7 พฤษภาคม 2548 22:16 น.
nuclear_life
เป็นเพราะฉัน ฉันเองที่ทำให้มลต้องเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้
ฉันหน่ะนักเป็น msn ตัวยงจะ เป็น mail ของหนุ่มนักเรียนดังโรงเรียนไหน ฉันมีทั้งนั้น อยากได้มั๊ยหล่ะ แต่ขอโทษนะตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาพูดเล่นไม่มีเวลามาตลกจริง
ภาพวันนั้นย้อนกลับมาในความคิดอีกครั้ง ทั้งๆที่ฉันเกือบจะได้แล้ว ฉันรู้พอเถอะอย่าทำสายตาแบบนั้น ฉันรู้แม้ว่าฉันกำลังหลอกตัวเองก็เถอะ
ภาพที่มลร่ำไห้เพราะความเจ็บปวดเมื่อนึกถึงภาพวันเก่าๆตอกย้ำแผลในใจให้รู้ว่า เป็นเพราะฉันจึงทำให้เพื่อนเป็นแบบนี้
ถ้าไม่ใช่เพราะฉันไปแนะนำให้มลรู้จักกับคนพวกนั้น เพื่อนฉันก็ไม่ต้องเจ็บเหมือนที่เป็นอยู่
ฉันรู้จักภูมิซึ่งเป็นรุ่นพี่ของฉัน 2 ปี เราสองคนคุยกันผ่านทาง โลกอินเตอร์เน็ตมานานมากแล้วฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างไว้ใจได้แต่อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่เชื่อใจใครอยู่ดี
เรานัดเจอกันตอนมาเรียนกวดวิชาในช่วงปิดภาคเรียนและด้วยความห่างของสถานที่กวดวิชากับบ้าน ฉันและเพื่อนจึงชวนกันมาอยู่หอพัก ในที่นี้รวมถึงมลเพื่อนรักของฉันด้วย เพื่อความสะดวง ไม่รู้ว่าเพราะบังเอิญหรือจงใจฉันและพี่ภูมิเราอยู่คอนโดเดียวกัน ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย
เรานัดคุยกันบ้างนอกห้อง นัดไปดูหนังบ้าง พี่เค้ามนุษยสัมพันธ์ดี ทำให้สนิทกับ มิ้น มล และฟ้า อย่างรวดเร็ว เราทุกคนลงความเห็นกันว่าพี่ภูมิเป็นคนดีในระดับหนึ่ง ตั้งแต่คบกันมาพี่เค้าไม่เคยล่วงเลยฉัน นอกจากจะจับมือเล็กๆน้อยๆตามประสาคนรักเท่านั้น
พี่ภูมิก็อยู่กับเพื่อนๆพี่เค้าเหมือนกันแต่ฉันและเพื่อนๆไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเพื่อนของพี่ภูมิมากนักนอกจากเวลาเราไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆเท่านั้น
มลเป็นคน พูดเก่ง อัธยาศัยดี น่ารัก เรื่องชอบแกล้งคนโน้นคนนี้แหละ เป็นที่ 1
ฉันเพิ่งรู้หลังจากกลับมาจากไปกินข้าวกับพี่ภูมิจากปากยายฟ้า ยายมลเล่นพิเรนทร์ โดยการแกล้งโทรศัพท์ (โทรศัพท์ภายใน) ไปแกล้งเพื่อนพี่ภูมิ ว่ามีคนแอบชอบ ก็สนุกสนานตามแบบวัยรุ่นวัยมันส์ ฉันรู้เรื่องก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกพี่ภูมิเล็กน้อยๆ แต่ให้พี่ภูมิอำเพื่อนเล่นๆให้ปิดเป็นความลับ พี่ภูมิก็ตกลง
หลังจากกลับมาจากที่ติวเห็นยายมลนั่งอารมณ์เสียอยู่ เลยเดินไปถามแบบอดเป็นห่วงไม่ได้นานทีจะเห็นเธออารมณ์เสีย มลก็บ่นออกมามั่วๆว่า คนอารายไม่รุ้แกล้งนิดเดียวต้องอารมณ์เสีย พี่ริดนะพี่ริดใจร้ายจริง เกลียดที่สุด
บ่นแค่นั้นก็เอาหมอนปิดหน้านอนไปเสียอย่างนั้นถามอะไรก็ไม่พูด แอบมารู้ทีหลังว่าวันนี้มลโดดเรียน......ทั้งที่ไม่เคยโดด
มิ้นเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับคนชื่อริดจนดึก กว่าจะได้นอนก็ใกล้เช้าแล้ว ฟ้าชวนไปเรียนก็ไม่ไปบอกตื่นไม่ไหว มิ้นกลับมาตอนเที่ยงก็เห็นนั่งคุยโทรศัพท์อีกแต่ทำหน้า อึโดเรมอน ตามแบบฉบับเวลามลไม่พอใจก็ลูกคนเดียวเอาแต่ใจหน่ะ
ฉันไม่คิดเลยว่าแค่ระยะเวลาเดือนกว่า เห็นมลทั้งยิ้มทั้งบึ้งกับโทรศัพท์ ไม่คิดว่าเธอจะสานสายใยความรักบางๆขึ้นกับคนที่ชื่อว่าริด
แล้ว.....เช้าวันอาทิตย์ที่ 17 เดือน เมษา ฉันจำได้ดี มลแต่งตัวแต่เช้าบอกว่าวันนี้จะไปเที่ยวกะพี่ริด พี่ริดให้ไปเคาะประตูเรียกที่ห้องเมื่อพร้อมจะไปด้วย ถามจากพี่ภูมิฉันรู้ว่าว่าพี่ริดเป็นคนที่เด็กๆน่ารัก ชอบแกล้ง จิตใจดี บ้าๆบอๆ เอาเป็นว่าไม่ต้องห่วง ได้ยินจากปากพี่ภูมิพวกเราก็สบายใจยอมให้มลไปกับพี่ริด
ดึกแล้ว .....จะเที่ยงคืนแล้วมลไปไหน ทำไมยังไม่กลับ ต่อไปห้องที่พี่ริดพักอยู่ไม่มีใครรับ.....คงยังไม่กลับมาเป็นห่วงมลจริงๆๆ มือถือก็ไม่เปิด เจ้าเพื่อนบ้า อย่าปิดมือถือสิ แล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
กรี๊งๆๆๆๆๆ
สวัสดีครับ ช่วยมาที่โรงพัก ปราณเทพด่วน
เมื่อฉันและเพื่อนไปถึงโรงพัก ม้ายยยยยยยยย
มี่ ช่วยมลด้วยยยย ฮือๆๆๆๆๆ
ตามตัวเป็นรอยฟกช้ำเต็มไปหมด เสียงสั่นๆขาดๆหายๆ มือเล็กๆสั่นระริกไม่ยอมหยุด มีคราบเลือดเป็นทางเปื้อนขาจนถึงข้อเท้า โถ่!!!! มล
เราเสียใจที่ช่วยเพื่อนคุณไว้ไม่ทัน เราบุกเข้าม่านรูดแถวปราณบุรีคนที่ทำร้ายเพื่อนคุณหนีไปได้ ทางตำรวจจะรีบติดตาม ไม่ต้องห่วงนะครับ
แต่แล้วมลก็ถอนแจ้งความและไม่พูดอะไรซักคำ
จากนั้นมลคนเดิมของเราหายไป เงียบ ซึมเศร้า มลต้องเข้าบำบัดจิตใจเป็นเดือนๆๆ
แม้ทุกอย่างจะดูลงตัวว่าใครเป็นคนผิด แม้ว่าฉันจะเกลียดคนที่ทำร้ายมล....พี่ริด.......ฉันมีเรื่องหนึ่งที่คาใจเสมอมา
พี่ภูมิบอกฉันว่าในวันเกิดเหตุนั้น พี่ริด ...... กลับบ้านไปแล้ว!!!!
7 พฤษภาคม 2548 16:27 น.
nuclear_life
เอ้า พร้อม 1 2 3 ถ่ายได้
เฮ้อ จะเอายังไงกับชีวิตช้านห๊า!!!!!!!!!!!!
อืม ขอแนะนำตัวเองก่อนแระกาน ช้านชื่อ กมลกิจ คนเค้าเรียกกันทั่วไปว่า ยั๊ยมล นี้ปัญหาใหญ่ของช้านคือช้านอยากมีความรัก โอ๊ย!!!!!!!!!! เมื่อไหร่จะเจอคนนั้นน้า พวกคุณๆรู้ม่ะตั้งแต่ช้านเกิดมาตอนนี้ช้านจะ 18 อยู่แล้ว ยังไม่มีใครที่ปกติเข้ามาในชีวิตช้านเลยให้ตายเถอะ ช้านนับคนได้เลยนะเนี่ย คนแรกน้องเพื่อนสูงอย่างกับเสาไฟฟ้าจะบ้าตาย ให้ช้านไปเป็นแฟนเด็กนี่อ่ะน้า จะบ้ารึไง T^Tระยะทางห่างไกล ก็เลิกยุ่งกะช้านในที่สุด คนที่สอง ตรงตามสเป๊กให้ตายเถอะ smart tall and handsome เรื่อง หล่ออ่ะก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่ให้ตายเถอะ Robin เค้าแค่มาหลอกช้านเล่นๆๆๆๆๆๆ ย้ำเล่นๆๆๆๆ ทำช้านเสียใจไปหลายวันเลยนะย่ะ แต่พอเถอะช้านทำใจได้แล้วย่ะ อีตาบ้า คนต่อมา ก็หน้าตาโอเค แต่ขอโทษเป็นเกย์แอบจิต = = ทำไมชีวิตช้านถึงเจอคนธรรมดาๆไม่ได้ใครช่วยบอกหน่อยดิ๊ ช้านว่าช้านคงได้ไปอยู่บนคานทองนิเวศแล้วแน่ๆๆๆๆ ไม่รักใครแล้ว ช้านเหนื่อย T^T
เอ่อ หยุดถ่ายแป๊ปดิเราต้องออกไปข้างนอกซื้อขนมแป๊ป
ถ่ายต่อๆๆ เผายายมลกันดีกว่า 5555+
ครายว่าว่า ยัยนั้นเจอผู้ชายแบบนั้นซะที่ไหน เล่า น้องคนแรกหน่ะชื่อแอ๊บ น่ารักมาก อีกอย่างห่างกับยัยมลแค่ปีเดียวเองอ่ะ แล้วน้องเค้าก็ดูเป็นผู้ยั๊ยผู้ใหญ่ด้วย เวลาเดินด้วยกันนะนึกว่าเป็นรุ่นพี่ซะด้วยซ้ำ แต่เวลาอยู่กะยั๊ยมลนะ สุดจะอ้อน ขอนอนหนุนตัก ให้ป้อนเข้าให้ น่าร๊ากกกกกก ไม่อยากจะบรรยายความน่ารักของน้องเค้า แต่อยากบรรยายหน้าตายายมลตัวแสบ หน้าอย่างกับ อึโดเรมอน บู้บี้ซะ ทำไปได้เดือนร้อนเราอีกซะซิที่นี้ ก็ไอ้ท่าทางบ้าๆบอๆของยั๊ยมล ทำแอ๊บหนักใจ ถามพวกเราให้วุ่นไปหมด ว่าพี่มลเป็นอะไร ทำไมไม่มีความสุขเวลาอยู่กับแอ๊บ โอ๋ๆๆ แอ๊บผู้หน้าสงสาร มาม่ะให้พี่เกดปลอบ ไหยคำตอบอกมาว่าขอบคุณครับ แล้วบอกไม่เป็นไร เฮ้อ อกเราอกจะบึ้ม แต่ไหงน้องแอ๊บขอเลือกความสุขของยั้ยมล โดยการตัดสิ้นใจสอบเข้าม.4โรงเรียนในกรุงเทพ พอเถอะรู้หน่า ว่าจะถามว่าแอ๊บสอบติดป่าว ใช่ไม๊หล่ะสิ นั้นหน่ะตัวเก็งโรงเรียนเลยนะฮ่ะ ตาแอ๊บวันๆนั่งหลับแต่ไหงไบท์ซะ ^^ ติดสิ สอบอ่ะติดแต่อกหน่ะหัก วันที่มาลายั้ยมล แกล้งทำยิ้มแย้มดีใจที่จะได้ไปกรุงเทพ......แต่หลังจากที่ยั้ยมลท่าทางเฉยแล้วขอตัวกลับบ้าน แอ๊บก็รีบหันหลังแล้วยกหลังมือขึ้น....ปาดน้ำตา
ตาเราละละแล้วใช่ม่ะ (เกด กระซิบ : กวางเราเล่าเองดีกว่ามั๊ยเนี๋ย) คนที่สองอ่ะอ่ะนะ หล่อมาก ชื่อ โบ๊ท ยั้ยมลเห็นจะดีใจหน่อยที่เค้ามาจีบๆชอบๆ ตะตะแต่ เป็นระยะเวลาที่สั้นมาก กอ กอ ก็ ยายมล เค้าหลับแล้วละเมอว่าเรายังรักเธอซะเสมอนะ พี่โบ๊ทหน่ะ หัวหน้าแก๊งอินทรีขาวของโรงเรียนเราเชียวนะ ได้ยินยายมลละเมอถึงคนอื่นก็เลยทำใจไม่ได้ หะ หะ เห็นพี่เค้าบอกกวางว่ามันเสียเกียรติ(ฟ้า กระซิบ : ทนไม่ไหวมากกว่าก็ยายมลเล่นนั่งเหม่อ นั่งใจลอย ตลอด ) ก็เลยให้กวางมาบอกว่าพี่เค้าแค่เล่นๆกะมล แต่มิ้น มลละเมอถึงใครเหรอ ......
ไม่แปลกหรอกที่เธอไม่รู้หน่ะกวาง...อย่าพูดถึงมันเลย ช้านขอเม้าต่อ คนที่ยั๊ยมลบอกๆไว้คนสุดท้ายหน่ะ หมดความเป็นชายเพราะยายมลนั้นแหละ ก็คบๆกับพี่เค้าอยู่แต่หน้าตา อึโดเรมอนอีกแล้ว ทำ พี่กบรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่มีเสน่ห์มัดใจผู้หญิง พอดีกะยั๊ยกีกี้ กระเทยถึกที่มาติดพัน พี่กบเลยพันชีวิตไปเป็นเกย์ หน้าเศร้า ช้านสงสารพี่กบอ่ะ....เสียดาย
ฟ้า...เธอพูดได้ไงว่าอย่าพูดถึงมันเลย เรื่องมลละเมอหน่ะ เพราะเรื่องนั้นไม่ใช่เหรอที่ทำให้ยายมลมีความรักไม่ได้จนถึงทุกวันนี้
มี่.........
ดูเหมือนบรรยายกาศในห้องนอนของมลดูเหมือนว่า เงียบลงเมื่อนึกถึงเรื่องนั้นอีกครั้ง ฟ้าและมี่สนิทกับมลมากที่สุด สองคนนั้นเรียนกับมลมาตั้งแต่ตอนประถมจนตอนนี้ม.5พวกเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากนาน คนหนึ่งเจ็บก็เหมือนอีกคนจะเจ็บไปด้วย แม้ว่าฉันกับยายมลจะเพิ่งรู้จักกัน ตอนม.1 แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของมลแม้แต่น้อย เรื่องราวดูยุ่งเหยิง ไม่มีใครรู้ลายละเอียด แม้แต่ฟ้ากับมี่ เห็นจะมีแต่ มลกับเขาคนนั้นที่รู้ ...... คนที่พวกเราอยากให้มลเพื่อนรักของเราลืม!!!!!!!!!
ก๊อกๆ ๆ
ต่อกันดีกว่า ขนมเพียบ
เอ่อ พวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะ รีบอ่ะแก เออช้านรีบ นะมลไว้คราวหน้า
เออ ๆๆ ๆๆ พรุ่งนี้เจอกานที่โรงเรียนนะเฟ้ย จะเปิดเทอมใหม่แล้ว ช้านอยากมีแฟนอ่ะ หาที่ได้เรื่องๆ ซักคน
อืม บาย บ๊าย บาย บายมล บาย
อืม บาย ^^
(แปลกคนจริงทั้งที่จะถ่ายวีดีโอกันวันนี้แท้ๆไหงได้ถ่ายที่เราพูดคนเดียวหล่ะเนี่ย ขนมก็ซื้อมาตั้งแยะ หรือว่า เบื่อ ว๊าย ช้านพูดอะไรหน้าเบื่ออกไปเหรอนี้ เอา ไปเปิดดูดีกว่า รายฟ่ะ พูดไรออกไปป่าว)
กริ๊ก....
ก็ไม่ เฮ้ยแอบถ่ายต่อ พวกเพื่อนหน้าตาย555555+ ...........................ทำไม......................................................................ม้าย.................................................................................................................................................................................................................................หึ.........ฮือ ..........ฮือออออออออ...............................................
ปัง !!!!! ขอ มะ มะ ม้วน
มิ้น ฮือๆๆๆๆๆๆๆ
ใจเย็นนะๆๆๆ ลืมมันเถอะนะมล คนดี
หน้าส่วนตัว
983
