8 มิถุนายน 2549 11:43 น.
yingtaklom
ฉันมันโง่มากใช่ไหม
ถึงมีแต่คนหลอกให้ช้ำใจอย่างนี้
ความจริงใจ ความรู้สึกดี ๆ
ที่ฉันนั้นมี..ไม่ได้มีค่าอะไร
ก็แค่ผู้หญิงที่เซ่อเท่านั้น
เธอถึงมองฉันไม่มีความหมาย
เป็นแค่ของเล่นหรือแค่ของตาย
ที่เบื่อเมื่อไหร่ก็ทิ้งไว้ไม่ใยดี
เจ็บนะที่เธอทำ
เจ็บนะที่ทำให้ช้ำขนาดนี้
เจ็บนะที่หลอกให้ฉันรู้สึกดี ๆ
เจ็บนะที่ทิ้งกันไปอย่างนี้ ... ไม่มีบอกลา
17 พฤษภาคม 2549 11:11 น.
yingtaklom
ผู้ชายส่วนมากสันดานชั่ว
ชอบมั่วแล้วก็ยังปากหมา
หน้าหม้อ .. ตอแหล.น่าระอา
ชอบทำตีหน้าว่าจริงใจ
โกหก ปลิ้นปล้อน ไปวัน ๆ
คิดว่าผู้หญิงนั้นโง่มากใช่ไหม
แอบไปมีกิ๊กยังบอกไม่มีใคร
มันน่ามอบตุ๊กตาทองให้..พ่อดารา
ผู้หญิงไม่ได้โง่อย่างที่เข้าใจ
เธอทำอะไรได้..ฉันก็ทำได้..เข้าใจไว้เถิดหนา
บางครั้งที่ไม่ยอมพูดยอมจา
มันเป็นเพราะว่า..เบื่อขี้หน้า...และไม่อยากพูดจากับคนอย่าง..เธอ
!!!ผู้ชายดี ๆ ก็มีนะจ๊ะ อย่าโกรธกันล่ะ
17 พฤษภาคม 2549 10:59 น.
yingtaklom
เก็บมานานใจดวงนี้
เมื่อไหร่จะมีใครเอาไปซักทีก็ไม่รู้
รอมานานและยังรออยู่
แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไร
ฟ้ายังมีดวงตะวัน
ที่คอยส่องแสงให้กันเมื่อขึ้นวันใหม่
แล้วฉันล่ะ....ไม่เห็นมีใคร
ไม่เห็นเหมือนฟ้าที่มีตะวันมาชิดใกล้..อยู่ทุกวัน
เฮ้อ!!!! น่าน้อยใจจัง
17 พฤษภาคม 2549 10:36 น.
yingtaklom
ในวันที่ฟ้าหมองหม่น
จะมีใครไหมสักคนเข้าใจฉัน
รับรู้ความรู้สึกลึกๆ ในใจกัน
ว่าความรู้สึกข้างในนั้นเป็นอย่างไร
ทุกข์ เหงา เศร้า ซึม อยู่ลำพัง
มีแต่ความอ้างว้างหวั่นไหว
น้ำตามันตกลึกลงในใจ
รอว่าวันใดจะมีใครมาปลอบกัน
ไม่รู้ว่าวันนั้นจะมาเมื่อไหร่
ไม่รู้ว่าวันใดจะมีคน ๆ นั้น
คนที่เข้ามาปลอบ..ให้กำลังใจกัน
คนที่เคียงข้างฉันอย่างจริงใจ
แต่....ก็คงไม่มี
เพราะจนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีคนชิดใกล้
ที่เข้ามาปลอบ....ด้วยความจริงใจ
ที่มี..มีแต่มาทำให้ช้ำใจ..แล้วก็จากลา
10 พฤษภาคม 2549 11:33 น.
yingtaklom
เมื่อเธอเข้ามาในชีวิต
มาลิขิตให้ชีวิตมีคุณค่า
เธอเข้ามาปลอบเช็ดรอยน้ำตา
ให้ฉันรู้สึกว่าไม่ได้ไร้ค่าอีกต่อไป
เธอเหมือนฝนที่ทำให้ชุ่มฉ่ำ
เธอเข้ามาทำให้ฉันสดใส
เข้ามาทำให้รู้สึกว่าโลกนี้น่าอยู่เพียงใด
ทำให้คนที่แพ้พ่ายมีกำลังใจ..ขึ้นมา
ขอบคุณฟ้าที่ส่งเธอมาให้
อยากบอกว่าเธอช่างมีความหมายและมีค่า
ทำให้คนที่เจ็บช้ำด้วยรอยน้ำตา
ได้รู้ว่าคนดี ๆ ที่ค้นหา..ยังมีเธออีกคน
หน้าส่วนตัว
911
