6 กันยายน 2545 02:56 น.
ponpon
คิดถึงใครคนหนึ่ง..
คนที่ซึ่งอยู่ห่างทางขอบฟ้า
คนที่อยากใกล้ชิดยามนิทรา
คนที่อยู่ไกลตาจนห่วงใย
ในความมืดดึกดื่นของคืนนี้
ขอคนดีมายืนข้างบ้างได้ไหม
ขอยืนเคียงเพียงให้อุ่นในหัวใจ
มาได้ไหมมานับดาวพราวด้วยกัน
คืนนี้จะนั่งนับดาวบนท้องฟ้า
รอเวลานิทราเพลาฝัน
คิดถึงนะ..ถึงจะ..อยู่ห่างกัน
คิดถึงเธอทุกวัน..นิรันดร.
6 กันยายน 2545 02:33 น.
ponpon
ฝากหัวใจมาให้
จะรับไว้หรือไม่ก็ช่างเถอะ
ฉันฝากใจให้เฉพาะเธอ
ถึงจะเจออะไรก็ไม่แคร์
ที่ให้เพราะอยากให้
และให้แบบไม่มีข้อแม้
ถึงเธอไม่ใส่ใจไม่ดูแล
ไม่แยแสอย่างไรก็ให้เธอ
บอกได้อย่างเดียวว่าเพราะรัก
ฉันยอมอกหักหากฉันเซ่อ
ไม่เป็นไรเมื่อใจมันรักเธอ
ก็มันเจอความรักจนปักใจ
เธอจะรักหรือไม่รักก็แล้วแต่
ฉันขอแค่ดูแลอยู่ใกล้ใกล้
แค่นี้นะที่ฉันขอและพอใจ
แค่เห็นเธออยู่ใกล้ในสายตา.
6 กันยายน 2545 02:06 น.
ponpon
ไม่อยากค้นหา
ไม่อยากรู้ว่าใครคือเธอ
ถึงอยู่ที่ใด..ก็ไม่อยากเจอ
ไม่อยากให้เธอวุ่นวายใจ
เธอไม่ต้องค้นหา
ไม่ต้องรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน
ไม่ต้องรู้ว่าฉันคือใคร
ไม่ต้องมาสนใจใยดี
ขอโทษนะที่บอกว่า...
อย่าคิดถึงห่วงหากันอย่างนี้
ฉันพอใจแล้ว..กับสิ่งที่ฉันมี
คือความรู้สึกดีดี..ที่ให้เธอ.
6 กันยายน 2545 01:46 น.
ponpon
น้ำค้างกลางยอดพฤกษ์ พงไพร
รินหลั่งเป็นชลาลัย สู่หล้า
น้ำตาที่รินไหล อาบแก้ม หนอแม่
รินรดหมดใบหน้า ทั่วทั้งหัวใจ
หยดหนึ่งหยาดรดทั้ง ทรวงใน
ทุกข์ระทมตรมใจ ด่าวดิ้น
ล้างหมดความสดใส ก่อนเก่า นาแม่
ทุกข์เทวษไม่รู้สิ้น เหี่ยวแห้งแรงระโหย./
6 กันยายน 2545 01:22 น.
ponpon
คิดถึงมาก
ไม่อยากจากไปไหน
อยากอยู่ใกล้เรื่อยไป
โอบกอดไว้ตลอดเวลา
สี่ห้องหัวใจดวงนี้
คือเธอคนดีเสมอมา
รักมาก..มากจน..ล้นอุรา
คิดถึงทุกเวลา..ทุกนาที.
หน้าส่วนตัว
636
