23 กรกฎาคม 2551 01:50 น.
Rije
ในวันที่มืดมน เสียงเกลียวคลื่นซัดสาด
ฉันเห็นเธอยืนอยู่ที่นั่น ดวงตาของเธอจ้องมองไปยังท้องทะเล
เหมือนภาพวันเก่ามันหมุนเวียนในหัวของฉัน
ใบหน้าเปื้อนยิ้มของเธอ
ชุดสีฟ้าที่เธอใส่
และภาพของเธอที่ยังตราตึงอยู่ในใจ
เสียงของฉันไปไม่ถึงเธอ
ได้โปรดเถอะอย่าจางหายไป
เธอคือความทรงจำอันมีค่าของฉัน
ได้โปรด ได้โปรด
ถึงแม้จะเลือนลางเต็มที
แต่อย่าหายไปจากใจของฉันเลย
เสียงของฉันจะไปถึงเธอไหม
หากฉันยืนอยู่ที่นั้นที่เดียวกับเธอ
แล้วร้องเพลงด้วยเสียงอันดัง
เพลงรักของฉันที่มีต่อเธอ
ได้โปรด ได้โปรด
ถึงแม้จะเลือนลางเต็มที
แต่อย่าหายไปจากใจของฉันเลย
เสียงของฉันจะไปถึงเธอไหม
หากฉันยืนอยู่ที่นั้นที่เดียวกับเธอ
แล้วร้องเพลงด้วยเสียงอันดัง
เพลงรักของฉันที่มีต่อเธอ
23 กรกฎาคม 2551 01:49 น.
Rije
จะเดินอย่างไร หากไร้วันพรุ่งนี้
หากเส้นทางพระเจ้ามิได้กำหนด
หากต้องเดินหน้า แต่ดวงตาข้านั้นกลับมืดบอด
จะแลเห็นเส้นทางนั้นไหม
หากเส้นทางถูกขีดด้วยเส้นบางๆ
จะเดินตามได้เยียงไร หากความกลัวนั้นไซร้
กำหนดให้ข้านั้นมิอาจก้าวไปได้
หรือตัวข้าเองไร้ซึ่งความมั่นใจกัน
มั่นใจต่อเส้นทางเบื้องหน้า
มั่นใจต่อตัวตนของข้าเอง
ผู้ใดกันจะให้คำตอบแก่ข้าได้
หรือข้านั้นต้องไร้ซึ่งหนทาง
หน้าส่วนตัว
1209
