9 กรกฎาคม 2546 10:51 น.
opoor
....น้ำตาสายฝน
ร่วงหล่นร่ำไห้
สายน้ำรินไหล
สายใจสุดช้ำ
....คนรักไกลห่าง
เนินนานแปรฝัน
เวลาเปลี่ยนวัน
เธอนั้นเปลี่ยนใจ
....ฝนตกฟ้าร้อง
คนหมองร้องไห้
น้ำตาฝนไหล
ล้างน้ำตาเรา....
9 กรกฎาคม 2546 10:39 น.
opoor
.....ไม่ต้องมาใส่ใจฉัน
เพราะฉันไม่ใช่คนสำคัญและมีความหมาย
ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงใย
ถ้าฉันเป็นแค่หนึ่งในใครต่อใครที่เธอเลือกมา
ถ้ามันจะทำให้เธอลำบาก
กับการที่ต้องมาคอยรักคอยห่วงหา
ก็ไม่ต้องเลย ไม่ต้องฝืนใจทำมา
เพราะมันคงไร้ค่า...ถ้าไม่จริงใจ
25 มีนาคม 2546 18:38 น.
opoor
ขอบคุณวันเวลา...ที่นำพาเราพบกัน
ขอบคุณความผูกพัน...ทำให้รักจนวันนี้
ขอบคุณความห่างไกล...ยังห่วงใยเธอคนดี
ขอบคุณสิ่งดีดี..ที่เราเคยมีให้กัน
ขอบคุณระยะทาง..ขอบคุณฝันวันอ้างว้าง
ขอบคุณสายลมบาง..ที่พัดความคิดถึงไป
คนไกลรู้หรือป่าว..มีคนเหงาเฝ้าหม่นไหม้
อยากขอบคุณเธอคนไกล...ที่จากไปโดยไม่ลา...
30 กรกฎาคม 2545 13:24 น.
opoor
....มีเพียงหนึ่งคนเหงา
กับอีกร้อยพันความปวดร้าวที่ผ่านมาหา
ณ วันหนึ่งซึ่งความรักได้จากลา
ก็คงเหลือแต่น้ำตากับความเปลี่ยวดาย
อาจจะดูเป็นคนเหงา เหงา
ก็คงแค่คืนวันเก่า เก่ากลับมาทำร้าย
เมื่ออยู่คนเดียวก็มีบ้าง ที่จะบอบช้ำกับสิ่งรอบกาย
แต่ก็แค่อ่อนไหวเกินไป ไม่ใช่อ่อนแอ
30 กรกฎาคม 2545 13:24 น.
opoor
....มีเพียงหนึ่งคนเหงา
กับอีกร้อยพันความปวดร้าวที่ผ่านมาหา
ณ วันหนึ่งซึ่งความรักได้จากลา
ก็คงเหลือแต่น้ำตากับความเปลี่ยวดาย
อาจจะดูเป็นคนเหงา เหงา
ก็คงแค่คืนวันเก่า เก่ากลับมาทำร้าย
เมื่ออยู่คนเดียวก็มีบ้าง ที่จะบอบช้ำกับสิ่งรอบกาย
แต่ก็แค่อ่อนไหวเกินไป ไม่ใช่อ่อนแอ
หน้าส่วนตัว
974
