ดาวไร้เดือน

ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง

*เห็นดาวน้อยลอยคว้างกลางเวหา
แต่จันทราไม่อยู่คู่ชิดใกล้
แสงริบหรี่เลือนลางจางลงไป
หมดไสวแสงสาดขาดพลัง*
*เคยส่องแสงแรงประกายพรายพร่างฟ้า
ทั่วนภาส่องสว่างสร้างความหวัง
พอจันทร์หายประกายลดหมดกำลัง
เปรียบเหมือนดั่งคนไร้คู่อยู่เหมือนตาย*
*ฝนโปรยปรายคล้ายดั่งดาราไห้
ความเสียใจมาเยือนเดือนไม่ฉาย
คงร้องร่ำเรียกคู่อยู่มิคลาย
จันทร์ที่หมายอยู่ไหนใจคร่ำครวญ*
*ไม่นานนักพักหนึ่งถึงคราหยุด
อาจจะฉุดคิดจันทร์ใจผันผวน
คงหลบชื่นฟ้าอื่นไกลใจเรรวน
ไม่คิดหวนเคียงดาวร้าวรานใจ*				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน