1 กันยายน 2544 17:13 น.
yayee
ขออะไรสักอย่างจะได้ไหม
ช่วยทบทวนหัวใจเธอดูอีกครั้ง
ว่ารักฉันได้มากพอแล้วหรือยัง
ที่จะหยุดยั้งใจแค่ฉันคนเดียว
ไม่อยากทนอึดอัดไปมากกว่านี้
ถ้าเธอมีใครหลายคนที่ข้องเกี่ยว
และไม่พร้อมที่จะรักฉันได้คนเดียว
ก็จะไม่เหนี่ยวรั้งเธอไว้อีกต่อไป
1 กันยายน 2544 16:41 น.
yayee
สังขารไม่เที่ยงแท้ เกิดเจ็บแก่แน่จริงนัก
สุดท้ายที่พิงพัก ก็โดนกักอยู่ในกล่อง
วนเวียนแห่งชีวิต โดนลิขิต ตามครรลอง
อย่าเพียงแต่เมียงมอง คนเราต้องทำความดี
สมบัติพัสถาน ที่ดินบ้านเมื่อมั่งมี
วันใดลาโลกนี้ ไร้สิทธิ์ที่จะนำไป
ไม่ได้แม้สักอย่าง ที่เคยสร้างสะสมไว้
ทางเดินที่ต้องไป ตามกรรมใครที่กระทำ
1 กันยายน 2544 15:28 น.
yayee
เหงาคิดถึงคนดีจังเลย
ใจไม่อาจนิ่งเฉยอยู่ได้
เพราะรักเธอเข้าแล้วหมดใจ
เธออยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน
อยู่กับใครที่ไม่ใช่ฉัน
ไกลเกินฝันจะร่วมทางเดิน
เหลือแค่วันวานกับความหมางเมิน
เกินกลายเป็นส่วนเกินที่เธอไม่ต้องการ.
23 สิงหาคม 2544 13:15 น.
yayee
ความรักคือการให้
แล้วเท่าไหร่จึงจะพอ
คนให้ใจชักท้อ
แต่ยังรอ..อย่างเข้าใจ
รักคือความอดทน
จะรอจน..วันฟ้าใส
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
ไม่เป็นไรเต็มใจรอ
รักคือให้อภัย
แม้ทุกข์ใจไม่ร้องขอ
ไม่มีคำตัดพ้อ
แต่จะรออย่างเข้าใจ
รักคือการรอคอย
แม้เลื่อนลอยไม่เป็นไร
แค่รักก็สุขใจ
นานแค่ไหนก็จะรอ.
11 สิงหาคม 2544 12:20 น.
yayee
กระซิบค่อยๆ ซิคะ
ว่าคุณน่ะรักฉันมากแค่ไหน
รอฟังถ้อยคำที่เป็นสื่อแทนใจ
นอกจากสายตาที่บอกความนัยเสมอมา
อยากได้ยินแค่คำสั้นๆ
รัก คำๆ นั้นช่างมีคุณค่า
สำคัญไม่น้อยไปกว่าท่วงท่า และแววตา
ย้ำความมั่นใจให้ฉันว่าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง
หน้าส่วนตัว
705
