26 สิงหาคม 2549 15:18 น.
The last hope
คุณความรักนั้น มันก็เหมือนกับ "ผีเสื้อ"
ยิ่งวิ่งเข้าหามันเท่าไหร่ มันก็จะห่างคุณออกไปเท่านั้น
แต่ถ้าคุณปล่อยมันไป มันจะเข้ามาหาคุณเองแหล่ะ
. . . ถ้าคุณไม่คาดหวังกับมันมาก
ความรักสามารถทำให้คุณมีความสุข แต่มักจะทำให้คุณเจ็บปวด
แต่ความรักจะเป็นสิ่งที่พิเศษ ถ้าคุณได้ให้มันกับใครสักคนที่คู่ควร
สำหรับ ใครที่ "ไม่ใคร่โสด"
เค้าบอกว่า...
ความรักไม่ใช่ การเป็นคนดีพร้อม สมบูรณ์ ของใคร
แต่รักคือการหาใครสักคนที่ช่วยให้คุณเป็นคนดีที่สุดเท่าที่คุณดีได้
สำหรับ ใครที่เป็น "คนเจ้าชู้"
อย่าพูดคำว่า "รัก" เลย ถ้าคุณไม่ได้ใส่ใจกับความหมายนั้น
อย่าพูดถึงความรู้สึก ถ้ายังไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น
อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเค้าเลย ถ้าคุณจะทำให้เค้าเสียใจ
อย่าไปมองลึกถึงดวงตา ถ้าทุกคำพูดของคุณล้วนโกหกทั้งเพ
สำหรับ ใครที่ "อกหัก"
การอกหัก มันยืนยาวตราบเท่าที่คุณต้องการให้มันอยู่กับคุณ
และบาดความรู้สึกคุณได้เจ็บลึกเท่าที่คุณยอมให้บาด
ที่สำคัญก็คือว่ามันไม่ใช่จะพ้นจากสภาวะอกหักได้
แต่มันอยู่ที่ว่า. .. เราเรียนรู้จากมัน ได้แค่ไหน ต่างหาก . . .
สำหรับ ใคร ๆ ที่ "ไร้เดียงสาในรัก"
จะรักได้อย่างไร
รักแต่อย่าลุ่มหลง คงเส้นคงวาแต่ไม่ดื้อรั้น
แบ่งปัน และ ไม่เอาเปรียบพยายามเข้าใจกันและกัน มากกว่าที่จะเรียกร้องหากต้องเจ็บ ก็เจ็บ แต่อย่าเอาความเจ็บนั้น ติดตัวเสมอไป
สำหรับ ใครที่ "มีคนหลงรักอยู่"
เค้าบอกว่า . . .
มันเจ็บปวดที่เห็นคนที่เรารัก มีความสุขกับคนอื่น
แต่มันจะเจ็บปวดยิ่งกว่าถ้าคนที่เรารัก ไม่มีความสุขเมื่ออยู่กับเรา
สำหรับ ใครที่ "กลัวต่อการสารภาพรัก"
ความรักมันเจ็บปวด ถ้าคุณต้องไปบอกเลิกกับใครสักคน
แต่มันจะเจ็บยิ่งกว่า ถ้ามีคนมาบอกเลิกกับคุณ
แต่มันจะเจ็บที่สุด หากคนที่คุณรัก ไม่เคยได้รู้เลยว่า "คุณรักเค้า"
สำหรับ ใคร ๆ ที่ยัง "คบๆ กันอยู่"
เค้าบอกว่า . . .
สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต ก็คือ การที่เราพบ และ รักใครสักคน
จนสุดท้าย พบว่ามันไม่ใช่
และคุณเสียเวลาไปเป็นปีๆ ให้กับคนที่คนที่ไม่คู่ควร
ถ้าเค้าคนนั้นของคุณ ไม่ใช่คนที่ใช่เลยของคุณตอนนี้ แล้วล่ะก็
จะมาเสียเวลา เป็นปีๆ กับเค้าทำไม ปล่อยไปเถิด . .
26 สิงหาคม 2549 13:33 น.
The last hope
ความรัก... คือความอดทนและใจดี
ความรัก... ไม่มีความอิจฉาริษยาเจือปน
ความรัก... ไม่มีความโอ้อวด เย่อยิ่ง...เห็นแก่ตัว หรือหยาบคาย
ความรัก... ไม่มความต้องการในตัวของมันเอง และมันจะไม่หันเห
ความรัก... คือการให้อภัยซึ่งกันและกัน และไม่ต้องการเก็บไว้คิดบัญชี
คนที่มีความรักจะไม่ชอบความยุติธรรม
แต่จะพอใจ ถ้าความจริง เป็นสิ่งชนะ...
ถ้าหากคุณรักใครก็ตาม คุณก็ควรซื่อสัตย์ต่อเขา
ไม่ว่าอุปสรรคจะมากมายขนาดไหน
คุณก็ยังไว้ใจเขาวันยังค่ำ
อีกครั้งพร้อมที่จะปกป้องเขาเสมอไปด้วย
26 สิงหาคม 2549 13:22 น.
The last hope
ลูก...รัก
ดูเหนื่อยนักนอนพักและหลับไหล
บนหนทางที่เท้าก้าวมาไกล
ขาดแม้ไออุ่นอกเคยกกนอน...
กลับมาบ้านวันนี้ดูทีล้า
ยิ่งเห็นหน้าเนื่อยๆ คงเหนื่อยอ่อน
กับสังคมสลับและซับซ้อน
ที่แฝงซ่อนหลายหลากมากมายา
ลูกคงเรียนรู้ค่าของชีวิต
ถูกหรือผิดที่แรงแสวงหา
เผชิญโชคโลกทัศน์เจนจัดตา
และรู้ว่าทุกข์เข็ญเป็นเช่นไร
คงพบสุข ทุกข์ บ้างเป็นอย่างนี้
คอยช่วยชี้ทางเราให้ก้าวใหม่
สำหรับแม่และพ่อพอเข้าใจ
อยากจะให้สู้อีกครั้งหวังว่าดี
โลกกว้างและไกลออกไปมาก
ความลำบากยากไร้ใช่ทุกที
การดิ้นรนแสวงหามากกว่านี้
ย่อมจะชี้ช่องทางสว่างไกล
ลูก...รัก
คงเหนื่อยนักนอนพักและหลับใหล
เถอะพรุ่งนี้ค่อยก้าวย่างเท้าไป
จุดเส้นชัยใกล้ถึง...อีกครึ่งทาง
26 สิงหาคม 2549 09:16 น.
The last hope
ความรัก...เหมือนดวงดาว... บางครั้งอาจมองเห็นบ้าง บางครั้งอาจมองไม่เห็นบ้าง แต่ดวงดาวเหล่านั้น .... ก็ไม่เคยส่างชาห่างหายไปไหนเลย...
26 สิงหาคม 2549 09:01 น.
The last hope
ร้องไห้อีกครั้งหนึ่งเถิด
หลั่งน้ำตาให้มากกว่าเดิม
เพื่อให้คนแปลกหน้าพ้นไปจากชีวิต
ไปจนไกลแสนไกล...
และไม่กลับเข้ามาในหัวใจอีก
ร้องไห้อีกครั้ง..
เพื่อเริ่มต้นกับคนแปลกหน้าคนใหม่
บรรจงปั้นแต่ละวันให้ดีกว่า
ย่างเท้าของหัวใจให้มั่นกว่า
และถ้าเจ็บปวดอีก...
หัวใจต้องแตกร้าวอีกครั้ง
อย่าร้องไห้อีกเลย
สงสารตัวเองเถิด
แม้น้ำตามากกว่าสายฝน
ก้ไม่อาจช่วยอะไรได้
ทุกคนต่างแปลกหน้า ซึ่งกันและกัน
หน้าส่วนตัว
1105
