคนคงจะประสบมาถ้วนทั่วหน้า ก็คือ ไอ้เจ้าเศษดอกหญ้าที่มันหลุดออกอยู่ตลอดเวลา กวาดไปกวาดมาแทนที่จะกวาดฝุ่น กลายเป็นต้องมากวาดพวกเดียวกันเองเสียนี่ หลังจากที่อดทนกับเศษดอกหญ้าที่มาผละจากเคหสถานด้ามไม้กวาดมาพำนักอยู่บนพื้นห้องโดยไม่ได้รับเชิญมานาน ก็มาค้นพบสัจธรรมแห่งไม้กวาดว่า โธ่เอ๋ย..แค่เราจัดการกับมันอย่างละมุนละม่อมสักหน่อย มันก็ไม่เกิดแล้ว ถ้ากวาดแรงเกินไป เจ้าดอกหญ้าเหล่านั้นมันก็ต้องหลุดออกเป็นธรรมดา กับปัญหาทุกๆอย่างก็เหมือนกัน หากเราใช้วิธีที่รุนแรงเกินไปโดยไม่จำเป็น บ่อยครั้ง นอกจากจะแก้ปัญหานั้นไม่ได้แล้ว ยังพ่วงเอาปัญหาอื่นๆเพิ่ม เข้ามาอีกด้วย

การกวาดบ้านนั้น ไม่ใช่สิ่งที่น่าเบื่อเลย แท้จริงแล้ว มันคือการฝึกสติอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันจะช่วยดัดจิต (มิใช่ดัดจริต) เราให้อ่อนโยนลงโดยไม่รู้ตัว ไม้กวาดธรรมดาๆนี่เอง เป็นน้ำดับใจที่ร้อนจนเป็นไฟได้ดียิ่งนัก กวาดบ้านคราวต่อไป ก็อย่าลืมที่จะนึกถึงข้อคิดดีๆที่เจ้ามัดดอกหญ้านี้มอบให้ก็แล้วกัน