หน้าส่วนตัว
คำหยาด...คนให้...ล้นในใจนิมิต
คมความคิด...รู้สึก...หวานนึกถึง
คำอื่นใดไม่เหมือนเตือนรัดรึง
เธอ...หยาดซึ้งตรึงจิตสนิทนาน
หนึ่งคำหยาดวาทสมคารมรัก
ใจประจักษ์...หนักแน่นแทนคำหวาน
อาบละมุนอุ่นละไมใคร่เบ่งบาน
ความต้องการ...ขานรับ...สำหรับเธอ
เสียดายใจใครเลือนดั่งเดือนลับ
หวังสดับรับคำหวานนานรอเก้อ
สิ้นคำหยาดวาดคำยินพร่ำเพ้อ
น้ำตาเผลอเอ่อคลอ...ล้อหรือไร
เคยคำหยาดบาดในใจรู้สึก
หวานคำลึกผลึกหลอนคนอ่อนไหว
ห่วงคนห่างพรางหนีอยู่ที่ใด
รู้หรือไม่ใครมิถึงที่คิด
หนาวน้ำค้างพร่างพรมเย็นลมดึก
นาน...นิ่ง...นึกดึกใดไม่เอื้อนอิด
หอมละมุนอุ่นแอบแนบจุมพิต
พริ้มสนิทก่อนนิทรา...ไม่กล้าลืม
ดึกแล้วหนอขอลาขอบฟ้าไหน
ท ะ เ ล........ไกลไปมิถึงที่ปลื้ม
เจ้าพระยาพาใจใครเลือนลืม
กลับบ้านดื่มด่ำดง.......อย่าหลงใคร
๑๑๑๑๑๑๑
suprapai 18 ก.พ. 2547 03:02 น. - ID 46975 
1289
2
0
18 กุมภาพันธ์ 2547 03:28 น. - comment id 217779
งานงามดีคะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 12:06 น. - comment id 217814
เคยคำหยาดบาดในใจรู้สึก หวานคำลึกผลึกหลอนคนอ่อนไหว ห่วงคนห่างพรางหนีอยู่ที่ใด รู้หรือไม่ใจยังย้ำคำหยาดเธอ เพราะดีจังค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 20:38 น. - comment id 218015
เสียดายใจใครเลือนดั่งเดือนลับ ไม่เคยกลับมาหาทุกคราห่าง เหลือเพียงเราคนเดียวเปลี่ยวอ้างว้าง เมื่อเขาห่างแสนไกลไม่กลับมา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด