16 มิถุนายน 2552 22:20 น.
กรองแก้ว
12 มิถุนายน 2552 11:10 น.
กรองแก้ว
ตำนานรักเขียนไว้ด้วยใจรัก
เขียนขึ้นจากความสัมพันธ์อันผ่องใส
จารึกจากความทรงจำแสนอำไพ
ที่สองใจในห้วงรักร่วมถักทอ
มีทั้งความทุกข์ทนระคนหวาน
ทั้งสุขสันต์ทั้งซึมเศร้าเฝ้าเกิดก่อ
ทั้งเบื่อหน่ายทั้งชิงชังทั้งคอยรอ
นี่แหละหนอความรักมักหากัน
บังเอิญใจหลงทางอย่างเงียบเงียบ
ช่างเย็นเฉียบยิ่งนักความรักฉัน
ยิ่งดิ้นรนยิ่งประสพพบทางตัน
ใยรักฉันจึงแสนเศร้าเคล้าน้ำตา
จึงเลิกเขียนตำนานรักพักเอาไว้
รักษาใจที่ร้าวรวดและปวดปร่า
รอให้หายจากตราบาปคราบน้ำตา
แล้วค่อยมาบันทึกรักอีกซักที
ทะเลหมอกงามงดหมดจดนัก มาทายทักบัวตองงามดั่งความฝัน เย็นสายลมพลิ้วไหวคล้ายตำนาน ร่วมขับขานเพลงแห่งเขาเร้ากมล จันทร์รูปเคียวโดดเดี่ยวเสี้ยวหุบผา ดาวบนฟ้าสุกสกาวคราวฟ้าหม่น เสียงหริ่งหรีดร่ำร้องดั่งต้องมนต์ ยามได้ยลดุจสวรรค์วิมานทอง แม่ฮ่องสอนถิ่นนี้มีมนต์ขลัง งามทุกครั้งที่ได้ไปคลายทุกข์หมอง ประดับเขาอร่ามสวยด้วยบัวตอง ยามได้มองสุขฤทัยคราได้เยือน ทะเลหมอกงามตระการดั่งลานหมอก เหลืองด้วยดอกบัวตองฉายหาใดเหมือน หุบเขางามทอดไกลไม่ลางเลือน เหมือนลอยเลื่อนตรึงใจไม่อาจลืม -------------------------------------------
หน้าส่วนตัว
4505
