๕๖ ผู้คนลือลั่น..โจษจัน..ว่ากล้าเกิน ในหัวใจ ...เธอไม่เคยสะเทิ้น...หรือหวั่นไหว จะกี่ร้อย ...พันคำพร่ำมา.....เธอไม่สะท้านใจ ในฤทัย ....ทำด้วยอะไร.......หรือไร้หัทยา บางหนแห่ง.....ที่เหงาเงียบ...และเฉียบขรึม ใครบางคน......ยืนซึม........เหมือนคอยท่า ฉันสงสัย.......น่าสงสาร.......หรือมารยา แต่เงยขึ้น เห็นสายตา ฉันจังงัง ตาคู่หนึ่ง ซึ่งวาบวาม และเรืองโรจน์ ใช่เสือโหด หรือโกรธเกรี้ยว เชี่ยวมนต์ขลัง แต่ลึกล้ำ เริงประกาย กล้าพลัง ได้หยุดยั้ง........รั้งนาที ที่กลับกลาย ลืม....ความเงียบ เหงา ....เศร้า....รันทด ลืม.....ให้หมด.........รัก..........สลาย ลืม.......ถ้อยคำ.........ที่ว่า........รัก...เธอ..แทบตาย ลืม.....เหมือนคล้าย.....ไม่เคยเจอ....เธอ....สักครา พอลืมได้.....ในยามยุ่ง ....มุ่งหน้าที่ แต่ทุกที ที่ยุ่ง..เมิน....เผชิญหน้า เห็นแววรัก ยินดี ที่สายตา แสงจัดจ้า พ่ายแพ้ตา....คราที่มอง...
4 กันยายน 2546 20:22 น. - comment id 165410
ตาคู่นั้นฉันเห็นเป็นผวา เธอจ้องมาหน้าเคร่งเล็งที่ฉัน ใจจึงสั่นหวั่นไหวอะไรกัน ผิดหรือนั่นฉันงงไม่หลงเธอ (โปรดติดตามบทต่อไปในเร็วๆนี้)
4 กันยายน 2546 22:34 น. - comment id 165476
รู้ตัวเจ้า ไยเขากลับ ไม่รับรู้ นิ่งเฉยอยู่ ตลึงแล แพ้ขายหน้า ไปพูดจา เถิดหน้ามล สนทนา แววสายตา สื่อสาร หวานหรือตรม
4 กันยายน 2546 23:33 น. - comment id 165503
เห็นสายตาความรักประจักษ์มั่น ทำให้ฉันหวั่นไหวให้ถลาโถม เห็นสายตาคู่นั้นที่แทะโลม ทำให้ฉันเกือบหกล้มด้วยสายตา ***กลอนบทนี้น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
5 กันยายน 2546 00:35 น. - comment id 165522
อ่าา พี่ tiki แล้วกลอน มงคล ละครับ ไม่สานต่อหรือครับ อิอิ .... โพสไปแค่ 2 ประการ เองนะครับ ขาดอีก 34 ประการ 5555 **** แวะมาแซวเล่นครับ ... กลอนดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่าน ^^
5 กันยายน 2546 08:36 น. - comment id 165537
เพียงสายตาสื่อสารอ่านประเด็น มิอาจรู้สิ่งเร้นที่ซ่อนไว้ ลึกและลับสลับซ้อนภายใน เกินหยั่งได้ ตราบเมื่อใจสัมผัส + (บางครั้งใช้ใจสัมผัสก็ยังลึกเกินจะค้นหา เพียงสายตา...ก็ยังไม่อาจรู้ว่าคิดเช่นไร) สวัสดีค่ะพี่ทิกิ...แอบส่งรอยยิ้มมากับสายลม เช้า ค่ะ + วาพราวไม่ได้ลงทะเบียนเช่นเคย
5 กันยายน 2546 10:11 น. - comment id 165555
..สะทกสะท้านพล่านจิตร ยามชิดเคียงใกล้หมายจ้อง สบตาคราได้หมายปอง เป็นต้องหลบเร้นเบนหน้า รู้แน่แพ้ยับอับเกิน เคอะเขินเกินไปไม่กล้า กี่ครั้งกี่หนกี่ครา ถอยมาตั้งหลักทุกที
5 กันยายน 2546 10:44 น. - comment id 165566
ตาคู่นั้นฉันเห็นเป็นผวา เธอจ้องมาหน้าเคร่งเล็งที่ฉัน ใจจึงสั่นหวั่นไหวอะไรกัน ผิดหรือนั่นฉันงงไม่หลงเธอ (โปรดติดตามบทต่อไปในเร็วๆนี้) จาก : นกตะวัน รหัส - วัน เวลา : 168293 - 04 ก.ย. 46 - 20:22 คุณนกตะวัน...ตาคม...ช่างสมชื่อ กล้าท้าหือ กับรถไฟ มาทั้งสาย กี่ขบวน ชวนมา แว่วท้าทาย แล้วอะไร แววตาสาย..จะเกรงกลัว ใช่ไหมนะคะ
5 กันยายน 2546 10:47 น. - comment id 165567
อ่าา พี่ tiki แล้วกลอน มงคล ละครับ ไม่สานต่อหรือครับ อิอิ .... โพสไปแค่ 2 ประการ เองนะครับ ขาดอีก 34 ประการ 5555 **** แวะมาแซวเล่นครับ ... กลอนดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่าน ^^ จาก : เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน รหัส - วัน เวลา : 168405 - 05 ก.ย. 46 - 00:35 อ่า...ง่ะ...เค้าเรียกกลอน intermission ภาคพักรบ น่ะฮ่ะ
5 กันยายน 2546 10:52 น. - comment id 165568
เพียงสายตาสื่อสารอ่านประเด็น มิอาจรู้สิ่งเร้นที่ซ่อนไว้ ลึกและลับสลับซ้อนภายใน เกินหยั่งได้ ตราบเมื่อใจสัมผัส + (บางครั้งใช้ใจสัมผัสก็ยังลึกเกินจะค้นหา เพียงสายตา...ก็ยังไม่อาจรู้ว่าคิดเช่นไร) สวัสดีค่ะพี่ทิกิ...แอบส่งรอยยิ้มมากับสายลม เช้า ค่ะ + วาพราวไม่ได้ลงทะเบียนเช่นเคย จาก : วาพราว รหัส - วัน เวลา : 168420 - 05 ก.ย. 46 - 08:36 มองตาคม.......คู่นั้น...ขวัญผวา มิรู้ว่า....คมสายตา...มาไม้ไหน อยากรู้นัก...จักล้วงลึก...กลางผลึกใจ ซ่อนอะไร....ไว้มากมาย...จากสายตา
5 กันยายน 2546 10:57 น. - comment id 165571
..สะทกสะท้านพล่านจิตร ยามชิดเคียงใกล้หมายจ้อง สบตาคราได้หมายปอง เป็นต้องหลบเร้นเบนหน้า รู้แน่แพ้ยับอับเกิน เคอะเขินเกินไปไม่กล้า กี่ครั้งกี่หนกี่ครา ถอยมาตั้งหลักทุกที จาก : รหัสสมาชิก : 2353 - ผีขี้เมา รหัส - วัน เวลา : 168438 - 05 ก.ย. 46 - 10:11 วันนี้...พี่ฟื้น...แต่เช้าหรือ?? ตาปรือปรือ...มันไม่คม...สมที่ขาน แว่วได้ยิน...ใครชวนกัน...ไปรับประทาน ยอดอาหาร..ยอดข้าว...เคล้าสายลม คงเจอพิษ...ไข้น้ำค้าง รุ่งสางละมั้ง หรือเซซัง...ตาแดง....แกล้งยอผม รูปไม่หล่อ...พ่อไม่รวย...แต่ตาคม อีกคารม...เป็นต่อ...หล่อเป็นรอง แซวน้าเล่นค่ะ
5 กันยายน 2546 23:45 น. - comment id 165743
รู้ตัวเจ้า ไยเขากลับ ไม่รับรู้ นิ่งเฉยอยู่ ตลึงแล แพ้ขายหน้า ไปพูดจา เถิดหน้ามล สนทนา แววสายตา สื่อสาร หวานหรือตรม จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 168359 - 04 ก.ย. 46 - 22:34 ต่างคนต่าง.....ตะลึงลา...ด้วยหน้าที่ ตะลึงแล...แม่งามนี้....ก็เพียงหลง เห็นรูปสวย....งามระทวย...อาจงวยงง เธอแพ้ใจ...และแพ้ตรง...คมลูกตา จะสื่อสาร...ด้วยวาจา...ประสาซื่อ น้องชัยชนะ...คงไม่ถือ...อื้ออึงหนา แน่ะไปร้อง....ว่าพี่ เสียต๊กอุรา... ค่า ค่า ค่า ...พี่มาคุย...กะคนดี แล้วนะ..