3 เมษายน 2547 11:50 น.
sugarcane7
เสียดายวันเวลา
ที่ร่วมสร้างกันมาด้วยใจ
เสียดายความห่วงใย
ที่เคยใส่ใจไม่โรยรา
เสียดายความรู้สึก
ที่เคยนึกห่วงหา
เสียดายหยดน้ำตา
ที่เสียให้ผู้ชายไร้ค่า
...อย่างเธอคนหนึ่ง...
3 เมษายน 2547 11:48 น.
sugarcane7
ถ้าไม่แคร์กันเหมือนเคย
เลิกคบกันไปเลยจะดีกว่าไหม
เห็นแล้วมันปวดใจ
ไปเถอะถ้าอยากไป..คนดี
ฉันทำให้ได้แค่นั้น
ขนาดทุ่มเทให้กันสุดใจนี้
เธอยังไม่เห็นค่าความดี
แล้ว2ปีที่ผ่านมามีค่าอะไร
ฉันไม่อยากมานั่งเสียน้ำตา
และไม่อยากเดาว่าเธอจะมาไม้ไหน
สุดท้ายทำได้แค่ตัดใจ
จุดจบคือเลิกกันไป..ดีกว่าเธอ
3 เมษายน 2547 11:45 น.
sugarcane7
ทำไมไม่โทรหาฉัน
ลืมกันแล้วสิใช่ไหม
เป็นเพราะระยะทางที่ห่างไกล
หรือเพราะเธอมีใครที่ต้องดูแล
ไม่โกรธเธอหรอกนะ
เพราะฉันจะไม่แยแส
ผู้ชายอย่างเธอฉันไม่เหลียวแล
และจะไม่แคร์อีกต่อไป
เชิญเธอไปอยู่กับคนใหม่
ที่เธอพอใจจะห่วงหา
ฉันไม่มีหรอกนะน้ำตา
เพราะผู้ชายในโลกไม่ได้มีเธอ
............คนเดียว..............
3 เมษายน 2547 11:43 น.
sugarcane7
คิดถึงคุณเหลือเกิน
ป่านนี้จะไปเพลินอยู่ที่ไหน
กินข้าวหรือดูหนังอยู่กับใคร
จะคิดถึงฉันไหมเมื่อห่างกัน
อยากพบคุณเหลือเกิน
แต่ระยะทางก็ทำให้เราห่างเหิน
..........ซะอย่างนั้น............
เมื่อไหรหนอที่เราจะได้เจอกัน
ฉันเฝ้าแต่นับวัน..ให้วันนั้นมาถึงไวๆ
3 เมษายน 2547 11:37 น.
sugarcane7
โทรมาหากันบ้างจะได้ไหม
อยู่ไกลกันอย่างนี้ใจมันเหงา
กลัวเธอจะลืมคำว่าเรา
ที่ผูกพันกันนานเนาเนิ่นมา
เธอกำลังทำอะไรอยู่
จะรู้บ้างไหมว่ามีใครห่วงหา
กลางคืนหลับลงพร้อมกับหยดน้ำตา
รอเธอโทรมาหาทุกค่ำคืน
หน้าส่วนตัว
532
