25 สิงหาคม 2552 10:18 น.
Saran
รู้ไหมว่า...
เธอคือดอกไม้งามดอกนั้น
ทุกครั้งที่มองดอกไม้ใจฉันพลอยเบิกบาน
กับสีสันสดใสของกลีบดอกอันบอบบาง
ดอกไม้จะรู้บ้างไหม ว่ามันให้ความสดชื่น
แก่โลก ฤดูกาล หรือแก่สายตาของมนุษย์
ก็เหมือนเธอกับฉัน
รู้ไหมว่า...
เธอคือดาวน้อยดวงนั้น
ดาวดวงนั้นคงไม่รู้หรอกว่า
มีสายตาเฝ้ามองและหลงใหลกับแสงสกาวสดใส
ไม่รับรู้ว่าตัวเองเป็นแรงบันดาลใจของใครคนไหน
และไม่เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า
ในแต่ละค่ำคืน ดวงดาวได้สาดแสงไปที่ใดบ้าง
ก็เหมือนเธอกับฉัน
รู้ไหมว่า...
มีหัวใจดวงเล็กๆที่ถูกทิ้งไว้ซ่อนอยู่ในมุมเหงาๆ
ไม่ต่างกับผืนผ้าใบที่รอระบายสี
และเป็นเช่นเดียวกับกระดาษเปล่า
ที่รอคอยตัวอักษรมาบอกเล่าเรื่องราว
รู้ไหมว่า
ถ้าหากฉันคืองานศิลป์ที่ว่างเปล่า
และเธอคือศิลปินผู้อ่อนโยนคนนั้น
สิ่งเดียวที่ทำให้งานชิ้นนี้เสร็จสมบูรณ์
คือรอยพู่กันอันอ่อนหวาน
และสีสันอันสวยงามจากใจของเธอ
ที่บรรจงแต่งแต้มสู่ใจดวงน้อยของฉัน
25 สิงหาคม 2552 10:14 น.
Saran
อ่านแล้วยิ้มด้วยได้ไหม
ให้ใครคนหนึ่งคลายเหงา
ให้คนหนึ่งคนหายเศร้า
จากเงาที่คอยติดตาม
แค่รอยยิ้มหวานก็พอ
ไม่ต้องมีหรอกความเห็น
เมื่อไม่รู้ว่าฉันเป็น
อะไรอย่างเธอเข้าใจ
บอกเธอให้รู้ก็ได้
ก่อนใจฉันไม่เคยเหงา
ไม่มีหรอกคำว่าเรา
จนฉันได้มาพบเธอ
เธอทำให้ใครต้องท้อ
เฝ้ารอด้วยหวังพบเห็น
ไม่ได้เห็นหน้าเช้าเย็น
เหมือนเป็นเช่นดังแมลง
ที่เฝ้ารอคอยน้ำหวาน
บุปผาที่บานสดใส
ดอกอื่นไม่เคยสนใจ
ขอแค่น้ำหวานจากเธอ
ทุกวันคอยเฝ้าห่วงหวง
ถึงกลีบดอกบางเกสร
กลัวปีกสวยอื่นมาจร
หลงตอมน้ำหวานไม้งาม
ทุกครั้งก็ต้องหวั่นไหว
คนไกลจึงต้องผิดหวัง
ดอกไม้ไม่มีเพียงครั้ง
ที่จะแย้มกลีบเบิกบาน
อย่างไรก็ได้ตามแต่
รักแท้จะมีเสมอ
ขอเพียงแค่ได้พบเจอ
ถึงหมดแรงบินก็ยอม...
24 สิงหาคม 2552 12:41 น.
Saran
นั่งกับเธอบนโต๊ะร้านอาหาร
ข้าวสองจานน้ำสองแก้วขนมหวาน
สบตากันจนข้าวเย็นแสนเนิ่นนาน
โดนแม่บ้านเอ่ยไล่ให้รีบกิน
ผลัดกันตักคำหนึ่งให้คนหนึ่ง
แววตาซึ้งเอ่ยแทนแฝงความหมาย
ตาลืมมองน้ำแกงหกกระจาย
ร้องโวยวายแอบยิ้มให้แก่กัน
แม่บ้านมองอิ่มเสร็จรีบเดินหนี
แถวนั้นมีร้านหนังสือไปดูไหม
อย่ารอช้าบอกเธอให้เร็วไว
เดี๋ยวก็ได้อดดูหนังสือฟรี
ตรงนั้นมีอะไรน่าซื้อหา
นาฬิกาข้อมือเธอชอบไหม
หยิบมาดูเห็นราคาแล้วตกใจ
เธอยิ้มใสบอกว่าอยากได้จัง
พูดไม่ออกบอกเธออยากกลับบ้าน
เธอแกล้งถามขอคิดก่อนได้ไหม
หยิกแก้มเธอบีบจมูกแล้วชอบใจ
วิ่งหนีไปทิ้งให้เธอค้อนมองตาม
สนุกมากวันนี้ใช่หรือปล่าว
ขึ้นรถฟรีได้นั่งก่อนคนไหน
ช้อปกระจายจ่ายแบ้งค์เขียวตั้งหลายใบ
เธอยิ้มให้มองถุงบะหมี่ซอง
สบตาเธอแล้วเอ่ยอย่างปวดร้าว
กลั้นใจถามอยู่กับฉันลำบากไหม
เธอยิ้มหวานเอ่ยบอกไม่เป็นไร
พลางขอบใจของขวัญที่ซื้อมา
อยากให้รู้แววตาเศร้าคนคนนี้
ถึงไม่มีเงินมีทองอย่างคนไหน
ไม่เลิศหรูเลิศเลอเช่นใครใคร
เพียงหัวใจว่างเปล่าคงไม่พอ
ขอโทษเธอที่ต้องทนลำบาก
ยอมเหนื่อยยากด้วยกันพร้อมกับฉัน
ด้วยมือนี้ฉันจะทำให้สักวัน
ฝันของเราจะต้องกลายเป็นจริง
20 สิงหาคม 2552 10:10 น.
Saran
There're no meaning for love
Because an answer in itself
And no meaning for you
Because yourself is answer
I love you not because of who you are
But I love because of who am I...
When I am with you.
ไม่มีความหมายสำหรับคำว่ารัก
เพราะตัวของมันเองคือคำตอบ
ไม่มีนิยามใดอธิบายความเป็นคุณ
ได้ดีเท่ากับความหมายที่คุณครอบครอง
ฉันรักคุณไม่สำคัญเท่ากับฉันรักใคร
แต่ที่สำคัญก็คือ ใครคนนั้นคือคนเดียวกันกับ...คุณ
19 สิงหาคม 2552 12:08 น.
Saran
ก็หลายปีแล้วที่เป็นอยู่
ยังคงไร้คู่ไม่เหมือนใครเขา
ผ่านทั้งทุกข์สุขและเศร้า
ไร้ซึ่งเงาคนเฝ้าคู่รู้ใจ
ผ่านมาถึงวันนี้ก็ยังอยู่
คนไร้คู่ที่ดูน่าสงสาร
คนคนนั้นที่เห็นเมื่อวันวาน
คือตัวฉันที่เหน็บหนาวทุกค่ำคืน
มีบ้างไหมใครคนนั้นที่มองหา
คนที่มาสบตายิ้มสดใส
เอ่ยคำหวานให้กันด้วยจริงใจ
แนบชิดใกล้ยิ่งกว่าชื่อยาสีฟัน
เรื่องความงามไม่ใช่ปัญหา
ไม่เป็นดาราใช่ว่าไม่สวย
ไม่ต้องเก่งไม่เห็นต้องรวย
ขอแค่สวยที่ใจเท่านั้นพอ
ขอเพียงแค่ใจเธอคือใจฉัน
ส่งแรงใจให้แก่กันไม่หวั่นไหว
แม้ภูเขาจะสูงชันสักเพียงใด
เราจะข้ามผ่านไปด้วยใจจริง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSaran
หน้าส่วนตัว
771
