19 มีนาคม 2547 15:07 น.
pook_pik
ก็ไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเก่า
อดีดรักน้ำเน่าน่าเศร้าพรรณนั้น
อยากเป็นคนใหม่ไม่มีอดีดให้จดจำ
เพราะไม่อยากเจ็บซ้ำ ซ้ำ น่าเวทนา
ก็เลยคิดปฏิรูปตัวเอง....
เก็บอดีดที่เส็งเคร็งแล้วมองไปข้างหน้า
เข็มแข็ง.........ไม่มีแล้วผู้หญิงเจ้าน้ำตา
กล้าที่จะเผชิญหน้ารับความจริง
2 มีนาคม 2547 17:47 น.
pook_pik
ไม่รู้ว่าจะใช้คำใดมาอธิบาย
ความรู้สึกที่สูญหายไร้เธอเคียงข้าง
ตกอยู่ในความมืดมองไม่เห็นหนทาง
ทุกทีที่ก้าวย่างก็เหมือนทุกอย่างน่ากลัว
เหมือนในโลกมีเพียงฉันคนเดียว
ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางความมืดสลัว
อยู่ในช่วงของคนหน้ามืดตามัว
ไม่นานจะเอาชนะความกลัวด้วยตัวเอง
2 มีนาคม 2547 00:53 น.
pook_pik
อยากร้องไห้......
น้ำตาใยเจ้าไม่ไหลอย่างใครเขา
เจ็บ เสียใจ......
เหลือใครมีเพียงเรา
น่าเศร้า...........
มันเหงาจับใจ
2 มีนาคม 2547 00:07 น.
pook_pik
ไม่ค่อยเข้าใจเธอเลย
บ่อยครั้งที่ทำเฉย....ไม่เอาใจใส่
หรือชั้นไม่มีความหมาย..ไม่เห็นต้องแคร์อะไร
บอกตรงๆก็เลยไม่ค่อยมั่นใจที่จะรักเธอ
เพราะหัวใจเคยเจ็บมา
ก็เลยไม่ค่อยกล้าแต่กลัวใจจะเผลอ
จะเอาไงก็ว่ามา..พูดมาจากปากเธอ
เพราะไม่อยากเพ้อเจ้ออยู่ฝ่ายเดียว
หน้าส่วนตัว
1004
