โดดเดี่ยว(2)

ดวงจันทร์

ฉันยีนอยู่ตรงนี้
ฉันไม่มีปีกบินหนีไปไหน
ฉันยังต้องอยู่ตรงนี้ต่อไป
ฉันยังต้องอยู่กับใจที่ร้าวราน
ฉันยังอยู่ตรงนี้
ที่ซึ่งมีน้ำตาเป็นยาสมาน
รอยความบอบช้ำของวันวาน
รอยความทรมานที่แผ่ซ่านทุกอณู
ฉันจะยังอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ทุกคนทุกผู้
ลืมเหลียวแลและแลดู
ว่ายังมีฉันอยู่รับรู้ความเป็นไป
และฉันก็จะยังอยู่ตรงนี้
อยู่รับรู้สิ่งที่ฉันสามารถเห็นเองได้
อยู่โดยไม่ง้อไม่แคร์อะไร
อยู่ด้วยความจริงใจถ้าใครต้องการ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน