3 มิถุนายน 2545 02:38 น.
ponpon
แค่คำขอโทษ
จะหายโกรธได้อย่างไร
ตอนเธอเดินจากไป
เหตุใดไม่ไตร่ตรอง
ยามนี้มาเพ้อพร่ำ
เฝ้ารำพันขอร้อง
เมินเถอะไม่อยากมอง
ไม่หวังปรองคนสองใจ.
3 มิถุนายน 2545 02:17 น.
ponpon
บทกวีสร้างสรรจรรโลงจิต
รอยลิขิตสื่อสารสมานฉันท์
จำเรียงร้อยถ้อยคำร่วมรำพัน
สร้างสามัคคีสัมพันธ์นิรันดร.
3 มิถุนายน 2545 01:25 น.
ponpon
อรุณรุ่งจับขอบฟ้าเวลาเช้า
น้ำค้างพราววาววับจับใบสน
ม่านหมอกเหมยเกยกอดยอดสุทน
รินสายชลสู่หล้าสุธาลัย
เสียงจิ้งหรีดกรีดกริ่งในราวป่า
สกุณาจิ๊บจิ๊บเสียงใสใส
ตะวันรุ่งทอแสงขึ้นร่ำไร
ลอดแนวไพรสาดส่องปฐพี
สัตว์ใหญ่น้อยเมียงมองคอยจ้องจรด
เลียริมรสพฤกษชาติเขียวสดสี
เคล้าน้ำใสในธารสำราญฤดี
เลี้ยงชีวีในป่าใหญ่ไปชั่วกัลป์.
9 พฤษภาคม 2545 13:54 น.
ponpon
เมื่อใดที่อยากคิด..เมื่อใดที่อยากฝัน
เมื่อใดถึงวัน..ที่ต้องการคำตอบ
อยากรู้ใจ..ขอให้คิด..อย่างรอบคอบ
เพราะคำตอบ..อาจสมหวัง..หรือพังทะลาย
ควรให้ ความรู้สึกดีดี จากใจที่ดี
ให้ ความอาทร ด้วยไมตรีแต่อย่ามุ่งหมาย
ให้ ความห่วง จากดวงใจไม่เสื่อมคลาย
ให้ ความคิดถึง ในความหมาย..ที่ ใสงาม
ให้ ความอบอุ่น จากหัวใจที่ใสสุด
ให้อย่างบริสุทธิ์แบบสุดใจไม่หวงห้าม
ให้ไปแล้วอย่าร้อนรุ่มกลัดกลุ้มตาม
ให้ไปแบบไม่เกรงขาม..ต่อสิ่งใด
ให้แบบมีความหมาย อย่าให้ความหวัง
ให้แบบมี พลังกำลังใจ ให้กันได้
ให้แบบไม่เรียกร้องขอกัน อยู่ร่ำไป
ให้แบบ ให้ ไม่ใช่ อยากเป็นเจ้าของ หรือ ต้องเป็น./
1 มีนาคม 2545 04:04 น.
ponpon
เราพบกันคบกันฉันท์เพื่อน
มีไมตรีเสมือนมิตรที่ชิดใกล้
ยิ่งนานวัน ยิ่งใกล้ชิดสนิทใจ
จนกระทั่งเกิดสิ่งใหม่ในใจเรา
แปลกจริงนะสิ่งดีดีที่เกิดก่อ
มีพลังหล่อเลี้ยงใจให้หายเหงา
แม้ความรู้สึกเช่นนั้นระหว่างเรา
จะบางเบาก็ยังมีที่ติดตรึง
ฉันคนนี้รู้เสมอเธอคือเพื่อน
ฉันมาเยี่ยมมาเยือนเพราะคิดถึง
ไมตรีจิตที่เกิดก่อยังติดตรึง
และยังซึ้งความเป็นมิตรนิจนิรันดร์
อยู่ห่างแสนไกลสุดขอบฟ้า
ส่งใจมามอบไว้ให้เพื่อนฉัน
เป็นพลังกำลังใจให้แก่กัน
สื่อสัมพันธ์ไมตรีมีต่อเธอ
จึงอยากบอกเธอให้รู้ไว้
ความจริงใจฉันมีให้เสมอ
ทุกทุกวันรู้สึกดีที่ได้เจอ
หากพลั้งเผลอรักบ้างอย่าหมางเมิน.
หน้าส่วนตัว
451
