27 มกราคม 2545 17:31 น.
widwee
มองหญ้าลู่ลิ่วลมระทมนัก
เจ้าลิ่วรักลอยไปกับใครหนอ
เจ้าไม่บอกหลอกพี่ให้รีรอ
คอยพะนอรอรักร้างรางเงา
ระเริงลมพัดไปใจหวีดหวิว
ใบไม้ปลิวลอยไปพร้อมใจเจ้า
ลอยละลิ่วปลิวปลิดริดใจเรา
เปลี่ยวเหงาเศร้าทรวงในใจมลาย
อันบุญพี่นี้คงไม่อาจเทียบ
พาข้าเลียบเคียงใจให้สมหมาย
จากรักเคยชื่นมื่นกลืนกลับกลาย
ให้ฟูมฟายหมายรักร้างระทม
ดวงกานดาเจ้ามาทิ้งทอดพี่
เจ้าแหนงหนีพาพี่อกขื่นขม
ดวงใจรักหักร้าวราวระบม
เจ็บตรอมตรมข่มรักปักจิตใจ
19 มกราคม 2545 20:24 น.
widwee
คร่ำครวญใคร่ใฝ่ฝันถึงวันก่อน
ใจร้าวรอนร่วงโรยละโหยหา
เคยข้างเคียงเพียงเธอเสมอมา
คิดขึ้นมาครั้งใดใจอาวรณ์
เพราะรักยิ่งกว่าใครด้วยใจนี้
ทั้งฤดีมอบให้ไม่ถอดถอน
รักยวดยิ่งจริงใจไม่แคลงคลอน
แม้นเจ้าจรจากลาไม่พาที
ครวญคิดไปเหตุใดเจ้าจึงจาก
พาจิตพรากพลัดไปจากใจนี้
แม้นข้านั้นรักเจ้าเท่าชีวี
แต่ไม่เคยมีที่อยู่ในใจเธอ
13 มกราคม 2545 18:43 น.
widwee
หนาวฤทัยห่มใดมิคลายหนาว
คิดถึงคราวแนบเนื้อเมื่อสุขสม
ข้างเคียงน้องแนบชิดพิศเชยชม
รักภิรมย์พรมพร่างขึ้นกลางใจ
แม้นหนาวเนื้อกอดนางก็พลางหาย
กายแนบกายด้วยจิตพิสมัย
เพราะแค่เพียงเคียงเธอเสมอไป
ได้อุ่นไออิงแอบแนบชิดเคียง
แต่เธอไกลพาใจเหน็บหนาวนัก
เคยเคียงพักตร์ชิดใกล้ได้ยินเสียง
ในครั้งนั้นได้สดับรับสำเนียง
แต่เจ้าเลี่ยงจากลาพาใจลอย
หนาวหนอหนาวคราวนี้พี่อยากนัก
ย้อนความรักครั้งนั้นมาสักหน่อย
จะไม่ปล่อยใจเจ้าเฝ้าล่องลอย
จนเจ้าปล่อยใจไปให้ใครใคร
จะเก็บใจเจ้าไว้เพียงหนึ่งเดียว
มิให้เหลียวแลหาชายคนไหน
หนาวครั้งนี้พี่หนาวกว่าคราวใด
เพราะว่าใจเจ้านั้นเปลี่ยนผันแปร
11 มกราคม 2545 23:02 น.
widwee
คำบางคำของใครเคยว่าไว้
ความห่างไกลทำให้ใจรักร้าว
เมื่อเหินห่างพบกันแค่ครั้งคราว
จึงจบเรื่องจบราวที่รักกัน
เคยมั่นใจว่าเธอไม่เปลี่ยนไป
แม้นห่างไกลใจเธอไม่แปรผัน
เราทั้งสองยังคงจะคงมั่น
มิแบ่งปันหัวใจให้ผู้ใด
แต่ความจริงคือสิ่งต้องประจักษ์
เธอปันรักไปให้ใครคนใหม่
เธอทิ้งกันไม่เหลือแม้เยื่อใย
คนชิดใกล้แย่งใจเธอไปครอง
5 มกราคม 2545 20:09 น.
widwee
แม้นตัวไกลฝากใจไว้คิดถึง
เฝ้าคนึงถึงเธอในฝั่งฝัน
แม้นห่างไกลใจสองยังผูกพัน
ทุกคืนวันฝันถึงคนึงคืน
วันเวลาผันผ่านมิทานกั้น
คืนและวันผันไปมิอาจฝืน
ความรักของเราสองยังหยัดยืน
ผ่านวันคืนชื่นชมสมฤดี
หน้าส่วนตัว
511
