5 ตุลาคม 2546 12:42 น.
yacoolmi
"คนเยอะเนาะแอน" ฝุ่นพูดขณะเข้ามาในบริเวณงาน "นั่นสิ ไปข้างหน้านู้นมั้ยฝุ่น" "ดีเลย จะได้เห็นชัดๆ" แอนและฝุ่นพากันเบียดเสียดเข้าไปข้างหน้าให้ได้ แต่มือของทั้ง 2 ก็หลุดออกจากกัน ฝุ่นชักเริ่งกลัว แต่จู่ๆ ก็มีมือกลับมาจับที่ข้อมือฝุ่นตามเดิม แล้วพากันเบียดเสียดผู้คนไปยังหน้าเวที เสียงเพลงกระหึ่มขึ้น ทุกคนต่างส่งเสียงกรี๊ด กันใหญ่ "กรี๊ดดดดดดด" นี่ไม่ใช่กรี๊ดตามคนอื่นหรอกนะ แต่มือคนที่มาจับข้อมือฝุ่นนั้นน่ะ มันเป็นมือของผู้ชายชัดๆ ฝุ่นรีบสบัดมือออก "ปล่อยนะ" "เดี๋ยวก็หลงอีกหรอก" เสียงนี้ฝุ่นคุ้นๆ ขึ้นมา พอไฟจากส่งมาที่ฝุ่น เธอก็เห็นหน้าคนที่ฉวยโอกาส จับมือเธอ แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหนกัน นั้นคือ พลคนที่กัดกับเธอทุกวันนั้นเอง "นี่นายทำไมมาได้ล่ะ" "เอาเหอะน่า" ตอนนี้ฝุ่นรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาแล้วล่ะเพราะมีคนที่อยู่ไกล้ๆ และพลก็จับข้อมือฝุ่นไว้จบการแสดงจบ
พลเดินจับข้อมือฝุ่นออกมาเมื่อ คอนเสิตร์นั้นจบลง "นี่นายยังไม่ได้บอกชั้นเลยนะ ว่านายมาได้ไง" "ชั้นก็มาดูของชั้นน่ะสิ แต่พอดีเจอเกหลงทางเลยช่วยสงเคราะห์" "หรอ!!" "อืม" "แล้วนี่นายจะกลับยังไง" "ชั้นเอารถมา" "อืม" "แต่ยังไม่อยากกลับบ้าน" "ทำไมอ่ะ" "เอาน่า มาก่ะชั้นหน่อย" "ได้"พลขับรถพาฝุ่นไปที่ๆหนึ่งที่เค้าอยากจะพาเธอไป "เออ เธอ เดี๋ยวชั้นจะแวะเติมน้ำมัน เธอจะซื้อไรไปกินมั้ย" "ก็เอาดิ" พลแวะเติมน้ำมัน ฝุ่นก็เดินลงไปซื้อขนมในร้าน มินิมารทในปั้ม
พลก็ขับรถต่อไปเรื่อยๆ ฝุ่นนั่งกินขนมอยู่ในรถ จนทำให้พลมองหน้า "ทำไม" ฝุ่นหันไปมองแล้วถาม "นี่ใจคอเธอจะไม่แบ่งให้ชั้นกินเลยหรอก" "แล้วทำไมไม่ลงไปซื้อเองล่ะ" พลทำหน้าอ้อนๆ เหมือนเด็ก "อ่ะๆๆๆ กินสิ" ฝุ่นยื่นถุงขนมให้พล "ป้อนหน่อยสิ" "โตแล้วนะ กินเองสิ" "ชั้นขับรถอยู่ไม่เห็นรึไง" "อ่ะก็ได้ เรื่องมากจิงๆนายเนี้ย" ฝุ่นหยิบขนมแล้วป้อนพล "อ่ะ อ้าปากสิ" "ครับบ" ฝุ่นก็ป้อนๆๆๆๆๆ พลตลอดทาง "นี่เธอหยิบน้ำให้หน่อยสิ" "..........." เงียบ "นี่เธอได้ยินมั้ย" พลหันกลับไปดู ที่ไหนได้ฝุ่นหลับไปแล้ว "เฮ้อ! เด็กหนอเด็ก" พลหยิบน้ำกินเอง แล้วขับรถต่อไป ถึง ทะเล
แล้วพลก็จอดรถที่ชายหาดเวลานั้นก็ซักประมาณ ตี5 กว่าๆ ซึ่งมันก็สว่างนิดๆแล้ว แล้วพลก็เดินมาเปิดประตูข้างฝุ่นแล้วเรียกฝุ่นตื่น "นี่เธอ ถึงแล้วล่ะ" ฝุ่นลืมตาขึ้นมา ก็เห็นแสงแดดอ่อนๆ จากท้องฟ้า รีบลุกขึ้นมาทันทีโดยที่เธอไม่ได้นึกถึงเลย ว่าบนหัวเธอน่ะ มันเป็นหลังคารถ แล้วหัวฝุ่นก็ชนอย่างจัง *โป๊ก!* "โอ๊ย เจ็บๆๆๆๆ" "เหอะ สมน้ำหน้า" "คนเจ็บนะ ยังมาหัวเราะอยู่ได้ เชอะ!" "เป็นไง" พลถาม "เจ็บน่ะสิ" "แล้วพลก็เดินเข้าไปหาฝ่นที่ยื่นอยู่ "เจ็บมากมั้ย ไหนดูซิ" พลเอามือลูบหัวฝุ่นดู แล้วแกล้งพูด "อึ๋ย หัวแตกเลยนิ โอ๊ยๆๆ เลือดไหลด้วย" "ไหนน" ฝุ่นรีบส่องกระจกมองหัวตัวเอง แต่พลกลับยืนหัวเราะอยู่ "นี่นาย แกล้งชั้นอีกแล้วนะ" ฝุ่นวิ่งไล่พล ลงไปถึงน้ำทะเล "นี่เธอหยุดก่อนสิ นี่ยังเช้าอยู่นะ จะเล่นน้ำแล้วหรอ" ฝุ่นหันมาค้อน "ทำไมๆ" ฝุ่นตีหลังพลแรงๆ ไปทีนึงแล้ววิ่งหนีจะขึ้นมาที่รถ พลวิ่งตามมา ฝุ่นสะดุดหกล้มแล้วพลเห็นดังนั้นก็วิ่งตามมาเพื่อที่จะมาดึงฝุ่นไม่ให้ล้มแต่ที่ไหนได้ ก็ทำให้เค้าทั้ง 2 คนล้มลงทั้งคู่ พลอยู่ข้างล่างฝุ่นทับพลเข้าไปอย่างจัง ปากและปาก โดนกันและ อยู่อย่างนั้นนานมาก จนฝุ่นเริ่มหน้าแดง แล้วฝุ่นก็ลุกขึ้นวิ่งหนีไปที่รถ พลรีบลุกตาม แล้วมานั่งในรถทั้งคู่ไม่ยอมคุยกันเลย ฝุ่นนั่งหน้าแดงอยู่ แล้วทั้งสองคนก็พูดพร้อมกันขึ้น "เออนี่" ยิ้ม...... "เธอพูดก่อนสิ" "นายนั่นแหละพูดก่อน" "เธอพูดก่อนสิ" "ได้ เออแล้วเนี้ยนายจะไปไหนต่อล่ะ" "ไปหาที่นั่งเล่นกันอ่ะดิ" "ก็ดี แล้วนายจะพูดอะไร" "ช่างเหอะ" "แปลกคนจัง" พลยิ้ม แล้วขับรถพาฝุ่นไปที่แห่งหนึ่ง
"เฮ้ออออ อากาศที่ทะเลนี่สบายจังเนาะ" "นี่เธอทำอย่างก่ะไม่เคยมาทะเลยังไงยังงั้น" "ป่าวซะหน่อย เคยน่ะเคยมา แต่ไม่กี่ครั้งเอง" "ทำไมล่ะ" "ก็นายดูพ่อแม่ชั้นสิ วันๆเอาแต่ทำงาน ไปต่างจังหวัด ไปต่างประเทศอยู่ได้ จะเอาเวลาที่ไหนมาให้ลูกได้ล่ะ" "อืม เอาไว้ชั้นจะพามาเที่ยวบ่อยๆแล้วกันนะ" "ดีเลยสิ" ฝุ่นยิ้มอย่างดีใจ "เออนี่ฝุ่นถ่ายรูปมั้ย" "เดี๋ยวๆ เมื่อกี้นายเรียกชั้นว่าไงนะ" "ก็ฝุ่นไง ทำไมอ่ะหรือไม่ใช่ชื่อเธอ" "ป่าวๆๆ ก็ใช่แต่ว่า...." "ทำไม" "ไม่มีไรละ" "แล้วจะถ่ายรูปมั้ยน่ะ" "ค่ะก็ได้" ที่จิงแล้วพลตั้งใจที่จะพูดชื่อฝุ่นออกมาคำพูดคำนี้ทำให้ฝุ่นยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว
พลถ่ายรูปฝุ่นไปหลายรูปมาก ฝุ่นเลยชวนพลให้มาถ่ายมั่ง "นี่พลมาถ่ายมั่งสิฝุ่นนั่งจนเมื่อยแล้วนะ" "ไม่เอาชั้นชอบถ่ายให้คนอื่นมากกว่าไปถ่ายเองอ่ะ" "ไม่ๆ นายต้องถ่าย มาเอากล้องมานี่" "อ่ะ" ฝุ่นเดินไปหาคนที่เดินเล่นอยู่แถวนั้นให้เค้ามาถ่ายรูปให้ พลถ่ายรูปก่ะฝุ่นไปไม่ยิ้มเลย เพราะเค้ายังเขิลๆ "ขอบคุณนะคะพี่" "ไม่เป็นไรค่ะ นี่น้องสองคนมาเที่ยวกันแค่นี้หรอคะ น่ารักดีจังเนาะ แฟนเด็กทั้งคู่" "อ่ะพี่คะ อีตานี่ไม่ใช่แฟนหนูซะหน่อยค่ะ" "อ้าวหรอจ๊ะ" "ใช่แล้วล่ะครับ พอดีแฟนผมเค้าคงอายน่ะครับ" พลมองหน้ฝุ่นแล้วยิ้ม แล้วเอามือโอบไหล่ฝุ่นทันที "ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่มาถ่ายรูปให้" "จ๊ะ" ฝุ่นหันไปต่อว่าพล "นี่ใครแฟนนายยะ" "ก็เธอไง แฟนชั้น" "เชอะ ฝันไปเหอะ แล้วนี่นายทำไมมาโมเมว่าชั้นแฟนนายอ่ะ บ้าสุดๆเลย" "เอ้า ไม่รู้อ่ะ เธอต้องเป็นแฟนชั้น" ฝุ่นวิ่งหนีพลไป พลตะโกนตามหลังฝุ่นไป โดยไม่แคร์สายตาใครทั้งนั้น "ฝุ่น พลรักฝุ่น รักๆๆๆๆๆๆๆๆ รักฝุ่นนะ รักนะ" ฝุ่นหยุดวิ่งทันที แล้วหันไปตามเสียงนั้น "พล" พลวิ่งเข้ามากอดฝุ่นไว้แล้วบอกอีก "ฝุ่น พลรักฝุ่นนะ รักมากๆ รักๆๆ" ฝุ่นเอามือปิดปากพลไว้ "พอเหอะพล เราเป็นเพื่อนกันนะ จะรักกันได้ไง นายก็เป็นลูกชายเพื่อนพ่อฝุ่นนะ" "ไม่รูอ่ะ พลจะรักฝุ่นรักๆๆ ถึงจะยังไง พลจะรักฝุ่นคนเดียว" "พล" ฝุ่นกอดตอบพล "ฝุ่น ๆ รักพลบ้างมั้ย" "ยังให้คำตอบไม่ได้อ่ะ" "ทำไม" "เอาน่าไว้รอให้ถึงเวลานั้นแล้วฝุ่นจะบอกพลเอง" อ่ะ" "เอาน่า" ฝุ่นผลัดพลให้ออกจากตัวเธอ ฝุ่นหน้าแดงอีกรอบเมื่อพล ก้มลงมาหอมแก้มเธอ "อืม พอแล้วล่ะ" "ครับ" "เฮ้อ! ไปหาไรกินดีกว่ามั้ยพล ฝุ่นชักหิวแล้วสิ" "ไปสิครับ" "อืม" วันนั้นพลกับฝุ่นมีความสุขมากๆ ที่ได้อยู่ไกล้คนที่รักและ เป็นครั้งแรกที่ฝุ่นโดนบอกรักแบบนี้
คืนนั้นเอง พลพาฝุ่นกลับบ้าน พอมาถึงที่บ้าน "ฝุ่น" "หือ ว่าไง" "พรุ่งนี้แล้วสินะ" "ทำไมอ่ะ" "ก็ฝุ่นจะแข่งวิ่งแล้วนิ" "อืมใช่" "ตั้งใจนะครับ พลจะคอยเป็นกำลังใจให้" "ค่ะ" ฝุ่นพูดแล้วเดินเข้าห้องนอนไป คืนนี้เธอคงจะหลับฝันดีเป็นแน่
"วี๊ดดดดดดดดบุม" เสียงเชียร์กระหึ่มไปทั่วบริเวณงาน ทุกคนต่างสนุกสนานกันแต่ฝุ่นกลับมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว "เอ้าฝุ่นมาอยู่นี่เอง นึกว่าหายไปไหน" "พล" ฝุ่นกอดพลแล้วร้องไห้ "เอาน่าฝุ่น ทำใจดีๆ ไว้ เงียบเหอะนะ หยุดร้องไม่เป็นไรหรอกน่า แพ้ชนะมันเป็นเรื่องธรรมดาคนเรามันก็ต้องมีแพ้ มีชนะอยู่แล้ว" "แต่ฝุ่นหวังไว้มากนะพล กับการแข่งกีฬาครั้งนี้"
29 กันยายน 2546 17:34 น.
yacoolmi
คืนนี้ฝุ่นนั่งอ่านหนังสือในห้องนอนได้ยินเสียงรถของพ่อเธอเข้ามาในบ้าน "เสียงรถพ่อนิ" เธอวิ่งออกมาดูที่ระเบียงห้อง "พ่อคะ พ่อกลับมาแล้ว" "เอ้าฝุ่น ลงมารับขอพ่อหน่อยสิลูก" แม่ของเธอ เรียกจากข้างล่าง "ค่ะแม่" ฝุ่นรีบวิ่ง ลงมาจากบ้าน แล้ววิ่งไปกอด พ่อเธอทันที "สวัสดีค่ะพ่อ" "จ้า ของฝากอยู่หลังรถนะ อืมแล้วนี่พลล่ะไปไหนแล้ว" "สงสัยหลับอยู่ในห้องมั้ยคะ คงจะแย่เต็มที" "อะไรอีกล่ะนั้น นี่ฝุ่นไปเรียกพลให้มาพ่อหน่อยสิ" "ได้ค่ะ" ฝุ่นเดินขึ้นไปเคาะประตูห้องของพล "นี่ๆ นาย พ่อชั้นเรียกน่ะ" "......" เงียบไม่มีเสียงตอบกลับมา "นี่นายเปิดประตูหน่อยสิ" "....." เงียบอีก ฝุ่นเคาะแรงมากขึ้น จนพลเปิดประตูออกมาแล้วที่ฝุ่นกำลังเคาะๆอยู่ โดนหัวพล "โอ๊ย! นี่ยัยบ้า ชั้นเจ็บแผลอยู่นะ ยังจะมาเคาะหน้าชั้นอีก" ฝุ่นแอบหัวเราะ "ยังจะมาหัวเราอีก" "อ้าว แล้วใครจะไปรู้ล่ะ ว่านายจะโผล่ออกมาซะก่อน" "เออ แล้วนี่เธอมีอะไรล่ะ" "พ่อชั้นมาแล้ว ท่านให้มาเรียกนายลงไปหาท่านหน่อย" "อืม ขอบใจ" พลเดินลงมาหาพ่อฝุ่นที่นั่งรอในห้องรับแขก "ว่าไงหลานชาย เป้นไง เรื่องร้อนอีกสิท่าเราน่ะ" "ก็แหง๋ แหละครับคุณลุง ผมอยู่เฉยๆได้ซะที่ไหนล่ะครับ" "อืม ลุงรู้ นี่พล ลุงซื้อกีต้าร์ ตัวใหม่มาให้แกน่ะ อยู่หลังรถไปเอามาสิ" "ครับ" พลเดินไปหยิบกีต้ารื ฝุ่นเห็นพอดีเธอโวยวายใส่พลทันที "นี่นาย" "อะไร" "กีต้าร์ แล้วนี่ คุณพ่อคะซื้อมาให้ นายพล มันแพงนะคะ" "เอ้าก็พลเค้าชอบเล่นนิ พ่อเดิน ๆ ดู เลยซื้อมาให้" "แล้วของฝุ่นละคะ" "นี่ฝุ่น แกเล่นเป็นซะที่ไหนล่ะนั้น แล้วจะเอาไปทำไม" "ไม่รู้อ่ะ ฝุ่นก็อยากได้ งั้นฝุ่นเอาอันนี้" ฝุ่นแย่งกีต้าร์ มาจากมือพล "ไม่เอานะฝุ่น อย่าทำอย่างนี้พ่อไม่ชอบ" "คุณพ่อคะ" "ไม่รู้แล้วล่ะ เดี๋ยวพ่อจะออกไปข้างนอกกับแม่" "พ่อคะ" แล้วพ่อฝุ่นก็เดินไปขึ้นรถก่ะแม่ของเธอ
ฝุ่นยังไม่อยมในเรื่องที่พ่อกับแม่ของเธอเอาอกเอาใจ พลมากกว่าเธอและเค้ามาแย่งความรักจากพ่อแม่เธอไป ฝุ่นถือโอกาสที่พ่อก่ะแม่เธอไม่อยู่ เดินไปที่ห้องพล แล้วเข้าไปในนั้นทันที "นี่เธอ เข้ามาได้ไง" "ทำไมจะทำไร ชั้นมีสิทธิ ที่จะเข้ามา" "แต่นี่มันห้องของชั้นนะ" "นี่นาย ชั้นถามนายจิงๆนะ ว่านายขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่นายรึไง ถึงมาแย่งความสุขจากพ่อแม่ของคนอื่น แล้วเนี้ยที่นายถูกย้ายโรงเรียนชั้นก็รู้หมดแล้วล่ะ เพราะเรื่องที่นายไปยกตี พวกตีกันใช่มั้ยล่ะ" "นี่เธอ หยุดพูด" "ไม่หยุด" "หยุด" "ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ ชั้นจะพูด ๆๆๆๆๆๆ " "นี่" พลดึงร่างของฝุ่นเข้ามา จูบ ปากไว้ เพื่อที่จะให้ ฝุ่นหยุดพูดซะที ในขณะนั้น ฝุ่นอึ้งไปชั่วขณะ แล้วเธอก็รู้สึกตัวขึ้นมา ผลัด พลให้ออกไปจากตัวเธอแล้ว ตบที่หน้าพลไปหนึ่งที "เธอ" พลจะขอโทษฝุ่น แต่ฝุ่นตบหน้าพลไปแล้วก็วิ่งหนีออกจากห้องพลไป "เออ ฝุ่น ขอโทษ" พลพูดกับตัวเองแต่ฏ้ไม่มีฝุ่นอยู่ในที่นั้นแล้ว "เฮ้อ! ไอ้บ้าเอ้ย เค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย ไปทำกับเค้าอย่างนั้นได้ไงวะ โง่ซะจิงๆ" พลบ่นอยู่กับตัวเองอยู่อย่างนั้นอีกนาน แล้วก็เผลอหลับไป เพราะความง่วง แต่ฝุ่น กลับหน้าแดงนอนยิ้มอยู่ในห้องนอนของตัวเอง
"นี้ อิทธิพล เธอจะให้ชั้นเชื่อเธอได้มั้ย ว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้นอีก" อาจารย์ฝ่ายปกครองพูดเรื่องที่พลไปตีกับมอส "ครับ" "แล้วเธอจะใช้อะไรเป้นเครื่องรับประกันว่าเธอจะไม่ทำอีก" "หนูเองค่ะ หนูขอใช้สิทธิ ในการเป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้เพื่อรับประกัน ว่า อิทธิพล จะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก ค่ะ หนูขอยืนยัน" คำพูดของฝุ่นทำให้อาจารย์ฝ่ายปกครองอึ้ง "เธอแน่ใจหรอ พิมญาดา" "ค่ะหนูมั่นใจและแน่ใจที่สุดค่ะ" "ได้ ชั้นจะเชื่อเธอสักครั้ง แต่...ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก พวกเธอทั้ง 2 อย่าหวังว่าพวกเธอจะ ได้ยืนอยู่ในโรงเรียนนี้อีกนะ" "ค่ะ...ครับ" ทั้งคู่ตอบพร้อมกันแล้วอาจารย์ ก็ปล่อยออกมา
"นี่นาย เป็นไงบ้างล่ะ ฝีมือชั้น" "อืม ก็ดี" "แล้วนี่จะไม่ ขอบใจชั้นรึไง" "แล้วใครขอให้เธอช่วยล่ะ ชั้นยังไม่ได้เอ่ยปากขอร้องเธอซะหน่อย" "นี่" พลเดินหนีฝุ่นไป "นี่นาย ฝุ่นดึงแขนพลไว้" "ทำไม" "เรื่องเมื่อคืน" "อืม" "ชั้น......" ฝุ่นจะพูดขอโทษพลแต่พลพูดมาก่อน "เออ ชั้นขอโทษแล้วกันนะ" "นายขอโทษ ชั้นทำไม" "ก็ที่ชั้นจูบเธอ" "อืมนะ ชั้นก็ตบหน้านายไปแล้วไง" "งั้นถือว่าเราหายกันนะ" "เอ้า ไม่รู้อ่ะ นี่เป็นจูบแรกของชั้น นายต้องเลี้ยงนมร้านหน้าโรงเรียนชั้นด้วย" "เอ้า นี่เธอ" "ไม่รู้อ่ะ" ฝุ่นลอยหน้าลอยตา ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ "เดี๋ยว ก็โดน อีกจูบนึงหรอก" "ไม่ อย่านะ ไม่งั้นต้องเลี้ยง พิซซ่า เลยอ่ะถ้าอีกจูบ" "เอาดิ" "บ้าหรอ ชั้นพูดเล่น ป่ะๆๆๆ ไปกินนม" ฝุ่นรีบตักบท "อืมก็ได้" พลตอบอย่างเต็มใจ
ฝุ่นเดินจูงมือพลออกโรงเรียนไปโดนไม่นึกถึงเรื่องที่มอส ชอบฝุ่นอยู่เลย มอสยืนดุทั้งคู่เดินออกโรงเรียนไป "นี่เธอ เธอชอบนายมอสอะไรนั้นมั้ย" "ทำไมล่ะ" พลถามฝุ่นขณะเดินไป "ตอบสิ" "ไม่หรอก ผู้ชายที่มาตามตื้ออย่างงี้ ชั้นไม่ได้ชอบ" "งั้นดี" พลหันมามองที่มอส ที่ทำสายตาเคียดแค้น พลยิ่งได้ใจ เลยเอามือโอบไหล่ฝุ่นประชด มอสทันที "นี่นาย จะบ้ารึไงอ่ะ" "เดียวสิ ขอกอดแป๊บนึง" "นี่" "เธอดูนู่นสิ ไอ้มอสมันมองอยู่ ชั้นจะทำประชดมัน ดูมันจะกล้าทำไรชั้นมั้ย" ฝุ่นไม่พอใจ แต่ก็ยอมให้ พลโอบไหล่เธอเดินออกไป
ฝุ่นและพลเดินออกไปถึงร้านนม มอสก็โทรเข้ามาที่มือถือของฝุ่นทันที ปี๊บๆๆๆๆๆ ปี๊บๆๆๆๆๆ "ฮะโหล พี่มอสมีอะไรคะ" "น้องฝุ่นอยู่ที่ไหน เดี๋ยววันนี้พี่จะพากลับบ้าน" "ฝุ่นอยู่ร้านนมหน้าโรงเรียนค่ะ" "ไปกับใคร" "ฝุ่น คือ ฝุ่น" ฝุ่นอั้มอึ้ง ไม่ยอมพูดซะที พลจึงแย่งโทรของฝุ่นมาคุยทันที "เอามานี่" "เฮ้ย! พล" "มีอะไร นายจะมายุ่งกับผู้หญิงเค้าทำไม ในเมื่อเค้าไม่ได้ชอบนาย หน้าด้าน" แล้วพลก็กดปิดโทรศัพท์ทันที "นี่พล นายจะบ้าหรอนายรู้ตัวมั้ยว่านายกำลังทำไรอยู่ นายกำลังจะไปต่อกลอนกับลูกชาย หุ้นส่วนโรงเรียนเลยนะ" "แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ ชั้นจะปกป้อง" พลหยุดพูดในสิ่งที่เขาจะพูดต่อ "ปกป้อง ทำไม ปกป้องใคร นายพูดออกมาให้มันเครียๆเลยนะ" "เมื่อถึงเวลาเธอก็จะรู้เองล่ะ" ฝุ่นยัง งงๆ กับคำพูดของพล
พลขับรถพาฝุ่นกลับไปที่บ้าน โดยทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันเลยซักคำ ฝุ่นเดินไปที่ห้องเธอทันที วันนี้แม่ของฝุ่นไปงานเลี้ยงก่ะพ่อเธอ ยังไม่กลับบ้าน ฝุ่นลงมานั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะรอ แม่ของเธอกลับมา เธอนั่งอยู่ได้สักพักหนึ่ง พลก็เดินลงมาหาเธอ "นี่เธอ มียาแก้ปวดท้องมั้ย" "ทำไมอ่ะ นายเป็นไรของนายอีก" ฝุ่นพูดแล้วเดินไปหยิบยามาให้พล "ชั้นปวดท้องน่ะ ไม่รู้ไปกินไรมา สงสัยโรคกระเพาะ "อืม งั้นเอายาแก้โรคกระเพาะไปกินก่อนนะ ถ้าไม่หายยังไงค่อยไปหาหมอ" "อืม" ฝุ่นยื่นยาให้พล โดยพลจับโดนมือฝุ่น ฝุ่นตกใจรีบดึงมือตัวเองออกทันที "ขอบใจนะ แล้วนี่เธอยังไม่นอนอีกหรอ" "ยัง ชั้นรอแม่อยู่ ยังไงพรุ่งนี้ก็เป็นวันเสาร์ นอนดึกก็ได้อยู่แล้ว" "งั้น ชั้นขอรอด้วยคนได้มั้ย" "ได้สิ จะได้อยู่เป็นเพื่อนชั้น" "เดี๋ยวชั้นมานะ" พลวิ่งไปหยิบกีต้าร์ตัวโปรดของเขาลงมา "เธอร้องเพลงเป็นมั้ย" "ทำไม??" "เดี๋ยวชั้นเล่นกีต้าร์แล้วเธอร้องเพลงนะ" "ไม่เอา" "เอาเหอะน่านะนะ" "อ่ะก็ได้ แล้วจะเอาเพลงไรล่ะ" "ตามใจเธอสิ แล้วชั้นจะเล่นกีต้าร์เอง" "งั้นเอาเพลงนี้" ฝุ่นเปิดหนังสือเพลงที่พลหยิบมาด้วยแล้วชี้ไปที่เพลงๆ นึง แล้วพลก็เล่นกีต้าร์ไป ฝุ่นก็ร้องไป .................................... จบเพลง
ฝุ่นนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ พลก็นั่งเล่นกีต้าร์ เค้าไปเรื่อยๆอีก "นี่นาย ทำไมนายไม่เอากีต้าร์ตัวใหม่ที่พ่อชั้นให้นายมาเล่นล่ะ" "ไม่อ่ะ" "ทำไมหรอ อยากรู้ๆๆๆ" "ไม่มีไร ไม่มีเหตุพล" "เฮ้อ! นายนี่พิลึกคนจิงๆนะ" "นี่เธอ" "หือ" "เธอ น่ะ ตอนนี้ยังไม่มีแฟนใช่ป่าว" "ก็มีคนมาจีบเยอะ แต่ชั้นไม่อยากคบกับใครตอนนี้ ชั้นยัง 15 อยู่เลยนิ ยังเด็กเกินไปที่จะมีแฟน" "อืมมมม" "แล้วนี่นายถามทำไมล่ะ" "เอาน่า ซักวันเธอก็จะมีเองแหละแฟนน่ะ หรือว่าเธอจะขึ้นคาน ระวังนะ" "นี่นาย" ฝุ่นตีแขนพลไปเต็มแรง แต่พลก็ยังหัวเราะไม่หยุด ฝุ่นงอนหันหนีไป แล้วนั่งอ่านหนังสือต่อ สักพักเสียงของพลก็เงียบไป ฝุ่นหันกลับไปมองเค้า เอ้าที่ไหนได้ หลับไปซะแล้ว ฝุ่นคิดจะแกล้ง ปลุกให้ตื่นโดยเอามือไปบีบจมูกพล แต่พลกลับจับมือฝุ่นไว้อยู่อย่างนั้น (ที่จริงพลแกล้งหลับ) ฝุ่นดึงมือพลออกไปแต่พลยิ่งจับไว้แน่นมากขึ้น ฝุ่นเขินจนหน้าแดง แต่ก็ปล่อยให้เลยตามเลย จนแม่เธอกลับมา ฝุ่นรีบบอกให้พลเอามือออก พลลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นไปบนห้องทันทีฝุ่นเดินตามขึ้นไป แล้วดึงแขนพลไว้ "นี่นายเมื่อกี้นายแกล้งหลับหรอ" "......" พลไม่ตอบแต่กลับยิ้ม "นายนี่ท่าจะบ้านะ" "บ้าแล้วจะทำไมอ่ะ" "เชอะ!" แล้วฝุ่นก้อ เดินเข้าห้องไป
ปี๊บ ๆๆๆๆ "ฮะโหล" ฝุ่นรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้นหลายทีแล้ว "ฝุ่นหรอ นี่แอนนะ" "อืมมมม" "ฝุ่นตื่นยังอ่ะ" "ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ แกนี่แหละยายแอน" "หรอ เออฝุ่นวันนี้มีคอนเสิรต์ อ่ะไปดูมั้ย" "ไปสิ กี่โมงล่ะ" "ประมาณเย็นๆน่ะ เดี๋ยวชั้นไปจองตั๋ว แล้วจะเข้าไปรับแกนะฝุ่น ช่วยเย็นๆ นะ" "ได้ๆ จะรอนะ มีไรอีกมั้ย คนจะนอน โทรมาตั้งแต่เช้า" "เช้าบ้านคุณหญิง น่ะสิคะ นี่มันบ่ายโมงแล้ว" "หะจิงหรอ" ฝุ่นรีบ ลุกขึ้นทันที แล้วมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ปลายเตียงเธฮ "แล้วทำไมเมื่อกี้เธอไม่บอกล่ะแอนว่าบ่ายโมงแล้ว" ฝุ่นต่อว่าเพื่อนเธอ "แล้วดิฉันจะบอกคุณเธอได้ไงละคะ นี่ก็เพิ่งจะโทรมา" "อืมๆ" "งั้นฝุ่น เดี่ยว 5 โมงชั้นไปรับแกนะ แค่นี้นะ" "เออๆ" ฝุ่นกดวางโทรศัพท์เธอแล้วเดินลงมาที่ชั้นล่าง "ไง เธอตื่นเช้าจังนะ" พลแซวฝุ่นที่ตื่นบ่าย(สายมันน้อยไป) "อืม ไม่ต้องแซวหรอกน่า ชั้นตื่นตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้ลงมาก็แค่นั้น" "จิงหรอ ชั้นล่ะเชื่อเธอเลย" "เชอะ!" ฝุ่นมองไปรอบๆ ห้องไม่มีแม้เงาของพ่อแม่เธอ "แล้วพ่อแม่ชั้นล่ะ" "พ่อเธอ ก่ะแม่เธอ ไปเดทกันตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ" "เออใช่!" ฝุ่นเริ่มนึกออก "พ่อแม่บอกว่า จะไปพัทยาตั้แต่เมื่อวานแล้วนิ" "เพิ่งรู้หรอ" "อืมนะ" แล้วฝุ่นก็เดินไปหาอะไรทานที่ห้องครัว เธอหยิบแซนวิส มา 1 อันแล้วแกะเดินกินมาที่ห้องนั่งเล่น "นี่นาย เย็นนี้มีคอนเสิรต์ ไปมั้ย" "ไม่ล่ะ ชั้นไม่ชอบที่มีคนเยอะๆ กลัวหลง" "อืม งั้นก็ไม่ต้องไป ใครขอให้ไปล่ะ" ฝุ่นและพลต่างงอนกันไปงอนกันมาอยู่ได้เนาะ
ตกเย็น แอนขับรถมารับฝุ่นที่บ้านทันทีตามที่บอกไว้ "นี่พลยัยฝุ่นล่ะ" "สงสัยแต่งตัวอยู่มั้ง" "หรอแล้วนี่นายไม่ไปดูหรอพล" "ไม่ล่ะ" "ว่าไงแอนมาแล้วหรอ" ฝุ่นรีบวิ่งลงมาเมื่อได้ยินเสียงรถเข้ามาในบ้าน "ชั้นนึกว่าวันนี้เธอจะแต่งตัวไม่เสร็จแล้วยัยฝุ่น" "เอาน่าคนสวย ก็ต้องแต่งนานๆหน่อย" "แหวะ!" พลร้องออกมา "เป็นไร แพ้ท้องหรอนายน่ะ" "แพ้คนสวยว่ะ" "เชอะ!" ฝุ่นค้อนใส่พล แล้วขึ้นรถไป
25 กันยายน 2546 01:14 น.
yacoolmi
"แม่คะ ฝุ่นกลับมาแล้วค่ะ" "เบาๆ หน่อยสิลูกแม่กำลังมีแขก" ฝุ่นเด็กสาววัย 15 ปีวิ่งเข้ามาในบ้านแล้วตะโกนเรียกแม่ตัวเองดังลั่น
"ขอโทษค่ะแม่ ฝุ่นไม่รู้นิคะ" แล้วเธอก็ โผล่หัวเข้าไปในห้องรับแขก เห็นผู้ชายผู้หญิง 2 คน ดูเหมือนว่าจะเป็นเพื่อนของพ่อเธอนั่งอยู่แล้วก็เห็น เด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวก่ะเธอนั่งอยู่ข้างๆ เธอพยายาม มองหน้าเด็กผู้ชายคนนั้น แต่เค้ากลับ ชูกำปั้นใส่เธอ ด้วยความที่ไม่ยอมคนของเธอเข้าด้วยแล้ว เธอก้อ ชูกำปั้นกลับคืนมาที่เด็กชายคนนั้นทันทีจน ทุกคนในห้องรับแขกมองหน้าเธอ "เข้ามาก่อนสิจ๊ะฝุ่น" แม่ของเธอเรียกให้เข้าไปในห้องรับแขก "นี่อากร อาชื่น เพื่อนของคุณพ่อจ๊ะ" "สวัสดีค่ะ" ตามมารยาทของเด็กไทยเธอรีบยกมือไหว้ ทันที
"สวัสดีจ๊ะ" ทั้ง 2 รับไหว้ ตามธรรมเนียมเหมือนกัน "ฝุ่นจ๊ะ แล้วนี้ พล ลูกชายของอากร อาชื่นจ๊ะ" "ค่ะแม่" "เอ้าหนูฝุ่นจ๊ะ แล้วเนี้ยโรงเรียนเพิ่งจะเลิกเรียนหรอจ๊ะ" "ป่าวค่ะ เลิกตั้งแต่ 4 โมงแล้วอ่ะค่ะ แต่ว่าฝุ่นอยู่ซ้อม กีฑาสีน่ะค่ะ" "อ๋อหรอจ๊ะ" ฝุ่นยิ้ม "ฝุ่นลูก งั้นหนูขึ้นไปอาบน้ำวะป่ะลูก เหม็นเหงื่อ หมดแล้ว"
"ค่ะแม่ งั้นฝุ่นขอตัวก่อนนะคะ" "ขอตัวแล้วหัวก่ะใส้ล่ะไม่เอาไปด้วยรึไง" ฝุ่นหันไปตามเสียงที่ดังขึ้นมา เป็นเสียงของ พล นั้นเอง "ตาพล" พ่อก่ะแม่ของเขา ต่าง
ต่อว่าเป็นการใหญ่ ที่พูดอย่างงั้นออกไปก่ะ ฝุ่น คำพูดเมื่อกี้ทำให้ฝุ่นถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ แล้วฝุ่นก็เดินหนีขึ้นไป แต่ก็อด ที่จะแอบฟังไม่ได้ว่าแม่ของเธอคุยอะไรกับ อากร อาชื่น จนเธอได้ยินคำที่เธอไม่อยากจะได้ยินคือ "นายพล จะมาอยู่ที่นี่ก่ะเธอ ที่บ้านนี้แล้วก็เรียนที่เดียวก่ะเธอด้วย" คนที่ไม่ถูกกันแล้วจะมาอยู่ ในถ่ำเดียวกันซะด้วย แล้วเธอก็รวบรวม สติ ที่มีอยู่ขึ้นไปข้างบนห้องเธอ
"งั้น พวกเราขอฝาก พล ไว้สักพักด้วยนะคะ" ฝุ่นแอบฟัง จากบนระเบียงห้องนอน แล้วจู่ๆ เธอก็ต้องตกใจ ที่มีเสียงเคาะประตูห้องของเธอ "คุณฝุ่นคะ" "ว่าไงคะพี่ มีไรหรอคะ" "คุณนายให้มาเรียกน่ะค่ะ" "ค่ะ ขอบคุณนะคะ" แล้วฝุ่นก็เดินจากห้องนอนเธอไปยังหน้าบ้าน "นี่ฝุ่น แม่ขอกุญแจ ห้องรับรองแขกที่เพื่อนฝุ่นมานอน ข้างห้องหนูหน่อยสิลูก" "ข้างห้องฝุ่นหรอคะเอาไปทำไมอ่ะ" "ใช่ ทำไมหรอแม่จะให้พลเค้าพักห้องนั้น" "ไม่เอาอ่ะแม่ ห้องรับรองแขกบ้านเรามีตั้งเยอะ
ทำไมต้องเป็นห้องข้างห้องฝุ่นด้วยล่ะคะแม่" "ไม่ แม่จะให้พล อยู่ห้องนั้น ไปเอากุญแจ มาให้แม่" "ค่ะแม่" แล้วฝุ่นก็เดินนำไปยังห้องข้างๆห้องของเธอ "นี่ค่ะแม่ กุญแจห้อง" "อืม พลทีนี้ลูกก็พักอยู่ห้องนี้นะลูก แล้วห้องข้างๆ ก็เป็นห้องของยายฝุ่นนะลูก" "ครับคุณน้า" "จ๊ะ งั้นก็ทำความรู้จักกับฝุ่นไปนะลูก แม่ไปก่อนล่ะ" "แม่" "ทำไมอีกล่ะฝุ่น" "จะไปไหนล่ะคะ" "แม่จะออกไปซื้อของ" "ไปด้วยค่ะ" "ไม่ต้องอยู่บ้านนี้แหละ" ตอนนี้ฝุ่นจ๋อยเลย เพราะว่าโดนแม่ของเธอทิ้งแล้วล่ะ "นี่เธอ เธอชื่ออะไรนะ" "ฝุ่น" "ชั้นชื่อพล" "อืม รู้แล้วล่ะ" ทั้ง 2 คุยกันอย่างห้วนๆ แบบไม่อยากจะรู้จักกันเลย "นี่นาย มาอยู่ที่บ้านนี้ก็ต้องเชื่อฟัง ชั้นด้วยนะ" "ทำไมต้องเชื่อฟังเธอ" "ก็ชั้นเป็นลูกเจ้าของบ้านนี้ นายก็ต้องเชื่อฟัง"
"ไม่หรอก ให้ชั้นเชื่อฝังเด็กอย่างเธอน่ะหรอ ฝันไปเหอะ" แล้วพลก็มองฝุ่นตั้งแต่หัวจดเท้า แล้วพูดเยาะเย้ย "ตัวเล็กๆ อย่างเธอเนี้ยนะ จะมาสอนชั้น" "นี่นาย" ฝุ่นพูดแล้วก็เหยียบเท้าพลไป เต็มแรง "โอ๊ย! นี่เธอทำไรของเธอ" "มาเยาะเย้ยชั้นเดี๋ยวเหอะนะ" ฝุ่นพูดจบก็วิ่งเข้าห้องของตัวเองไปเลย ปล่อยให้พล ยืนงงอยู่หน้าห้องของตัวเอง แล้วก้อเก็บของเข้าห้อง
ฝุ่นนอนไม่ค่อยหลับเลยคืนนี้ เธอเลยลงมาหา นมทานข้างล้างแล้วตอนที่จะกลับห้องเธอเดินฝ่านห้องของพล เธอก็ได้ยินเสียงเพลงดังออกมาจากห้องของพล เธอฟังอยู่นานจนเสียงเพลงนั้นเงียบไป ขณะที่เธอกำลังจะเดินกลับห้องนั้น พลก็เปิดประตูออกมาทันที "นี่เธอมาทำอะไรหน้าห้องของชั้นล่ะ" "ป่าวซะหน่อย ชั้นแค่เดินผ่านมาแล้วจะกลับห้องก็แค่นั้น" "ชั้นว่าไม่ล่ะมั้ง เธอมาแอบฟังชั้นเล่นกีต้าร์ สงสัยชั้นจะเล่นเพราะล่ะสิ ถึงมีผู้หญิง มาแอบฟัง" "หลงตัวเองไปหน่อยมั้ง ที่จิงนายน่ะเล่นก็งั้นๆแหละ" "นี่ไง แสดงว่าเธอแอบฟังชั้นเล่นจิงๆ" "บ้าหรอ หลอกให้ชั้นพูดนะ" "แล้วไง" ฝุ่นแลบลิ้น ใส่พล แล้วเดินหนีเข้าห้องไป
"แม่คะงั้นฝุ่นไปเรียนก่อนนะคะ" "เดี๋ยวสิลูก" "ทำไมคะ" "ก็ลูกจะต้องไปกับพล แล้วเนี้ยทำไมไม่รอพลเค้าล่ะลูก" "แม่ค่ะ จะรอทำไมล่ะคะ ให้เค้าไปเองสิคะ วันนี้หนูรีบอ่ะ" "ไม่ต้องรอหรอกครับ ผมเสร็จนานแล้วล่ะครับ" "นั่นไงคะแม่ คนเก่งของแม่ลงมานู้นแล้ว" "อ่ะ ดีเลยจ๊ะ งั้น พลเดี๋ยวขับรถ พาฝุ่นไปเรียนด้วยกันนะ" "ครับ" แล้วพลก็เดินไปที่รถ "เอ้านี่เธอแล้วจะไปมั้ยนั้น" "ไปสิ แม่คะ สวัสดีค่ะ" "จ๊ะ" "สวัสดีครับคุณน้า" "จ๊ะ ขับรถดีๆ นะพล พาน้องไปดีๆนะ" "ครับ" (อ้อ เราลืมบอกไป พลน่ะแก่กว่า ฝุ่น ไปปีนึงค่ะ เลยเป็นพี่ แต่ฝุ่นเค้าเรียนเร็ว เลยอยู่ชั้นเดียวก่ะ พล)
พลขับรถมาถึงโรงเรียน "อ่ะ แล้วเนี้ยเค้าให้เอารถจอดที่ไหนล่ะ" "นู้นไงไม่เห็นรึไง ที่จอดรถนักเรียนนั้นน่ะ" "อืม เห็นแล้วล่ะ" พลกำลังจะขับรถไปจอดที่มันว่างอยู่ อยู่ดีๆ ก็มีรถคันนึง แย่งที่จอดรถได้ก่อน จึงเกิดเรื่องกันขึ้น "เฮ้ย! ชั้นจะจอดก่อนนะ ทำไมแกมาแย่งวะ หน้าด้านชิบ" "อ้าว นี่มันที่จอดรถประจำของ กู มึงอย่าเสือก" "อ้าว อย่างนี้น่าจะมีเรื่อง กันแล้วล่ะสิ" พอทั้งคู่จะทำท่าต่อยกันแล้วฝุ่นเลยเข้าไปขวาง "เดี่ยว พล พี่มอส หยุดก่อนค่ะ พล เอารถไปจอดที่อื่นเหอะ นะอย่ามีเรื่องกันเลยนะ" "อ้าว น้องฝุ่น ว่าไงจ๊ะ" "ค่ะพี่มอส นี่เพื่อน ฝุ่นเองค่ะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ ฝุ่นขอร้อง" "ได้ ถ้าน้องฝุ่นขอร้อง พี่ก็จะตามใจน้องฝุ่นคนสวยแล้วกันนะ" "ค่ะขอบคุณค่ะ" แล้วมอส หนุ่ม ม.6 ก็เดินจากไป "เฮ้ย! นี่เธอ กำลังจะได้ ลงไม้ ลงมือ อยู่แล้วนะ ขวางทำไม" "นี่นายรู้ตัวบ้างมั้ย ว่าวันนี้นายจะมาเรียนวันแรกนะ ไม่ใช่มาหาเรื่องกับใคร" "เออ" พลพูดแล้วเดินหนีไป "เดี๋ยวนาย แล้วรู้หรอนั้นว่า ห้องเรียนเราอยู่ที่ไหน" "ไม่" "แล้วทำอวดเก่ง ตามชั้นมา" "อือ" พลตอบอย่างห้วนๆ โดนที่ฝุ่น ชินตั้งแต่วันแรกแล้ว
หลังเลิกเรียน ฝุ่นวิ่งหาผลที่ไหนก็ไม่เจอ จนมาเจอก่ะเพื่อน ที่วิ่งหาเธออยู่พอดี "นี่ๆๆๆๆ ฝุ่น" "ว่าไงแอน" "เดี๋ยวๆๆ เหนื่อย" "อ่ะ ค่อยๆพูดนะ" "นายพล" "พล ทำไม?" "ผลโดน อาจารย์ฝ่ายปรกครอง หิ้วตัวเข้าไปในนรก แล้ว" ***คำว่า "นรก" ที่พวกฝุ่นพูกกันนั้น อันที่จิงแล้วก็คือ "ห้องปกครองนั้นเอง"*** "อะไรนะ" "เร็วรีบไป" "อืม"
ฝุ่น กับแอน วิ่งมาที่ห้องปกครอง ก็เห็น พวกของ มอส อยู่เต็มหน้าห้องไปหมด "ฝุ่น พ่อแกเดือดร้อนอีกแล้ว" "อืม ดิแอน" แล้วพลก็ถูดปล่อยตัวออกมา จากห้องปกครอง "เป็นไงบ้างอ่ะ นายน่ะ" "ไม่เป็นไร" พลพูดไปแล้วก็เช็ดเลือด ที่ไหลจากปากเค้า "งั้นเดี๋ยวกลับไป ชั้นทำแผลให้นะ" "ไม่ต้องยุ่ง" "เอาน่า" พลมองหน้า มอส ที่ยืนมองเค้าอยู่แล้วมอสก็ท้าทายเค้าด้วยคำพูด "ไอ้พล มึงกับกูไม่จบกันง่ายๆหรอก" "เออ ว่ะ" "พล พอๆๆ กลับบ้าน"
เมื่อถึงบ้าน ฝุ่นรีบวิ่งไป หยีบกระเป๋ายา รีบมาทำแผลให้กับพล "นี่ชั้นบอกแล้ว ว่าอย่าไปมีเรื่องกับคนอย่างพี่มอสเลย ยิ่งเค้าเห้นนายมาดรงเรียนกับชั้นด้วยนะ" "ทำไม ชั้นไปโรงเรียนกับเธอ มันเกี่ยวไรด้วย" "ก็......" "ทำไม?" "พี่มอสเค้าชอบชั้นน่ะสิ เค้าตามจีบชั้นมานานแล้วล่ะ ยิ่งเค้าเห็นนายขับรถมากับชั้นอีก มันทำให้นายยิ่งเกิดเรื่องขึ้นไปอีก" "ก็ เรื่องแค่เนี้ย นี่เธอเบาๆหน่อยสิ มือหนัก ชิบอย่างก่ะทำแผลให้หมายังไงยังงั้น" "อ่ะ ว่าชั้นหรอ นี่ๆๆๆๆๆ" ฝุ่น เอาสำลีชุบยาล้างแผล จิ้มไปที่หน้าพล แรงๆ "โอ๊ย! นี่เธอจะบ้ารึไงหะ" "ว่าชั้นก่อนทำไมล่ะ อ่ะเสร็จแล้ว" "ขอบใจ" "อืม"
หน้าส่วนตัว
602
