27 มกราคม 2553 20:19 น.
กระดาน
ตาคู่นั้น ที่เคยสบ แล้วใจหวั่น
มือคู่นั้น เช็ดน้ำตา ยามอ่อนไหว
ปากที่คอย พร่ำว่าห่วง อยู่ไม่ไกล
และหนึ่งใจ ที่เคียงข้าง ตลอดมา
คงเหลือเพียง แววตาเธอ ที่แปรเปลี่ยน
มือที่เขียน ข้อความลา อย่างช้าช้า
ปากที่บอก ว่าจะ ไม่กลับมา
หนึ่งอุรา ที่จากไป ไม่ใยดี
แต่ดวงตาคู่นี้ ยังเหมือนเก่า
มองเพียงเงา ที่จากไป จากตรงนี้
มือคอยรั้ง ใจคนที่ ไม่เคยมี
ปากยังพูด แต่วลี ว่ารักเธอ
กับ 1 ใจ ที่มั่นรัก ไม่ไหวหวั่น
รอคอยวัน เธอกลับมา อยู่เสมอ
กับอีกใจ ที่ไม่มีวัน กลับมาเจอ
เพราะใจเธอ ไม่เหลือรัก เหมือนดั่งเคย
17 กุมภาพันธ์ 2552 12:24 น.
กระดาน
เดินทางมาไกล.......
เหน็ดเหนื่อยไหม? กับการที่ต้องสู้ต่อ
ถ้าเหนื่อยนักจงพักกายพักใจให้เพียงพอ
ทิ้งความท้อแล้วลุกขึ้นเพื่อวันต่อไป
อ่านหนังสือเถอะนะ
ไว้ปะทะกับวันสอบที่เข้าใกล้
มหาวิทยาลัยรอเราอยู่นั่นไง
อีกไม่ไกลขอเพียงฮึดสู้ขึ้นมา
จะเป็นกำลังใจให้
คอยผลักเธอก้าวไปในสิ่งที่เสาะหา
อนาคตรอเธอลิขิตขึ้นมา
เพียงเธอกล้าทำตามฝันเท่านั้นพอ
20 พฤศจิกายน 2551 22:04 น.
กระดาน
'เหนื่อยไหม?'
ถามจากใจด้วยความห่วง
เหนื่อยไหมกับการที่ต้องหลอกลวง
คำทั้งปวงที่พร่ำโกหกตลอดมา
'ไม่รัก' ไม่ใช่เหรอ
เมื่อเธอไปก็ไม่รู้สึกรู้สา
ไม่ร้องไห้ ทุกข์ทน ทรมา
ไร้วาจาร้องขอให้เธอไม่ไป
แล้ว 'เพราะอะไร?'
ในหัวใจของฉันต้องหวั่นไหว
ต้องหม่นหมองเพราะเพียงไร้เธอใกล้
แทบขาดใจแค่ไม่เจอหน้าเธอ
เธอพูด"ลาก่อน"
ยังนึกย้อนถึงช้ำนี้ได้เสมอ
ทุกถ้อยคำลาปักกลางใจของคนเพ้อ
ให้ต้องเก้อปวดร้าวทุรนทุราย
ความปากแข็งทำพิษ
แม้เพียงคิดมองหน้าเธอเป็นครั้สุดท้าย
ก็ไม่กล้า ยึดทิฎฐิจนต้องเดียวดาย
เป็นคนที่ทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น
ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ
อย่าได้โกรธ โปรดกลับมา ให้พบเห็น
ฉันยอมรับผิดกับทุกสิ่งที่ฉันเป็น
โปรดละเว้นด้วยการกลับมาเหมือนเดิม
18 พฤศจิกายน 2551 22:02 น.
กระดาน
ไม่ว่าเมื่อไหร่...
ก็ยังได้ยินเสียงเธออยู่ตรงนี้
ไม่เคยลืมใบหน้าเธอได้สักนาที
ยังคงมีความทรงจำของวันวาน
เธออยู่ที่ไหน...
ได้ยินไหมเสียงใจฉันที่เรียกขาน
พร่ำบอกรักไม่ว่าผ่านไปกี่กาล
แม้เนิ่นนานก็ยังไม่เปลี่ยนไป
ฉันยังอยู่ตรงนี้...
รอคนดีกลับมาซับน้ำตาที่รินไหล
รออ้อมกอดอบอุ่นที่ยังฝังใจ
ให้อุ่นไอยามฉันไม่เหลือใคร
โปรดกลับมาหาฉัน....
ช่วยค้ำยันใจของฉันให้สู้ไหว
คอยผลักดันให้ฉันมีแรงก้าวไป
คอยเป็นแรงให้หัวใจนี้เหมือนเดิม
28 ตุลาคม 2551 21:27 น.
กระดาน
เธอไม่ต้องขี่ม้าขาวมาหาฉัน
จะมาด้วยรถคันเก่าก็ได้
แค่เพียงเธอมาหากันพร้อมหัวใจ
ที่ห่วงใยฉันเสมอทุกเวลา
เธอไม่ต้องมีปราสาทหลังใหญ่ใหญ่
แค่อยู่ใกล้ยามที่ใจฉันร้องหา
คอยเป็นเพลงบรรเลงกล่อมในชีวา
ให้รู้ว่าเธอไม่เคยห่างไกลกัน
เธอไม่ต้องมีเงินเป็นร้อยล้าน
หรือหล่อปานเทพบุตรมาสร้างสรรค์
แค่เธอคอยให้อุ่นไอรักแก่กัน
เพียงแค่นั้นฉันก็มอบใจให้เธอ
เธอไม่ต้องเป็นเจ้าชายของคนอื่น
แค่หยุดยืนให้ฉันพึ่งพิงเสมอ
เธอไม่ต้องแสนดีอย่างที่ฉันเพ้อ
แค่ตัวเธอมีรักแท้เท่านั้นพอ
เธอไม่ต้องใจดีมากที่สุด
แค่รีบรุดมาหาฉันยามร้องขอ
เพียงไม่ปล่อยให้ฉันต้องนั่งรอ
เท่านี้พอเธอก็เป็น...เจ้าชายที่แสนดี
หน้าส่วนตัว
1549
