13 เมษายน 2547 16:03 น.
กระดาษกาว
ความรักของฉันก็เหมือนนก
ไม่ชอบที่จะอยู่ในอ้อมอกของใครนานนักหนา
เลือกที่จะโบยบินอยู่บนท้องนภา
มีอิสระ .. หากเมื่อยล้าก็หาที่พักใจ
หากเธอคิดจะรักกับนกอย่างฉัน
ก็ต้องมาตกลงกัน ว่าเธอจะรับได้หรือไม่
เพราะนกตัวนี้ ..คงไม่เหมือนกับนกของใครๆ
ที่จะยอมรับได้ ..หากต้องโดนขังจิตใจอยู่ตลอดเวลา
ข้อต่อรองของนกตัวนี้
ก็แค่อยากให้เธอคนดี ..เหมือนดั่งฟากฟ้า
ที่โอบล้อมความรักไว้ในสายตา
รู้คุณค่าของกันและกัน
ท้องฟ้ากับนกตัวน้อย
ที่ยอมปล่อยให้นกบินได้ตามใจฉัน
มีความสุข .. มั่นคง .. ทุกคืนวัน
ด้วยความรู้สึกดีๆ ที่ถูกแบ่งบัน ของสองเรา
แม้ฉันจะบินไป ..ไกลแสนไกล
อยู่ที่ไหน ก็ไม่เคยมีความเหงา
เพราะฉันรู้ว่ายังมีความรู้สึกดีๆระหว่างเรา
คอยเป็นเงา ..ตามติดใจ ..ทุกเวลา
รับรองว่านกตัวนี้
จะไม่บินหนี..ตราบใดที่เธอยังเห็นคุณค่า
ขอแค่เธอยังห่วงใย ไม่เย็นชา
แล้วฉันจะบินไปอยู่ใต้ฟ้า .ที่เป็นของเธอ
13 เมษายน 2547 15:56 น.
กระดาษกาว
ฉันน่ะ ..เป็นคนที่รักเธอ
ห่วงใยเสมอ ยามเธออยู่ใกล้
มีอาการเต้นตูมตาม ไปทั้งใจ
ไม่มีวันใด .. ไม่คิดถึงเธอ
แต่เขาน่ะ เป็นคนที่เธอรัก
คนที่ฉันมักได้ยินว่าเธอเป็นห่วงอยู่เสมอ
คนที่เธอคอยคิดถึง ..คอยละเมอ
คนที่ใจของเธอ ..คอยเฝ้าเพ้อ ..อยู่ทุกวัน
ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน
คนสองคนที่มองเพียงผิวเผินก็คงไม่แตกต่างอะไรนัก ..เขากับฉัน ..
แต่ทำไมนะ ระยะห่างของความผูกพัน
ของเขากับของฉัน ..ช่างแตกต่างกัน .ราวฟ้ากับดิน
เข้าใจ .. ว่าเธอเลือกเขา
เข้าใจ .. ว่าเรื่องระหว่างเราก็คงจบสิ้น
เข้าใจ .. ว่าคงไม่มีคำว่าห่วงหาให้ได้ยิน
เข้าใจ .. ว่าตอนนี้ใจเธอก็คงโบยบินอยู่กับใครอีกคนบนฟ้าไกล . ~~~~
11 เมษายน 2547 16:55 น.
กระดาษกาว
ทำอะไรไป ..รู้ตัวรึป่าว
รู้มั้ยว่าทำให้เรื่องราวใหญ่โตแค่ไหน
เธอกำลังทำให้เพื่อนสองคนกับใจสองใจ
แตกสลายไปโดยไม่มีวันกลับคืน
ก่อนหน้านี้ ..เธอรักอยู่กับเพื่อนของฉัน
บอกว่าไม่มีวันเปลี่ยนใจเป็นอื่น
ฉันก็ยินดีกับมิตรภาพที่เธอหยิบยื่น
ยิ้มระรื่นเมื่อเห็นเธอกับเขาเดินคู่กัน
พอมาวันนี้ . เธอกลับทิ้งความรักนั้นไป
เธอบอกว่าเปลี่ยนใจ แล้วหันมารักฉัน
โอ้โหฉันล่ะเชื่อ ..กับสิ่งที่เธอให้กัน
ลืมไปแล้วรึป่าวว่าวันนั้นเราอยู่ในฐานะอะไร
ทำไม่ได้หรอกนะ . เพราะเธอเป็นแฟนของเพื่อนรัก
ฉันจะปล่อยให้เพื่อนอกหัก .. แล้วมารักกับเธอคงเป็นไปไม่ได้
ก็สัญญากันแล้วว่าเราสามคนจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
แล้วทำไมวันนี้ถึงมารวนเร
ลืมความคิดนี้ไปเลย
แล้วทำตัวเหมือนที่เคย ที่เธอบอกว่าจำเจ
ให้ความรักกับเขา ..ให้สมกับที่เพื่อนของฉันทุ่มเท
ไม่ต้องมาโมเม..เพราะยังไงเราก็เป็นไม่ได้เกินกว่าเพื่อนกันหรอกเธอ .
เฮ้ย .
10 เมษายน 2547 17:26 น.
กระดาษกาว
คำว่ารักในใจเธอ ซ่อนอยู่ไหน
อยู่ส่วนใด อยู่ตรงไหนของใจนี้
อยากจะให้ช่วยเปิดใจรับฉันให้เข้าไปดูสักที
เผื่อจะพบจะเจอภาพฉันคนนี้อยู่ภายใน
รึว่ามันอาจจะอยู่ลึก
จนฉันนึกไปเองว่าเธอไม่มีคำว่ารักให้
ท่าทีของเธอบางครั้งก็ดูเหมือนไม่ใส่ใจ
แต่บางครั้งก็กลับห่วงใยเกินเพื่อนกัน
รู้ตัวมั้ย ..ว่าเธอทำเอาฉันสงสัย
ไม่รู้เลยว่าอะไรคือความรู้สึกจริงๆที่เธอให้กับฉัน
เพื่อน รึว่าคนรักกัน
บอกมาเถอะ .. ใจมันจะได้หายสงสัยสักที
ไม่ต้องกลัว ..ไม่ต้องเกรงใจกันนะเธอ
ฉันน่ะ ..รับได้เสมอ .. ทั้งดีและไม่ดี
ถึงคำตอบอาจจะไม่ตรงกับความรู้สึกของฉันคนนี้
แต่ยังไงก็จะยังมีมิตรภาพของเราอยู่ตรงนี้ .. ตรงที่เดิม ..
8 เมษายน 2547 21:40 น.
กระดาษกาว
เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
ในคืนที่อ้างว้าง เงียบเหงา
ฟังเสียงจันทร์ กระซิบเบา เบา
คิดถึงเรื่องของเราที่เพิ่งจบไป
จันทร์บอกว่า .. อย่าเสียใจ
รับรองได้ว่า ..จันทร์จะอยู่ข้างๆไม่ไปไหน
จะให้ท้องฟ้า ดวงดาว ..มาช่วยปลอบโยนจิตใจ
ให้สายลม ..พัดพาความทุกข์ไป ห่างจากตัว
ขอบคุณนะจันทร์เจ้าขา
ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า ..คนอย่างฉันก็มีค่า ในวันที่มืดสลัว
ขอบคุณที่ให้แสงสว่างกับใจที่มืดมัว
ขอบคุณที่ทำให้ความกลัวห่างหายไป
สายลมก็เริ่มพัดพาความสุขกลับมา
บอกว่าไม่เป็นไรหรอกนะ เรามาเริ่มกันใหม่
ลืมคนใจร้าย .. แล้วทำหน้าตาให้สดชื่นทั้งกายและใจ
แล้วก็เริ่มยิ้มรับวันใหม่ของตะวัน
หน้าส่วนตัว
1785
