13 พฤศจิกายน 2544 08:05 น.
mono
บทเพลงร้าวราน
แฝงความทรมานของใครบางคน
บทเพลงเศร้าสับสน
ระคนความร้อนรนในหัวใจ
บทเพลงช้ำ..ช้ำ
เหมือนยิ่งตอกย้ำความหมองไหม้
บทเพลงเหงา..เหงา
ยิ่งทำให้รู้ว่าเรา ไม่มีค่าอะไร
บทเพลงจบไป
หัวใจใคร..จะขาดตาม
12 พฤศจิกายน 2544 06:34 น.
mono
อย่าเลย...ได้โปรดอย่ารู้สึก
อย่าเลยแม้แต่จะนึกสงสาร
อย่างไร เธอก็เต็มใจทำให้ต้องร้าวราน
และฉันก็จะยิ่งทรมานกว่าใคร
.............
ได้โปรด...อย่าทำอะไรอีกเลย
แค่เธอนิ่งเฉย ฉันก็ปวดร้าวหวั่นไหว
กลัวเหลือเกิน กลัวจะต้องเสียเธอไป
สุดท้ายความจริง คือสิ่งที่ต้องยอมเข้าใจ
แต่ได้โปรดอย่าพูดแสดงความรู้สึกใด-ใดให้ฉันได้ยิน
11 พฤศจิกายน 2544 11:12 น.
mono
คนหนึ่งคน....ร้อนรน
เพราะใครบางคน....ไม่สนใจ
คนหนึ่งคน....ร้องไห้
เพราะใครบางคน...ไม่เหลียวแล
คนหนึ่งคน....เจ็บช้ำ
เพราะใครบางคน....ทำไม่แยแส
คนหนึ่งคน....ยังคอยแคร์
แต่ใครบางคน....ไม่มีแม้จะใส่ใจ
คนหนึ่งคน....ยังรัก
แต่ใครบางคน....ทำให้รู้จักแต่ความหมองไหม้
คนหนึ่งคน....ปวดร้าวแทบขาดใจ
แต่ใครบางคน....ยังพร้อมจะจากไปไม่ใยดี
10 พฤศจิกายน 2544 10:42 น.
mono
นานมาแล้ว.....ไม่มีเขา ไม่มีใคร
นานมาแล้ว.....ไม่มีใคร ให้ใส่ใจห่วงหา
นานมาแล้ว.....ไม่มีความเหงา ไม่มีน้ำตา
นานมาแลว.....ไม่มีใครให้กลัวว่าจะจากไป
.................
นานมาแล้วกับความรู้สึกในวันเก่านั้น
หมดไปแล้ว ความผูกพันที่คิดฝันให้ยิ่งใหญ่
ตอนนี้ไม่มีแล้ว...เจ็บปวด...เสียใจ
เพียงแต่....ไม่รู้ว่าทำไม....ไม่ลืมเธอ
9 พฤศจิกายน 2544 13:48 น.
mono
เอ่ยมันไปซ้ำ-ซ้ำ....
เหมือนกับยิ่งตอกย้ำ ให้ตัวเองเจ็บร้าว
คำที่เอ่ยออกไป มีค่าเพียงแค่ความว่างเปล่า
เรื่องของเราเป็นแค่เรื่องราวที่เธอไม่ใส่ใจ
.........
เอ่ยออกไป อยากให้เธอได้ยิน
ถ้อยคำที่รวยรินจากหัวใจสั่นไหว
คำว่ารัก..ที่วันนี้ ไม่มีค่าอะไร
เอ่ยออกไป จากคนที่หัวใจสลาย..เพราะเธอ
หน้าส่วนตัว
674
