25 กุมภาพันธ์ 2548 10:15 น.
nonattis
ฉันขอแค่เศษใจ
ฤาเก็บไว้อุรา
คิดแล้วไม่มีค่า
หากเวลาน้ำตาริน
ไม่ขอหรอกคำหวาน
กลัวน้ำตาลถูกมดกิน
ห่วงหาเป็นอาจิณ
ฉันก็อินในหัวใจ
อดกลั้นในแววตา
แต่เจียนบ้าในจิตใจ
บอกเธอก็ไม่ได้
จะทำไงละคนดี
หากเธอได้มาอ่าน
โปรดสงสารแก่ชีวี
รู้ไว้ใจดวงนี้
มันเริ่มมีเธอในใจ
24 กุมภาพันธ์ 2548 18:37 น.
nonattis
ฉันขอแค่ขอบ......ใจ
อยู่ใกล้ๆเธอแค่นี้
ไม่ขอเกริ่นเกินพอดี
อยู่ล้ำที่ล้ำเส้นใคร
เธอมีเขาในเงาตา
ฉันเพิ่งมาหาเงาใจ
รู้ตัวก่อนว่าอ่อนไหว
ทำฉันใดให้เธอฟัง
ทุกครั้งที่ใกล้ชิด
เธอเหมือนมิตรแต่หนหลัง
แต่เรามาช้ากลางทาง
มิอาจวางตัวเกินเลย
เป็นอย่างนี้ต่อไปนะ
เธอนะจ๊ะ อย่าเมินเฉย
ฉันจะทำตัวเหมือนเคย
ไม่ต้องเอ่ยคำใดใด
รู้จักคนที่คุ้นตา
ยิ่งดีกว่าถ้าคุ้นใจ
รู้จักแล้วรักษาไว้
เราจะได้คบกันนาน...
19 กุมภาพันธ์ 2548 05:12 น.
nonattis
ผ่านมา แล้วผ่านไป
กับหัวใจ ที่แสนร้าว
พลิกผัน ในเรื่องราว
ที่รวดร้าว แลไร้รัง
รันทดและคดเคี้ยว
หนทางเดียวประเดประดัง
ฝืนเดินอย่างเซซัง
รอเพียงหวังจะหลุดลืม
หัวใจคนเดาเช่นไร
เปรียบยังไงใครให้ยืม
สอนคนโง่ ให้หายทึ่ม
เมื่อไรลืมเมื่อไรเลือน
แกล้งฉันน่ะพอได้
แต่ทำไมเหมือนแชเชือน
คิดถึงใจเขา ใจเราเฝื่อน
คิดบ้างเพื่อน จะดีใจ
รู้จักให้ อภัยกัน
จะคบนาน นานยาวไกล
แต่นี่เธอ เป็นอะไร
แกล้งอยู่ได้ ไม่แคร์กัน
ห่วงกัน มันก็ดี
แต่หวงซิ มิใช่ฉัน
เธอคงรู้ อยู่เหมือนกัน
ว่าตัวฉัน เป็นฉันใด...
หากคนเราน้อยใจเป็น
เหมือนกับเส้นของเส้นด้าย
ยื้อมันมากก็ขาดตาย
เสมือนใจก็เช่นกัน...
หน้าส่วนตัว
767
