15 มกราคม 2548 21:16 น.
moonlight
สายลม แห่งรัก
ฟูมฟัก สายใย
มอบให้ หัวใจ
มอบไว้ ที่เธอ
รับแล้ว จะอุ่น
คุกรุ่น เสมอ
ก็เพราะ รักเธอ
ล้นเอ่อ เต็มทรวง
ใครมา ข้องแวะ
เจ๊าะแจ๊ะ ก็หวง
รักแล้ว ก็ห่วง
ขอควง เดินตาม
กว่าจะ มีวัน
มีกัน ทุกยาม
ไม่ใช่ บุ่มบ่าม
ผลีผลาม ที่ไหน
ร่วมทุกข์ ร่วมสุข
อยู่ทุก ทีไป
ก็เพราะ หัวใจ
สองเรา รวมกัน
ปัญหา ร่วมคิด
เรื่องผิด ก็บั่น
ทำมัน ให้สั้น
ไม่หวั่น เรื่องใด
ทุกวัน จากนี้
เรื่องดี มีใกล้
ด้วยรัก ล้นใจ
ของฉัน ของเธอ
13 มกราคม 2548 19:10 น.
moonlight
เป็นเพราะเธอ ที่ทำให้ ใจฉันสุข
เป็นเพราะเธอ ใจทุกข์ จึงสร่างซา
เป็นเพราะเธอ ท้องฟ้าจึง สว่างตา
เป็นเพราะเธอ ที่นำพา ฉันเปลี่ยนแปลง
เป็นเพราะเธอ คอยปลอบ ให้แรงใจ
เป็นเพราะเธอ คอยให้ กำลังแรง
เป็นเพราะเธอ ชี้นำทาง ให้เห็นแสง
เป็นเพราะเธอ ใจที่แกว่ง เลยถูกทาง
เป้นเพราะเธอ รักฉัน ถึงมีวัน
เป็นเพราะเธอ มีฝัน ที่ร่วมสร้าง
เป็นเพราะเธอ มอบหัวใจ ให้คนร้าง
เป็นเพราะเธอ ไว้วางใจ ไม่เปลี่ยนแปร
ทุกวันคืน ที่หายใจ ในตอนนี้
ช่างแสนดี เพราะมีเธอ ที่จริงแท้
รักที่มี ที่ได้มา นั้นจริงแน่
จากคนแพ้ ชนะได้ เป็นเพราะเธอ
11 มกราคม 2548 18:14 น.
moonlight
สายลมพัด เลยผ่าน หวนกลับไม่
ดังสายใย ขาดสะบั้น ไม่มีเหลือ
รักที่เคย มอบให้ มันคลุมเครือ
ไม่อยากเชื่อ ว่าเธอ ทำกันลง
สิ่งที่ได้ พานพบ ในวันนี้
รักเคยมี เหือดหาย เป็นผุยผง
สิ่งดีดี ที่เคยให้ อย่างบรรจง
ตอนนี้ปลง ไม่มีแล้ว เหมือนอย่างเคย
ซึ้งจริงจริง แรกรัก ที่หวานชื่น
ช่างดาษดื่น ด้วยสุข ไม่นิ่งเฉย
พอวันผ่าน คืนหาย มันคอยเย้ย
เหมือนมันเผย ตัวตน รักหลอกลวง
อันความรัก นั้นต้องร่วม ต้องช่วยกัน
เธอและฉัน เข้าหากัน ในทุกช่วง
เพิ่มจังหวะ ความเข้าใจ อย่าให้ถ่วง
ต้องลุล่วง แน่นอน เพราะเปิดใจ
สายลมรัก ที่เข้าใจ ไม่พลัดพราก
ไม่ต้องจาก ห่างไกล จนใจหาย
พัดโอบอุ้ม ชูเชิด ทั้งดวงใจ
จะสดใส ด้วยหัวใจ ที่รักกัน
11 มกราคม 2548 18:09 น.
moonlight
ชั่วฟ้า ตราบดิน
ไม่สิ้น ถิ่นรัก
ตัวฉัน ประจัก
ฟูมฟัก รักแท้
บ่มเพาะ เข้าใจ
มอบให้ ไม่แปร
เต็มที่ เที่ยงแท้
ไม่แพ้ ใจใคร
หากมี มือสาม
เข้ามา ถามไถ่
ฉันย่อม ปิดใจ
ไม่ไหว เอนเอียง
ใครใคร เข้ามา
ไม่เคย มองเมียง
ใจตรง ไม่เฉียง
ขอเลี้ยง เพียงเธอ
เธอเอง เข้าใจ
มั่นใจ ไม่เผลอ
รักฉัน รักเธอ
แน่วแน่ ทุกวัน
ขอแค่ มีรัก
ต่อไป จากนั้น
เป็นไง เป็นกัน
ไม่หวั่น ภัยมา
เธอฉัน มุ่งมั่น
ไม่หัน จากลา
ไม่เคย อ่อนล้า
ชั่วฟ้า ตราบดิน
11 มกราคม 2548 18:04 น.
moonlight
แสงเหลืองทอง ส่องสว่าง ถึงกลางใจ
สุขสวยใส กว่าแสงใด ในใต้หล้า
ส่งความดี แผ่ไปทั่ว ทั้งใต้ฟ้า
แสนสง่า มอบอบอุ่น ทุกถิ่นแดน
แหงนหน้ามอง บนนภา ในครานี้
อิ่มฤดี กำลังล้น เหลือสุดแสน
ใจที่เหงา เปลี่ยนไป สุขมาแทน
ขอหวงแหน แสงเจ้าไว้ ในกายตน
แม้นคราใด ตัวเจ้า ถูกบดบัง
โดนมืดดำ รั้งไว้ จนล่องหน
แสงเหือดหาย ไม่มีเหลือ ดูหมองหม่น
ไม่น่ายล เหมือนวัน ที่ชัดเจน
แต่ผ่านคืน มืดดำ พลันหายวับ
แสงที่จับ เริ่มมาส่อง จนมองเห็น
เหมือนทุกคน มีชั่วดี สุขลำเค็ญ
อยู่กันเป็น คู่คู่ไป ไม่เว้นวาง
ณ วันนี้ ประจักษ์แล้ว ในชีวิต
ได้แง่คิด มุมมอง ทุกก้าวย่าง
เดินไม่ล้ม แข็งแกร่ง ทุกวิถีทาง
จันทร์กระจ่าง อยู่เต็มใจ ทุกวันคืน
หน้าส่วนตัว
1228
