แหงนมองฟ้าวันนี้เป็นสีเทา ฤดูแห่งความเหงาเฝ้าถามหา รอแสงดาวพราวกระพริบระยิบตา ส่องแสงมาอาทรก้อนธุลี อยากคว้าดาวไว้ข้างกายมิได้หรือ แค่เอื้อมมือก็ผกผินจะบินหนี ดั่งฝนสาดบาดใจไม่ใยดี เพียงธุลีคิดเทียมไม่เจียมตน แม้ตะกายหมายว่าจะคว้าไว้ ก็โดนสาดบาดใส่ใจอีกหน แม้รันทดหมดสิ้นไม่ยินยล รอดาวหล่นจากฟ้ามาหากัน แสงสีทองส่องตาฟ้าหลังฝน มองหาคนบนฟากฟ้าแค่ใฝ่ฝัน คนที่ยืนอยู่บนพื้นผืนเดียวกัน เพียงแค่หันมองบ้างข้างๆกาย
หน้าส่วนตัว
2530
