8 มิถุนายน 2552 09:24 น.

เปิดเทอม การรอคอย และที่ปลายอุโมงค์

เช้าวันใหม่ค่อนข้างวุ่นวาย
หากแต่เป็นความวุ่นวายที่ไม่เหมือนวันอื่นๆ
สำหรับพรุ่งนี้ของเมื่อวาน
ใช่แล้ว..วันนี้ มันคือวันเปิดเทอม
แน่นอน เพื่อนใหม่ๆมากมายที่ผ่านเข้ามา
ทั้งถูกใจดีร้ายน่าสนใจหรือไม่ก็ตาม
ฉันยังคงมีเพื่อนสนิทคนนึงที่รออยู่
เธอน่ารักในสายตาของฉัน
งดงามและอ่อนโยนด้วยหัวใจที่เธอครอบครอง
ฉันรอเธออยู่และมั่นใจว่าเธอคงรอคอยฉันอยู่เหมือนกัน
เธออาจอยู่สุดปลายฟ้าหรืออยู่ใกล้จนฉันหัวใจเต้นแรง
ฉันเองก็ไม่อาจรู้ได้
ฉันรู้เพียงแต่ว่า สักวันหนึ่งที่เรารอคอยคงมาถึง
วันที่เธอพ้นผ่านอุโมงค์แห่งกาลเวลามาสู่แสงสว่าง
และฉันปรารถนาที่จะยืนคอยเธอ ณ ปลายสุดของอุโมงค์...นั้น