21 กันยายน 2545 16:44 น.
widwee
ฝากพระพายพาพจน์สบถถ้อย
ด้วยข้าน้อยใจนักเพราะรักห่าง
รักเก่าก่อนกลับรอนริดเลือนราง
ขาดคนข้างคู่คิดสนิทใจ
ครวญจันทร์เอยใยเลยไม่รับรู้
เจ้าชื่นชู้อยู่เย้ากับคนไหน
จึงเหินห่างห้องหวนป่วนฤทัย
มิเห็นใจคนไกลเคยใคร่เคียง
20 กันยายน 2545 23:03 น.
widwee
รักร้าวรอนโรยรายพลายพลั้งจิต
แต่รักติดตรึงมั่นมิหวั่นไหว
ร่ำรอวันคู่เคียงเรียงร่วมไป
แม้นเจ็บจวนเจียนใจใกล้ดิ้นแด
ทุ่มเททอดทุกอย่างหวังสร้างฝัน
แต่จอมขวัญห่างเหินมิแยแส
ทั้งหมางเมินเมื้อไกลไม่เหลียวแล
จึงพ่ายแพ้พิษสวาทจนขาดใจ
5 เมษายน 2545 23:31 น.
widwee
คืนโหมเข้าโลมเล้า
คลื่นความเหงาเข้ากร่อนใจ
ค่ำคืนจะเคียงใคร
กลางพงไพรพร่ำเพรียกเพ้อ
คนดีเคยเคียงคู่
ชื่นเชยชู้อยู่เสมอ
วันนี้ไม่มีเธอ
พอไม่เจอเหงาจับใจ
พิณไพรเพรียกเรียกร้อง
ว่านวลน้องอยู่หนไหน
จากพี่ไปหนใด
ยังอยากใกล้ยังอยากชิด
ความหลังครั้งเคียงใกล้
อยู่ในใจแนบสนิท
คำนึงทุกห้วงคิด
บอกดวงจิตคิดรอคอย
19 มีนาคม 2545 21:36 น.
widwee
เด็กเอ๋ย เด็กน้อย
ใยดวงตาเศร้าสร้อยละห้อยไห้
พรุ่งนี้เล่าเจ้าจะอยู่ที่หนใด
ในแดนกว้างเมืองใหญ่ไร้ถิ่นพัก
ฤาบ้านเจ้าแตกแยกสาแหรกสิ้น
จึงโบยบินดั่งนกทิ้งแหล่งหลัก
ฤาบ้านเจ้าขาดแล้วซึ่งความรัก
ขาดที่พักพิงใจจึงใคร่ลา
มาเป็นเด็กขอทานสะพานลอย
ใจเด็กน้อยเศร้าสร้อยละห้อยหา
แต่จะมีใครเล่าเขาเมตตา
ในนคราขาดใจเช่นเมืองกรุง
17 มีนาคม 2545 20:52 น.
widwee
ทนแดดร้อนกร่อนผิวใต้เพิงไม้
พ่อเฒ่าฝันฝักใฝ่ถึงวันก่อน
เคยอาบฝนทนแดดที่แผดร้อน
เคยเหนื่อยอ่อนเลี้ยงลูกเลี้ยงกายา
ถึงวันนี้แรงมีก็เหือดหาย
คงเดียวดายฝันถึงถิ่นถวิลหา
อยู่กับเพิงพักร้างข้างทุ่งนา
ดั่งคนจรไร้ราคาค่าไม่มี
นั่งรอคนเห็นใจใครเห็นบ้าง
ลูกเหินห่างญาติมิตรก็แหนงหนี
นั่งรอลมสุดท้ายของชีวี
ด้วยวิถีแห่งชีพของคนจน
นั่งรอกาลสุดท้ายของชีวิต
รอไอร้อนปลิดชีพที่หมองหม่น
รอหมดทุกข์หมดร้อนหมดกังวล
หลุดละพ้นทรมานที่ผ่านมา
หน้าส่วนตัว
796
