30 สิงหาคม 2547 11:39 น.
Robert TingNongNoi
ประจงถ้อยมาร้อยเรียงใจเจียนขาด
เผดียงวาดสื่อความนัยใส่อักษร
สมานร่วมจิตห่วงหาและนิวรณ์
เขียนอักษรด้วยน้ำตาแห่งอาลัย๚ะ๛size>
จดหมายว่าเมื่อปางหลังครั้งยังหวาน
สองสืบสานสรรค์สร้างสุขสนุกสนาน
เมื่อรักร้าวเธอแยกไกลใจแหลกราญ
เพราะคนพาล....แกล้งใส่ไฟในใจเธอsize>
ถึงไกลกันต่างขอบฟ้ามหาสมุทร
มิอาจหยุดความผูกพันฝันเสมอ
สักวันหนึ่งคงพบกันฉันและเธอ
ให้ได้เจอเข้าใจกัน.....ฉันยังคอย ๚ะ๛
size>
21 สิงหาคม 2547 10:46 น.
Robert TingNongNoi
ขออัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามภพ
มาบรรจบเป็นพยานในวันศรี
มาอวยลาภอวยยศประดามี
ในพิธีสมรสคุณผลิใบฯ
ประทานพรให้ครัวใหม่ที่บังเกิด
จงเป็นเลิศในลาภยศและแจ่มใส
สรรพโรคโศกภิบัติหลีกหนีไกล
อุดมในโชคลาภมิขาดมือ
สาระพัดที่ใฝ่ใจให้ปรากฎ
ความสุขทดทวีพูนคนเชื่อถือ
ได้ร่มเย็นอยู่สมสุขจนระบือ
ให้เลื่องลือเป็นตำนานกาลนิรันดร์๚ะ๛
size>
6 สิงหาคม 2547 12:24 น.
Robert TingNongNoi
ระเริงเล่นธารรตีช่างมีสุข
แสนสนุกเบิกบานปานสวรรค์
ฟ้าบันดาลฉันและเธอได้เจอกัน
เทพรังสรรค์อุ้มสมเพราะผลบุญsize>
มาบัดนี้เหมือนมีกรรมสวรรค์แสร้ง
มากลั่นแกล้งแย่งเธอไปไม่เกื้อหนุน
คงสิ้นแล้ววาสนาได้ร่วมบุญ
มาเกื้อหนุนจางกรรมที่ทำมาsize>
สิ้นผลบุญร่วมขันแต่ปางก่อน
ทุกข์จึงย้อนมาโทรมใจให้โหยหา
ขอตั้งใจสร้างกุศลข่มทรมา
รอชาติหน้าบุญพาให้สุขใจ ๚ะ๛size>
size>
4 สิงหาคม 2547 20:15 น.
Robert TingNongNoi
สุดเหงาจัง......นั่งฟัง.....น้ำตาฟ้า
หวาดผวาฟ้าคำรามขามใจเหลือ
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจไร้ว่านเครือ
มาเอื้อเฟื้อคอยปลอบใจให้กับเรา
จำนิราศร้างไกลไปจากถิ่น
มาทำกินต่างแดนแสนจะเหงา
มีใครหนอจะคิดถึงหัวใจเรา
มาคอยเฝ้าชิดพนอคอยคลอเคลีย
หน้าส่วนตัว
1944
