ชีวิตสอนชีวิต.........ตอน สอง.(๒)....วัยทารก

tiki

กลอนบทนี้
จึงขอทดแทนพระคุณชาติที่รักของข้าฯ
จึงขอทดแทนพระคุณศาสนาซึ่งบ่มจิตใจมา
จึงขอทดแทนพระคุณพระบรมราชวงศ์ซึ่งหล่อเลี้ยงตระกูลปู่ยาตายายข้าฯ
จึงขอทดแทนพระคุณพ่อ พระคุณแม่
จึงขอทดแทนพระคุณครูทุกคน ทุกสถาบันที่เรียนมา
บทนี้เริ่มแต่สตรีวรนาฏ...ที่เก่าที่เดิม..บนถนนที่มีรถรางวิ่งเดิมนั่นแหละค่ะ
และที่จะเว้นขอบคุณมิได้เลย คือท่านเจ้าของเว็บทั้งหลายที่กรุณาให้คุณทิกิ tiki 
ไปเขียน เขียน เขียนไว้เปลืองหน้าเว็บเค้านั่นแหละ ค่ะ
โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	

ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	
@	แม่ฝ่าคลื่น		ลมชีวิต		คิดหวนไห้
จะลำบาก		ยากอย่างไร		ตอนมีฉัน
เมื่อคลอดแล้ว	ต้องทุกข์ยาก	ลำบากครัน
มีลูกหญิง		ต้องคุ้มกัน		เกินพรรณนา.........( ๑๓)
	@	อีกตัวฉัน	ครั้นเกิดมา	ก็น่าเกลียด
ตัวดำดำ		แม่นึกเหยียด		เมื่อเห็นหน้า
ไม่เห็นสวย	ไม่น่ารัก		เหมือนปลาร้า
แต่พ่อว่า		ช่างเถอะน่า		มันน่ารัก.........( ๑๔)
	
     ชีวิตสอนชีวิต				ตอน สอง	(๒)	วัยทารก   
@	เวลานั้น	แม่มีสวน		อยู่ที่ตราด
พ่อสร้างคอก	ม้าฟืดฟาด		ข้างที่พัก
ฉันคงซน		แม่คอยห้าม		ตามว่าทัก
เล่นไปหมด	สนุกนัก		สวนทุเรียน........( ๑๕)
	@	ส่วนบ้านเรา	ที่ศรีย่าน	ปู่ย่านั้น
พาคุณอา		สองสามคน		มาอ่านเขียน
คุณอาน้อย		ทั้งสามนั้น		ต่างพากเพียร
ยังเล่าเรียน		พักเฝ้า		บ้านเรากัน.........( ๑๖)
	@	แม่เล่าว่า	ในครานั้น		เงินท่านหนา
มีการค้า		อยู่เมืองตราด		พลอยฉายฉัน
คราท่านเข้า	เมืองกรุงเทพฯ	 พบเพื่อนพลัน
แจกทั้งนั้น		ของสวยงาม		อร่ามตา.........( ๑๗)
	
	@	แต่ต่อมา	คราวิโยค	โศกสลด
เงินต้องหมด	อีกอัคคี		ไหม้หมดป่า
ลามต้องสวน	ทุเรียนแม่	หมดพารา
เจ็ดสิบไร่	ของแม่หนา	หมดวอดวาย.........( ๑๘)
	@	แม่ลงทุน	มากคุณค่า		กว่าห้าปี
กลายเป็นหนี้	แสนเศร้า		หมดความหมาย
ชวนคุณพ่อ	กลับมาอยู่	คู่เคียงกาย
ใจสลาย			ทรัพย์วอดหมด		อดหนทาง.........( ๑๙)
	@	พอเข้ามา	อยู่ศรีย่าน		บ้านซอยหนึ่ง
ลูกเข้าเรียน	โรงเรียนซึ่ง		เก่งฝรั่ง
พี่สองคน		อยู่ยออัน	-	นาดาร์คดัง
สตรีวรนาฏ	ตัวฉันหวัง	เข้าอนุบาล.........(๒ ๐)
	@	.น้องคนเล็ก	ครานั้น		ก็เกิดแล้ว
แม่หมดแรง	เสียงแผ่ว		ไม่คิดอ่าน
กลุ้มแสนกลุ้ม	ลูกก็รุม		แม่รำคาญ
แต่แม่นั้น		งามสคราญ		เหมือนเทพธิดา........(๒ ๑)