10 กุมภาพันธ์ 2553 21:19 น.

อย่าทำใจฉันให้หวั่นไหว

ฉันมาถึงวันนี้ด้วยตนเอง
ไม่เคยเกรงสิ่งใดที่กั้นขวาง
อยู่คนเดียวอย่างนี้มีหนทาง
ที่จะสร้างความสุขอยู่ทุกครา
แต่เมื่อเธอก้าวมาในชีวิต
ทำให้จิตเคยมั่นสั่นผวา
กลัวชีวิตลำพังต่างต่างนานา
กลัวความเหงาเข้าตามาสู่ใจ
ขอได้ไหมขอเธอจะได้ไหม
อย่าทำให้ใจฉันมันหวั่นไหว
เลิกสบตาเลิกทอต่อสายใย
เลิกใส่ใจมากมายเกินรับลง
ก็อยากอยู่คนเดียวอีกสักนิด
ใช้ชีวิตต่อไปอย่างไม่หลง
ไม่หลงรักลงไปไม่มั่นคง
ขอเธอจงอย่าได้ต่อสายตา
ต้องการเพียงชีวิตที่สันโดษ
อยู่เป็นโสดไม่พรั้งเป็นฝั่งฝา
อยู่คนเดียวก็ดีแล้วนี่นา
ใยเธอมาทำใจฉันให้มันรวน