ลูกสาวมอเตอร์ไซด์

ส่องหล้า


ลูกสาวห้อยท้ายก่ายเกาะ               โอบเลาะรอบเอวพ่อไว้
นั่งนิ่งท้ายมอเตอร์ไซด์                  ซอกซอนชอนไชในเมือง
ยั้วเยี้ยหยุบหยับยุ่งยาก                 โยงอยากย่ำไปย้ายเยื้อง
รุมเร้าเรื่องราวรุ่งเรือง                   ล้วนเรื่องถนนหนทาง
ทางทั่วมีช่องล่องลอด                      สอดขวามาซ้ายย้ายขวาง
เลี้ยวปาดตัดหน้าด่าไปพราง          เบรกค้างยังย้ายส่ายทัน
ฝุ่นควันคลุ้งเคล้าเข้ายุด                 รั้งฉุดกระชากลากฝัน
สาวน้อยยังเกาะเอวมั่น                  มุ่งดั้นสู่วันแห่งชัย
สายลมพัดโหมโบขาว                     กลิ่นคาวฝุ่นควันหวั่นไหว
โบขาวโบคล้ำฝุ่นไคล                     แกว่งไกวท้าทายฝุ่นควัน
หลังไหล่สะพายกระเป๋า                  วิชาแห่งเจ้าเฝ้าฝัน
สาวน้อยพลังสำคัญ                        แบกบุกบากบั่นจริงจัง
แออัดอึกอักอ้ำอึ้ง                            ติดตรึงตีบตันพรั่นหวัง
หัวใจสิ้นไร้กำลัง                            คับคั่งผู้คนหนทาง
กระบะโผย้ายเข้าแหย่                   รถเก่งวิ่งแร่เข้าขวาง
รถเมล์จอดเอียงเบี่ยงทาง              ผู้คนต่างหวังทางไป
ช่องเล็กเคยลอดก็ลด                     เกินเลี่ยงกำหนดพิสัย
เบรกนั้นไม่ทันดั่งใจ                     เสียงโครมสิ้นไร้กำลัง
สาวน้อยร้างท้ายให้เกาะ                กระเด็นลิ่วเลาะพลัดหวัง
โบขาวด่าวดิ้นภินท์พัง                    รอยเลือดเกรอะกรังค้างโบ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2546 11:04 น. - comment id 152684

    เศร้าจังเลยค่ะ
  • ลำน้ำน่าน

    8 กรกฎาคม 2546 14:33 น. - comment id 152735

    อ่านแล้วลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมอเตอร์ไซด์ห้างคันนั้น  สุดท้ายลงเอยที่ความเศร้า 
    
    เขียนได้งามนะครับ  
    ชื่นชมด้วยใจครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน