หน้าส่วนตัว
ยิ่งเวลาล่วงเลยเคยบ้างไหม
จะขึงไขนอตกลวงให้กลับแข็ง
ยิ่งแก่เฒ่าสนิมจับทุกหนแห่ง
เคยกล้าแกร่งกลับเหนื่อยหมดกำลัง
ทารกน้อยนอนเปลนอตยังใหม่
ผลิตภัณฑ์ใสใสยังมีหวัง
ถูกผลิตออกมามิทันได้ยับยั้ง
จึงเก้กังกวัดไกวไม่รู้ทาง
แล้วอนาคตเจ้าล่ะคิดบ้างไหม
จะหานอตที่ไหนมาต่อสร้าง
คงจะเห็นทางมืดอยู่ลางลาง
โลกอันกว้งกลับแคบในฉับพลัน
ด้วยสองมือหนึ่งใจนั้นโหดนัก
ลูกดิ้นชักกระแด่วกระแด่วร่ำโศกศัลย์
อำมหิตคิดฆ่าต้องโทษทัน
นรกันต์เอื้อมมือมาอุ้มไป
เกิดแก่เจ็บตายธรรมดาโลก
มิต้องโศกมีโลหะเต็มหีบไห
ฅนเข้าแถวต่างรุมล้อมนำไปใช้
มิทันได้ผ่านขั้นตอนกรรมวิธี
หลายหลากรสนิยมต้นกำเนิด
ช่างมันเถิดไร้จรรยานำวิถี
เมื่อไรเล่าจะพบพระอาริย -ศรี-
เมตตาปรานีภพหน้าค่อยว่ากัน
|NdEpEndEnT 3 ธ.ค. 2546 22:11 น. - ID 42385 
844
2
0
3 ธันวาคม 2546 22:36 น. - comment id 187401
เอ้ อ เหตุใด จึงรุ้ใจว่าวันนี้ ตอนกลางวันพี่เขียนถึงคืนที่ยื้อยุดฉุดกระฉากลูกไว้มิให้ญาณ พระนานาชาติมาควักลูกฃายไป !
4 ธันวาคม 2546 00:00 น. - comment id 187426
อื่ม ... เฮ้อ ... โปรแกรม!
5 ธันวาคม 2546 07:01 น. - comment id 187911
เครื่องยนต์กลไกลยังใช้อะไร แต่ทำไมคนเล่าเศร้านักหนา ไม่มีอะไรแม้แต่ชิ้นผลิตมา ให้มีคุณค่าเหมือนร่างกายจริง *-*ทุกอย่างพอใส่เข้าในร่างกายดูอย่างไรก็เป็นแค่ของปลอม ไม่มีวันเป็นของจริงของมนุษย์ได้สักที*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด