31 พฤษภาคม 2555 20:45 น.
Pla-waan
O เคยสดับ รับฟัง บทเพลงหนึ่ง
เรื่องราวถึง ระยะ ระหว่างสอง
ว่าฝ่ายชาย กล่าวคำ ให้ตรึกตรอง
ชวนทดลอง ห่างกัน สักพักดู
"ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพักมันคงจะดีซะกว่า
ไม่ได้ถือสา ไม่ได้ถือสากับคำที่เธอนั้นบอก
ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก ก็ฉันไม่ค่อยจะรู้หรอก
ที่เธอบอกอย่างงั้นที่เธอบอกอย่างงี้ ที่จริงมันแปลว่าไง"
O ท่วงทำนอง คำร้อง เสียงน้องหวาย
บาดทำลาย ทำร้ายใจ ผ่านใบหู
ให้ย้อนกลับ เรื่องราว ชีวิตคู่
ครั้งยังอยู่ แนบชิด สนิทกัน
O เคยพร่ำพลอด กล่าวคำ เยี่ยงที่รัก
มั่นสมัคร เราสอง มิแปรผัน
วันข้างหน้า ร่วมชีวิต แต่งงานกัน
เธอกับฉัน จวบจน แก่เฒ่าไป
O หากความจริง รสขม ดั่งน้ำผัก
รสหวานรัก เก่าก่อน เคยลิ้มได้
กลับบ้วนทิ้ง ชิงชัง ว่าขมไป
ทำสิ่งใด ไม่ถูก ต้องใจเคย
O ว่าไม่ดี ไม่ชอบ ไม่ถูกต้อง
ถูกครรลอง สิ่งใด แม่คุณเอ๋ย
ต้องจำนน ยอมรับ เช่นจำเลย
ศาลเปิดเผย ตัดสิน คดีความ
O ว่าควรห่าง ห่างกัน สักพักก่อน
ต่างค่อยผ่อน พบปะ หรือสอบถาม
ให้เวลา พิสูจน์รัก จึงติดตาม
ถึงว่าความ ให้กลับ ปล่อยจำเลย
"ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพัก เผื่อเธอไปรักคนอื่นมากกว่า
เธอหมดรักฉันเธอก็พูดมา เธอจะมองหน้าทำไม
ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพัก สักพักนี่มันต้องนานแค่ไหน
ตลอดชีวิตหรือจนฉันตาย ห่างกันทำไม ทำไมไม่เลิกกัน
ทำไมไม่เลิกกัน"
16 พฤษภาคม 2555 16:09 น.
Pla-waan
O ลมฝน ทอสาย น้ำสีขาว
ทอดยาว ผสาน ฟ้าและดิน
เอนกาย โค้งไหว ฝนชะริน
โบยบิน ใบน้อย เจ้าไผ่งาม
O เกาะกลุ่ม กลมเกลียว อวดเรียวไม้
ต้านลม โหดร้าย มิเกรงขาม
รอพ้น โศกฟ้า เมื่อถึงยาม
ทิวงาม ไสว ดุจเช่นเคย
O ลมคน ทอคำ เสียงภาษา
วาจา อ่อนหวาน สุดเฉลย
ปั้นน้ำ คำรัก มิขาดเคย
เปิดเผย ความเท็จ ว่าจริงใจ
O กอไผ่ เกาะกลุ่ม ต้านลมฝน
ใจคน เพียงหนึ่ง ฤาต้านไหว
ลมฝน เมื่อมา ยังผ่านไป
ปวดใจ ฉันใด ไม่ผ่านเลย
9 สิงหาคม 2554 19:00 น.
Pla-waan
O ร้อยลม...คมวาจา...บาดใจเศร้า
แผลลมเป่า...กรีดซ้ำซ้ำ...ช้ำไม่หาย
ว่าไม่ดี... เป็นร้อยพัน...กลั่นทำลาย
เช่นคนร้าย...ที่ทำเธอ...เจ็บประดา
O ตั้งใจฟัง...จึงรู้เด่น...เห็นแน่ชัด
ว่าควรขัด...ฝืนใจตัด...ไม่ถือสา
ปล่อยเธอจาก...พรากหัวใจ...ลิ้มน้ำตา
ตามประสา...คนทำร้าย...ทำลายเธอ
21 มกราคม 2554 00:07 น.
Pla-waan
O ภาพรอยยิ้ม...พริ้มใจ...ให้คิดถึง
ยังตราตรึง...ดวงจิต...มิรู้หาย
เคยเกาะกุม...มือเดิน...คู่เคียงกาย
ยังไม่คลาย...หายจาก...ความทรงจำ
O เสียงกระซิบ...ว่ารัก...ว่าคิดถึง
ให้รำพึง...ถึงเจ้า...ผู้เอ่ยคำ
ควันอดีต...ภาพรัก...ยังคืนวัน
ปัจจุบัน...ยังคง...สุขหัวใจ
O ภาพหัวใจ...ภายใน...ชายคนนี้
ยังคงมี...ไมตรี...ที่ดีให้
ยังคงรัก...มั่นคง...หมดหัวใจ
ดั่งเคยใน...ครั้งเก่า...คราวรักกัน
O หาใช่หวัง...ทบทวน...ชวนหวนกลับ
คืนใจนับ...กลับต้น...เปลี่ยนแปรผัน
ไม่อยากมอบ...ความทุกข์...น่าชิงชัง
ความผิดหวัง...ให้เธอ...ต้องทุกข์ใจ
O ภาพความคิด...ติดใน...ห้วงคำนึง
สิ่งใดซึ่ง...ใจเจ้า...คิดหวังได้
ให้ประสบ...พบเจอ...สมตั้งใจ
สิ่งเกินไป...ไม่เหมาะ...ควรคู่กัน
O หวังสิ่งดี...พอดี...ดังที่หมาย
เจอผู้ชาย...เหมาะสม...ตามใฝ่ฝัน
ให้เขารัก...มั่นคง..เหมือนเช่นกัน
เหมือนดังฉัน...มั่นคง...รักต่อเธอ
12 กันยายน 2553 22:15 น.
Pla-waan
@ แหงนมองฟ้า..รับหยาด..เม็ดฝนหยด
ไว้แทนทด..น้ำตา..เคยแห้งหาย
ดั่งพื้นทราย..รับฝน..ชโลมกาย
สำรองไว้..เสียใจ..ครั้งเกินทน
@ ด้วยชอกช้ำ..หัวใจ..มลายสิ้น
รักกัดกิน..ชิ้นใจ..จนขัดสน
น้ำตาโศก..หมดสำรอง..สิ้นในตน
ขอหยาดฝน..เติมใส่..เพิ่มน้ำตา
หน้าส่วนตัว
3040
