
ดึกด่ำโดยลำพัง
นัยน์ขังน้ำตาเต็มตื้น
ไม่รู้สืบวันคืน
นิ่ง...กล้ำกลืนฝืนร่ำไร
ดอกไม้กับแมลง
งามแข่งตะวันฝันใฝ่
ภูผาทะเลไพร
หัวใจใครไหวอุ่นไอ
คือ......นิยามความรัก
คงแน่นหนักแม้นไศล
หัวใจ..คือ หัวใจ
ร้องไห้กระไร..ใครเมิน
บอกตัวเองเร่งเร้า
ลำเนาใดไยขัดเขิน
ชีวิตผิด...ดำเนิน
เผชิญเดินหน้า..ท้าทาย
ไม่เห็น- เร้น...ไม่หัน
ผูกพัน..ทุกวัน..มั่นหมาย
รักฤาลับกลับกลาย
ไม่เสียดายปีนป่ายตะวัน
ดอกรักบานหนักแน่น
ไม่โศกแค้นแม้นใครพรั่น
จิตพิสุทธิ์...ฉะนั้น
สงบ...ฝัน..พรรณราย
๑๑๑๑๑