พ่อ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

พ่อสถิตอยู่ในหัวใจลูก
ไม่เคยทุกข์ท่วมท้นหรือบ่นหา
ตั้งแต่เกิดไม่เคยเห็นหน้าตา
รู้แต่ว่าพ่อทิ้งไปเมื่อในท้อง
ไข่แล้วทิ้งเหมือนยุงที่บินว่อน
มาพักนอนปล่อยไข่ริมขอบหนอง
ลูกเติบโตงดงามตามครรลอง
บุญปกป้องโดยแท้ได้แม่ดี
เพียงสำนึกว่าพ่อผู้ก่อเกิด
ยกให้ท่านผู้ประเสริฐหลบหน้าหนี
อัสสุจิตัวใหญ่แม่ได้ฟรี
เกิดมากู้ศักดิ์ศรีของบิดา
ก้มกราบพระสวดมนต์ก่อนจะนอน
พ่อมีบุญปางก่อนกลับมาหา
จะเลี้ยงดูให้สดใสวัยชรา
แทนคุณท่านที่กรุณาก่อเกิดกาย...				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    3 ธันวาคม 2546 16:45 น. - comment id 187276

    อ่านแล้วอึ้งเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
  • ผีขี้เมา

    3 ธันวาคม 2546 20:23 น. - comment id 187372

    ทุกวันนี้...มีเด็กถูกทิ้งมากเลย
    ทั้งพ่อ...แม่..
    
    
  • วรรณกาญจน์

    3 ธันวาคม 2546 23:08 น. - comment id 187409

    อย่างนี้เข้าข่ายเปลี่ยนวิกฤต ให้เป็น โอกาส ได้มั้ยจ๊ะ ~^_^~
  • อัลมิตรา

    3 ธันวาคม 2546 23:31 น. - comment id 187419

    ด้วยพ่อมีบุญคุณอันใหญ่หลวง 
    ที่คอยห่วงดูแลและรักษา 
    จวบลูกน้อยเติบใหญ่กายโตมา 
    ขอวันทาพระคุณที่จุนเจือ 
    
    ลูกขอกราบแทบตักพร้อมรำลึก 
    พร้อมทั้งตรึกคำสอนตอนเอื้อเฟื้อ 
    เปรียบคนข้ามธารโตรกโยกลำเรือ 
    ก็หวังเพื่อลูกรอดปลอดภัยตน 
    
    แม้นลูกยังเป็นเด็กแลเล็กนัก 
    ยังตระหนักความจริงอิงตามผล 
    พระคุณพ่อยิ่งกว่าหล้าท้าสกล 
    เกินจะด้นเขียนอ่านเป็นกานท์กลอน 
    
    หลายขวบปีที่ผ่านกาลยังแจ้ง  
    ขอแสดงอีกครั้งดั่งอักษร 
    อีกชั้นฟ้าเทวาข้าพฯ ขอพร 
    ให้สุขย้อนแด่พ่อ..ขอขอบคุณ 
    
  • พุด

    4 ธันวาคม 2546 14:30 น. - comment id 187533

    คุณพ่อพุดยังอยู่ค่ะ
    พุดภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อ
    ที่ใครก็บอกใจดี ใจกว้าง
    และที่สำคัญเสียสะและรักลูกมากเหลือเกิน
    ..
    ฤกษ์..พุดซึ้งใจ
    ที่ฤกษ์ให้กำลังใจพุดตลอดมานะคะ..
    ให้รับรู้ในโลกฝันโลกเนต
    พุดมีฤกษ์ในความทรงจำที่งดงามมากค่ะ
    ขอบคุณนะคะ..
    
    
  • poohkan

    4 ธันวาคม 2546 14:52 น. - comment id 187542

    ชายผู้หนึ่งที่พร่ำเพรียกเรียกว่า พ่อ
    ผู้สร้าง ก่อกำเนิดเกิดสังขาร
    แม้นไร้ชายผู้นั้น ในวันวาน
    คือไร้ท่าน ไร้ร่างกาย  ไร้ตัวตน
    
    ถึงอย่างไร พ่อ ก็คือ ผู้สร้าง  ใช่ไหมคะ
  • รดา

    4 ธันวาคม 2546 16:22 น. - comment id 187559

    อิอิ ..แล้วเมื่อไรน๊า คนโพสต์จาเป็นพ่อคนอ่ะ
  • ราชิกา

    4 ธันวาคม 2546 17:52 น. - comment id 187570

    จะอย่างไรก็ตาม..ท่านคือผู้ที่สร้างเรามา..สิ่งที่เราทำๆได้..คือการตอบแทนคุณเมื่อท่านมีชีวิตอยู่...
    จึงจะเรียกได้ว่า...กตัญญูต่อผู้ให้กำเนิดค่ะ..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 ธันวาคม 2546 23:59 น. - comment id 187801

    สิ่งที่เกิดที่เห็นที่เป็นอยู่
    คงจะเป็นเพราะคนไม่รู้ค่า
    ความรับผิดชอบไม่มีประกอบมา
    จึงทำให้ไม่ห่วงหาค่าของคน
    
    *-*เกิดขึ้นบ่อยนะค่ะ  ทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิง  ไข่แล้วทิ้ง  เหมือนกับคนที่เกิดมาไม่มีค่าไม่มีความหมาย  น่าเศร้าจังเลยค่ะ  แต่ก็หวังว่าเด็กรุ่นใหม่  หรือคนที่กำลังจะมีความรักทั้งหลายจะรักและมีความรับผิดชอบมากขึ้นกันถ้วนหน้า  กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ  สื่อความหมายได้ดีมากๆๆๆๆอีกตั้งหาก  ฝีมือไม่ตกเลยจริง ๆ ค่ะ*-*
    
    
  • ข้าวปล้อง

    5 ธันวาคม 2546 17:36 น. - comment id 188027

    สะท้อนสังคมได้ดีนะค่ะ จะมีลูกสักกี่คนที่ยอมรับพ่อในลักษณะนี้
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    12 ธันวาคม 2546 17:47 น. - comment id 190175

    แต่งดีมากเลยค่ะ
    
    ส่งเมล์ไปหาตั้งเยอ ได้รับบ้างหรือเปล่าอ่ะ...
  • ผู้หญิงสีม่วง unlog ^_^

    12 ธันวาคม 2546 19:09 น. - comment id 190205

    ใช่ ๆ ส่งเมลไปอ่ะ 
    เมลเนี๊ยะ   chaiprug@mail.com 
    ได้รับบ้างป่าวคะ...หืมมมม
    ..............
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    19 ธันวาคม 2546 06:17 น. - comment id 192645

    ขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาเยี่ยมชม และที่กรุณาส่งเมลล์มา เมลล์ Mail.comเป็นของฝรั่งเปิดดูแล้วเป็นอะไรไม่รู้อ่านไม่ได้ภาษาอะไรก็ไม่รู้ส่งสัยเสีย บางครั้งก็อ่านได้แต่เป็นการส่งมาเป็นพวง ๆ เหมือนจดหมายเวียนไม่ส่งต่อจะตายทำนอนนั้นก็เลยคิดว่าใช้ไม่ได้แล้วครับกำลังจะสมัครเมลล์ใหม่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน