หน้าส่วนตัว
งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น
ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง
วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย
อีกมุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้
หญิงแก่แก่นั่งหงอยและคอยหาย
โอ้ . . . วันนั้นเป็นวันอันตราย
แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่
เจ็บท้องแท้เท่าไหร่มิได้บ่น
กว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดรอดเป็นคน
เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น
กลับเป็นวันลุกฉลองกับผ่องใส
ได้ขีวิตแล้วก็หลงระเริงใจ
ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
ไฉนจึงเรียกกันว่า"วันเกิด"
วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า
คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา
ให้มารดาคุณเป็นสุขจึงถูกแท้
เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดหนา
ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่
ระลึกถึงพระคุณอบอุ่นแท้
อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว
2954
อันความรักที่สุดแสนจะอ่อนหวาน
มันช่างดุจวิญญาณที่สดใส
ความรักนี้ที่มีอยู่ทั้งหัวใจ
ช่างแสนสุดอาลัยถวิลหา
แต่ตอนนี้เดิมทีที่หวานชื่น
กลับขมขื่นเพราะเหตุแม่ยอดยา
เธอมองหน้าแล้วพูดเป็นแต่จากลา
โอ้ชีวาของฉันนั้นแทบมลาย
พี่ขอร้องกลับมาเถิดแม่คุณหนอ
เดี๋ยวใจพ่อจะเจ็บป่วยจนสลาย
กลับมาเถิดยอดรักหญิงคู่กาย
มาร่วมวันคล้ายครบรอบสองเราเอย
สวัสดีที่รัก
อยากรู้จักเธอจริงหนา
อยากให้เธอช่วยมา
เป็นแก้วตาในใจฉัน
คิดถึงแม้ราตรี
มีแต่หน้าเธอทุกวัน
อยากเก็บไปนอนฝัน
ให้มันได้รักสมปอง
เธอสวยและเซ็กซี่
ดูดีดีก็น่ามอง
ตาฉันมันจับจ้อง
ถึงห้องใจของเธอเอย
ได้พบสบตาก็เจอหน้าเธอ
หลงละเมอเซซวนชวนหลับฟัง
รอคอยเธอหวังสิ่งหนึ่งทุกทุกวัน
สิ่งหนึ่งนั้นคือการบอกว่ารักเธอ
อยากบอกให้รู้ว่าฉันชอบเธอ
หัวใจฉันเผลอรักเธอเข้าเต็มทรวง
อยากได้เธอนั้นมาเป็นคู่ควง
คนทั้งปวงยังไม่เท่ากับเธอเอย
อันคารมคมคายคล้ายใบมีด
ล้วนคมกรีดจิตใจในก้นบึ้ง
วลีนี้มีหมู่ปราชญ์ฉลาดถึง
ต่างคำนึงไตร่ตรองก่อนพูดที
บางคนนั้นพูดมากปากปราศัย
แต่จิตใจน้ำเน่ายังเรียกพี่
ดีแต่พูดให้มัวหมองมืดราคี
น่าอัปปรีย์เป็นที่น่าเวทนา
หรืออีกคนพูดดีศรีแก่ตัว
มิหมองมัวชั่วร้ายจริงจริงหนา
คนเช่นนี้น่าคบและพึ่งพา
น่าคบหาจะพาตนเป็นคนดี
เรามาเถิดมาพูดดีเป็นศรีตัว
เลิกพูดชั่วมัวหมองเถิดน้องพี่
มาคุยกันด้วยวาจาและพาที
เพื่อพวกเราเปรมปรีดิ์ฉันท์มิตรเอย
