หน้าส่วนตัว
เขียนเรื่องนี้มาถึงเรื่องที่หกร้อย
ฝากเศร้าสร้อยเสียใจและเสียขวัญ
ไทยโพเอมคือความรักในทุกวัน
ที่อดทนสร้างฝันหวังทำดี..
แต่ทำไมใจดวงนี้ช่างอ่อนล้า
ราวกับว่าหลงในทะเลทรายอยากคิดหนี
ใจเดียวดายไร้หวังใดในชีวี
ราวไม่มีหัวใจอยู่ในตน...
ขอหยุดพักจากไปสักระยะ
ไม่สัญญาจะคืนหลังกลับอีกหน
หนีความทุกข์ในหัวใจที่มืดมน
หนีวกวนในโลกฝันไร้เกียรติใด
ขอมอบช่อดอกไม้ก่อนลาจาก
สำหรับคนมากน้ำใจเคยปลอบขวัญอย่าหวั่นไหว
ไม่ใช่ความผิดของใครใคร
เพียงหัวใจ..หมดสิ้นแล้ว..ขอจากลา!
ทะเลขวัญ 23 เม.ย. 2545 22:04 น. - ID 14388 
842
4
0
23 เมษายน 2545 22:44 น. - comment id 47205
พักใจไปสักประเดี๋ยว แต่อย่าเลี้ยวหายไปไหน จะรอด้วยรักจากใจ กลับมาใหม่มาพบกัน
24 เมษายน 2545 21:20 น. - comment id 47404
ขวัญซาบซึ้งใจจนหลั่งน้ำตากับการได้รับเกียรติจากทั้งสองท่านที่ถือว่าเป็นสุดยอดของกวีรุ่นพี่ของน้องๆ ที่ห่วงใยและมีน้ำใจรินรดให้ใจดวงร้าวมีพลังขึ้นอีกครั้งนึง..สัญญาว่าจะกลับมาในไม่ช้า..เพราะชีวิตนี้วันคืนมีชีวิตไม่เหงาดายเพราะได้ระบายวาดฝันเป็นงานเขียน..
24 เมษายน 2545 21:21 น. - comment id 47405
คิดว่า..แม้ใจจะแสนเศร้ากับบางคนและบางเรื่องราว..แต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า..ทำไมเราต้องทำลายฝันทำลายงานที่เรารัก..อยากทำไปด้วย.. วันนี้ฝนหลงฤดูพรมพร่างแค่ดอกแก้วร่วงพราวก็อยากบอกเล่าถึงความงดงามในใจ แด่ทุกคนที่รัก ฉะนั้นไฉนเลยจะร้างราเวทีนี้ไปได้นานนะคะ
24 เมษายน 2545 21:22 น. - comment id 47406
ขอบคุณนะคะ..พี่ดอกคูน และพี่น้ำผึ้งป่าที่ขวัญคิดว่าเข้าใจขวัญตลอดมา ด้วยรักค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
