18 เมษายน 2547 00:07 น.
กระดาษกาว
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
น้ำตามันจึงไหลแบบนี้
ก็อยากลองเกลียดเธอดูสักที
เผื่อจะรู้สึกดีขึ้นมา
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
คิดถึงความห่วงใย .. ห่วงหา
ที่ต้องแลกมาด้วยรอยน้ำตา
แต่กลับไม่มีค่ากับคนเช่นเธอ
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
ความรู้สึกมันถึงได้บาดใจอยู่เสมอ
เหมือนกับว่า ... ผ่านไปอีกกี่ปี ความรู้สึกนี้ก็ยังจะมาให้พบเจอ
ทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนเพ้อเจ้อ .. อยู่เพียงลำพัง
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
แต่สิ่งที่เธอไม่เคยจะใส่ใจ ...มันก็เป็นความหวัง
ถึงแม้บางครั้งก็อาจปะปนไปด้วยความเกลียดชัง
แต่ฉันก็ยัง .. ... ยังคงคิดถึงเธอ ..~~~
17 เมษายน 2547 22:51 น.
กระดาษกาว
ทำไมอ่อนแอแบบนี้
กำลังใจดีๆก็มีไม่ใช่เหรอ
ทำไมต้องเก็บเรื่องเศร้าๆไปฝัน ไปละเมอ
แล้วก็นอนเศร้า ..นั่งเพ้อ ..อยู่หลายวัน
เคยบอกตัวเองว่า ต้องเข้มแข็ง .. อย่าร้องไห้
แต่กลับทำไม่ได้ .. นี่เหรอฉัน ..
คนที่เคยยิ้มหัวเราะ บ้อบอ ..อยู่ทุกวัน
กลายเป็นคนน่าเบื่อ ที่นั่งรำพัน ..อยู่ทุกที
เหนื่อยแล้วนะหัวใจ ..
ทำไมนะทำไม .. ไม่ลืมไปเรื่องแบบนี้
ทำไมไม่เก็บแต่เรื่องดีๆ
ความทรงจำที่เก็บไว้นานนับปี ..ก็เอาออกมาดูสิ ..
** เผื่อจะหยุดร้องไห้สักที ..มันน่ารำคาญ **
ใคร ใคร ..ก็มองอย่างเป็นห่วง
เรื่องราวร้ายๆทั้งปวง ก็คิดว่าเป็นเหมือนพายุที่พัดผ่าน
ดึงกลับมา ..รอยยิ้มความสดใส..ที่ไม่ได้เจอซะนาน
แล้วกลับไปเป็นคนที่เบิกบานของใครๆ
มองสิ .. มองกระจก
เห็นมั้ย .. ว่าคุณค่ามันตก ..มันต่ำ ขนาดไหน
เช็ด ล้าง ..เสียทีได้ยินมั้ยใจ
จะได้มองอะไร ให้ สด - - ใส .. อย่างที่เคยเป็น
.. ** นั่งพูดกับตัวเอง .. แต่ทำไมทำไม่ได้สักที ..
เมื่อไหร่จะเลิกอ่อนแอสักทีนะ .. ใจเรา **
17 เมษายน 2547 00:01 น.
กระดาษกาว
นอนได้แล้วนะ .. หัวใจ
หลับตาแล้วลืมเรื่องต่างๆไป ..ให้หมดสิ้น
หลับไปพร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลริน
ปล่อยหัวใจให้โบยบินไปตามสายลม
อย่านะ .. อย่าฝันถึงมันอีก
รีบติดปีก .. หลีกไป ให้ไกลจากฝันที่ขื่นขม
หลบความเศร้า .. ความระทม
อย่าไปจม ..อยู่กับสิ่งไม่ดี
ลืมสิ ... ไหนบอกจะลืมไง
ขอปล่อยอารมณ์ ..ปล่อยหัวใจ นะคืนนี้
ขอเวลาแค่ไม่กี่นาที
อยากจะหลับฝันดี ..แม้เพียงคืนเดียว
หลับสิ ...หลับตาลง
อยากจะร่ายเวทมนต์ว่าจงหลับไหลออกไปจากใจที่คดเคี้ยว
ลืมไปเลย .. แม้จะเพียงคืนเดียว
คืนที่ไม่มีความโดดเดี่ยว ..ออกมาข้องเกี่ยวพร้อมๆกับน้ำตา
16 เมษายน 2547 15:27 น.
กระดาษกาว
นั่งอยู่คนเดียวในมุมมืด
ถอนหายใจ .. เพื่อยืดระยะเวลาความเหงา
อยู่คนเดียวบ้าง มันก็ดีเหมือนกันนะใจเรา
เผื่อจะได้เลือกเอา ..แต่สิ่งดีๆ
นั่งจมอยู่กับความคิด
ความทุกข์ที่เคยปกปิดอยู่ในใจดวงนี้
ร้องไห้ออกมา ..ปล่อยให้น้ำตาชะล้างความเศร้าที่มี
ที่มันชักจะมากขึ้นทุกทีนะเรา
นั่งฟังเสียง ..เสียงหนึ่ง
เสียงที่ดังอื้ออึง อยู่ในความเงียบเหงา
มีเสียงของหัวใจกระซิบเบาๆ
ว่าช่วยลืมเรื่องเก่าๆทิ้งไป
นั่งฟังเสียงที่ใจมันบอก
ว่าจะหลอกตัวเองไปถึงไหน
หยุดเถอะ ..หยุดร้องไห้เสียทีได้ยินมั้ยใจ
อย่าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไป เพราะมันคงจะรับไม่ไหว ..
. กับใจที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตา
16 เมษายน 2547 14:36 น.
กระดาษกาว
นั่งอยู่คนเดียวในมุมมืด
ถอนหายใจ .. เพื่อยืดระยะเวลาความเหงา
อยู่คนเดียวบ้าง มันก็ดีเหมือนกันนะใจเรา
เผื่อจะได้เลือกเอา ..แต่สิ่งดีๆ
นั่งจมอยู่กับความคิด
ความทุกข์ที่เคยปกปิดอยู่ในใจดวงนี้
ร้องไห้ออกมา ..ปล่อยให้น้ำตาชะล้างความเศร้าที่มี
ที่มันชักจะมากขึ้นทุกทีนะเรา
นั่งฟังเสียง ..เสียงหนึ่ง
เสียงที่ดังอื้ออึง อยู่ในความเงียบเหงา
มีเสียงของหัวใจกระซิบเบาๆ
ว่าช่วยลืมเรื่องเก่าๆทิ้งไป
นั่งฟังเสียงที่ใจมันบอก
ว่าจะหลอกตัวเองไปถึงไหน
หยุดเถอะ ..หยุดร้องไห้เสียทีได้ยินมั้ยใจ
อย่าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไป เพราะมันคงจะรับไม่ไหว ..
. กับใจที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตา
หน้าส่วนตัว
706
