25 กันยายน 2547 21:51 น.
wanjai
นะนะเรามาคบกัน
ถ้าเธอไม่มีใครฉันเองไม่มีใคร
เรามารักกันดีกว่าไหม
ถ้าเราต่างคนต่างไม่มีใคร
มาลองคบกันดู
ค่อยๆศึกกันไป
ถ้ามั่นใจแน่ใจเมื่อไหร่
เราค่อยรักกันตลอดไป
เธอเห็นดีเห็นงามด้วยไหม
กับความคิดที่เสนอไป
ไม่เป็นไรยังไม่ต้องตอบในตอนนี้
กลับไปนอนคิดดีแน่ใจเมื่อไหร่ค่อยมาบอกัน
ฉันจะอยู่ตรงนี้
ยังไม่ไปไหนไกลๆ
เพราะยังรอคำตอบที่ยังไม่ได้
เลยขอรอเธอตรงนี้ไปก่อนแล้วกัน
25 กันยายน 2547 21:44 น.
wanjai
ไม่มีอะไรปิดบังในใจฉัน
รู้สึกนึกคิดยังไง
ก็บอกพูดตรงไป
ใครจะรับได้ไม่ได้อีกเรื่องนึง
ไม่มีไรปิดๆบังไว้
เคยรู้สึกยังไงกับเธอ
วันนั้นฉันก็พูดไปแล้ว
ว่าฉันคนนี้รักเธอ
25 กันยายน 2547 21:39 น.
wanjai
ไม้ต้องมาเชื่อกันก็ได้คนดี
ว่าฉันคนนี้รักเธอมากแค่ไหน
ขอแค่รับรู้ความห่วงใย
ที่ฉันมีให้ในวันก่อนก็พอ
ไม่ต้องเชื่อกันก็ได้
ถ้าเธอยังไม่ไว้ใจฉัน
ถ้าเธอยังกลัวที่จะผูกพัน
ให้เธอพร้อมเมื่อไหร่ ค่อยมารักกัน
25 กันยายน 2547 21:33 น.
wanjai
ถ้าคนเรารักกันต้องให้อภัยกันได้
กับสิ่งๆเล็กๆน้อย อย่าถือสา
แล้วเอาเก็บไปคิด ให้เหนื่อยใจ
สิ่งเล็กบางอย่างถ้าไม่ใสใจก็ดี
รักกันต้องให้อภัยกันได้
กับบางสิ่งบางอย่า
เราไม่พูดไม่จาก็น่าจะดี
บางสื่งบางอย่างลบไปอย่าไปจำฝั่งใจ
รักกันต้องรับนิสัยกันได้
ต้องเข้าใจในความเป็นส่วนตัวบ้าง
รักกันต้องรับในสิ่งที่เขาเป็นเขาเราเป็นเรา
ถ้าทำได้อย่างนี้ รักนี้คงยืนยาวและยาวนาน
หน้าส่วนตัว
1956
