2 เมษายน 2552 12:00 น.
Punlerto
เมื่อฟ้าครึ้ม อึมครึม สลึมสลัว
ใจก็กลัว หวั่นหวาด ขยาดแขยง
เมื่อพายุ ปะทุโถม โหมลมแรง
ใจก็แกล้ง แสร้งกระเส่า เบาปัญญา
เมื่อฟ้าลั่น สนั่นร้อง ก้องพิภพ
ใจก็หลบ สยบยอม พร้อมหนีหน้า
เมื่อเมฆหมอก หม่นมัว ทั่วนภา
ใจก็ล้า มืดมิด ทุกทิศไป
เมื่อฟ้าฝน หล่นเห็น กระเซ็นสาด
ใจก็ขลาด ใจก็เขลา ไม่เอาไหน
เมื่อลมหนาว พราวพร่าง เข้าข้างใน
ใจก็ไหว ใจก็หวั่น สะพรั่นพรึง
แค่อดทน เมื่อฝนมา เมื่อฟ้ามืด
ใจอย่าชืด ใจอย่าชา อย่าอ้ำอึ้ง
แม้ลมตี มีลมตาม ยามลมตึง
ถ้าใจถึง เป็นหนึ่งแน่ ไม่แพ้ใคร
แค่อดทน เมื่อฝนพรำ กระหน่ำหยด
เมื่อฝนหมด ฟ้าจะสด ฟ้าจะใส
ถึงสายฝน ไหลลง ตรงกลางใจ
ผ่านพ้นไป... ใจกระจ่าง สว่างพลัน
แค่อดทน วันที่หม่น จนใจหมอง
มุ่งมั่นมอง รอคอย ตามรอยฝัน
บอกหัวใจ ว่ายังไหว ใจฝ่าฟัน
จุดหมายนั้น ยามยิ้มสู้... อยู่ไม่ไกล
หน้าส่วนตัว
1842
